#جشنواره_پیروزی_انقلاب
#خاطرات_دوران_انقلاب
به سن و سال ما قد نمیده که تو جریان انقلاب شرکت کرده باشیم ولی کاش واقعا توی اون دوران بودیم از خاطراتمون زنده تعریف میکردیم . ولی همه مون از ایام دهه فجر خاطراتی داریم. بیشتر خاطراتمون هم از جشن های مدرسه است.
تهران_خ 17 شهریور- مجتمع مدارس- اسم دبستانی که توش درس خوندم «ایران تایر» بود. مدرسه یک خیابون با ما فاصله داشت یعنی 5 دقیقه پیاده بخاطر همینم تو برنامه های مدرسه مثلا تزئین کلاس برای دهه فجر یا روز معلم هر وقت کم و کسری داشتیم از خانم ناظممون اجازه میگرفتم و فوری میدویدم و از خونه میاوردم و بچه هام انگار عادت کرده بودن همیشه چیزی نیارن تا برم و براشون بیارم :D :D :D :D :D
چون بیان خوبی داشتم یا به قول معلمام سر و زبوندار بودم و حسابی زبون میریختم و اصلا کم نمیاوردم و به طور مداوم حرف میزدم همیشه برای تئاتر و مجری گری برنامه ها انتخاب میشدم. یادمه تئاتر سال پنجممون بود و دیگه سال آخری بود که توی اون مدرسه بودیم موضوع جالبی داشت نمایشنامه اش هم حسابی بود. واسه همینم مدیر و به همراه شورای دانش آموزان و اولیاء تصمیم گرفتن کارگردان از بیرون بیارن و لباس ها هم از بیرون تهیه بشه و گریمور هم بیارن وای چه ذوقی داشتیم واسه گریم مثل ندید بدید هااااا :D :D :D :D :Dکه بشه یه تئاتر حرفه ای.

چند تا نقش مهم داشت که بچه ها برای اجراش سر و دست میشکستن. این شد که خانم معلم فرصت رو غنیمت شمرد و با شرط ((گرفتن نمره 20 برای امتحان ریاضی)) از آب گل آلود ماهی گرفت. یعنی کسی میتونست نقش اول رو بازی کنه که تو امتحان ریاضی بیست بیاره. نقش اول، یه فرشته بود که مردم رو راهنمایی میکرد که بتونن از شر سلطان بد جنس نجات پیدا کنن.(همیشه عاشق این نقش های مثبت و پربیننده و موعظه گر و پرحرف بودم که هم ادعای درست بودن داشتن و هم درست بودن :D :D :D :D :D ) منم مثل بقیه خیلی اون نقش رو دوست داشتم.

ادامه »

ادامه »

“روح بزرگمرد انقلاب و سیاست، مظهر صبر و استقامت به آسمان عروج کرد".

این متن پیام تسلیت رئیس جمهور کشورمان در پی درگذشت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی است. مرحوم آیت‌الله رفسنجانی شامگاه یکشنبه بر اثر عارضه قلبی در بیمارستان شهدای تجریش دار فانی را وداع گفت.

بسم الله الرحمن الرحیم

انا لله و انا الیه راجعون

با دریغ و تأسف خبر درگذشت ناگهانی رفیق دیرین، و همسنگر و همگام دوران مبارزات نهضت اسلامی و همکار نزدیک سالهای متمادی در عهد جمهوری اسلامی جناب حجت الاسلام و المسلمین آقای حاج شیخ اکبر هاشمی رفسنجانی را دریافت کردم.

فقدان همرزم و همگامی که سابقه‌ی همکاری و آغاز همدلی و همکاری با وی به پنجاه و نه سال تمام میرسد، سخت و جانکاه است. چه دشواریها و تنگناها که در این دهها سال بر ما گذشت و چه همفکریها و همدلیها که در برهه‌های زیادی ما را با یکدیگر در راهی مشترک به تلاش و تحمل و خطرپذیری کشانید. هوش وافر و صمیمیت کم‌نظیر او در آن سالها، تکیه گاه مطمئنی برای همه کسانی که با وی همکار بودند بویژه برای اینجانب به شمار میآید.

اختلاف نظرها و اجتهادهای متفاوت در برهه‌هایی از این دوران طولانی هرگز نتوانست پیوند رفاقتی را که سرآغاز آن در بین‌الحرمین کربلای معلّی بود، بکلّی بگسلد و وسوسه‌های خناسانی که در سالهای اخیر با شدت و جدیت در پی بهره‎‌برداری از این تفاوتهای نظری بودند، نتوانست در محبت شخصی عمیق او نسبت به این حقیر خلل وارد آورد. او نمونه‌ی کم نظیری از نسل اول مبارزان ضد ستم‌شاهی و از رنج دیدگان این راه پرخطر و پر افتخار بود. سالها زندان و تحمل شکنجه‌های ساواک و مقاومت در برابر این همه و آنگاه مسئولیتهای خطیر در دفاع مقدس و ریاست مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان و غیره، برگهای درخشان زندگی پرفراز و نشیب این مبارز قدیمی است.

با فقدان هاشمی اینجانب هیچ شخصیت دیگری را نمی‌شناسم که تجربه‌ئی مشترک و چنین درازمدت را با او در نشیب و فرازهای این دوران تاریخ‌ساز به یاد داشته باشم. اکنون این مبارز کهنسال در محضر محاسبه‌ی الهی با پرونده‌ئی مشحون از تلاش و فعالیت گوناگون قرار دارد، و این سرنوشت همه‌ی ما مسئولان جمهوری اسلامی است. غفران و رحمت و عفو الهی را برای وی از صمیم قلب تمنا میکنم و به همسر گرامی و فرزندان و برادران و دیگر بازماندگان ایشان تسلیت عرض میکنم.

غفرالله لنا و له

سید علی خامنه ای

۱۹ دی ماه ۱۳۹۵