حجاب براى زن، به معناى ذلت نیست؛ بلکه به معناى عصمت و حفظ زن است و نه فقط عصمت و حفظ زن، بلکه عصمت و حفاظت زن و مرد هر دو است.

حجاب به معناى چادر نیست؛ اما چادر در نزد ما ایرانى‏ها که زن‏هاى ما از قدیم داشتند، بهترین نوع حجاب است؛ بدون چادر هم حجاب ممکن است.
حجاب به معناى پوشیدن سالم است‏]؛ نه پوشیدنى که از نپوشیدن بدتر است. به تعبیرروایات، پوشیده عریان که در عین پوشیدگى، مثل انسان برهنه و عریان است. آن پوشیدن، به درد نمى‏خورد؛ حجاب نیست؛ پوشیدن سالم که سر و مو و گردن و بدن و تمام سر تا پاى بدن زن را پوشانده باشد؛ البته صورت و دو دست را بسیارى فقها مستثنا مى‏ دانند؛ البته در مواردى که صورت بدون آرایش و ساده باشد؛ این هم معناى حجاب.
چادر در نزد ما ایرانى‏ها که زن‏هاى ما از قدیم داشتند، بهترین نوع حجاب است

ادامه »

آنچه که نهضت ما را جهت می داد و امروز هم باید بدهد ، دقیقا همان چیزی است که حسین بن علی علیه السلام در راه آن قیام کرد . ما امروز ، برای شهدای خود که در جبهه های گوناگون و در راه این نظام و حفظ آن ، به شهادت می رسند ، با معرفت عزاداری می کنیم . آن شهید و جوانی که یا در جنگ تحمیلی و یا در برخورد با انواع و اقسام دشمنان و منافقان و کفار به شهادت رسیده ، هیچ شبهه یی برای مردم ما وجود ندارد که این شهید ، شهید راه همین نظام است و برای نگهداشتن و محکم کردن ستونهای همین نظام و انقلاب ، به شهادت رسیده است .
اگر عاشورا نبود . . :
اگر در جامعه ما ، عشق به امام حسین علیه السلام و یاد او و ذکر مصایب و حوادث عاشورا معمول و رایج نبود ، معلوم نبود که نهضت با این فاصله زمانی و با این کیفیتی که پیروز شد ، به پیروزی می رسید .

امام علیه السلام با ظرافت ، آن تصور غلط روشنفکرمآبانه قبل از پیروزی انقلاب را که در برهه یی از زمان رایج بود ، از بین بردند . ایشان ، جهتگیری سیاسی مترقی انقلابی را با جهتگیری عاطفی در قضیه عاشورا پیوند و گره زدند و روضه خوانی و ذکر مصیبت را احیا کردند و فهماندند که این ، یک کار زاید و تجملاتی و قدیمی و منسوخ در جامعه ما نیست ، بلکه لازم است و یاد امام حسین و ذکر مصیبت و بیان فضایل آن بزرگوار -چه به صورت روضه خوانی و چه به شکل مراسم عزاداری گوناگون- باید به شکل رایج و معمول و گریه آور و عاطفه برانگیز و تکان دهنده دلها ، در بین مردم ما باشد و از آنچه که هست ، قویتر هم بشود . ایشان ، بارها بر این مطلب تاکید می کردند و عملا هم خودشان وارد می شدند .

اثر محسوس محرم در زندگی ما :
محرم دوران انقلاب ، بامحرمهای قبل از انقلاب و دوران عمر ما و قبل از ما ، متفاوت است . این محرمها‚محرمهایی است که در آن ، معنا و روح و جهتگیری ، واضح و محسوس است . ما نتایج محرم را در زندگی خود می بینیم . حکومت و حاکمیت واعلای کلمه اسلام و ایجاد امید به برکت اسلام در دل مستضعفان عالم ، آثار محرم است .

در مورد مساله محرم و عاشورا ، باید بگویم که روح نهضت ما و جهتگیری کلی و پشتوانه پیروزی آن ، همین توجه به حضرت ابی عبدالله علیه الصلاة والسلام و مسایل مربوط به عاشورا بود .

در دو فصل ، امام علیه السلام مساله نهضت را به مساله عاشورا گره زدند :

یکی در فصل اول نهضت - یعنی روزهای محرم سال ۴۲ - که تریبون بیان مسایل نهضت ، حسینیه ها و مجالس روضه خوانی و هیئات سینه زنی و روضه روضه خوانها و ذکر مصیبت گویندگان مذهبی شد و دیگری ، فصل آخر نهضت - یعنی محرم سال ۵۷ - بود که امام علیه السلام اعلام فرمودند : ماه محرم گرامی و بزرگ داشته بشود و مردم مجالس برپا کنند . ایشان ، عنوان این ماه را ماه پیروزی خون بر شمشیر قرار دادند و مجددا همان طوفان عظیم عمومی و مردمی به وجود آمد ، یعنی ماجرای نهضت که روح و جهت حسینی داشت ، با ماجرای ذکر مصیبت حسینی و یاد امام حسین علیه السلام گره خورد .