چند سوال: برهنه شدن در مراسم عزای ابی عبدالله(علیه السلام) در حالی که عزاداران با سنین مختلف حضور دارند چه حکمی دارد؟ لطفا مصادیق وهن دین و حد برهنه شدن (به این معنا که تا چقدر از بدن معلوم باشد اشکال ندارد) را در مورد مراسمات عزاداری بیان کنید.2. لطمه زدن و سینه زدن به حد سرخ شدن چه حکمی دارد؟ 3. آیا این مطلب که امام در روز عاشورا پیراهن کهنه ای طلب کرد تا دشمن بعد از شهادت حضرت، در آن طمع نکند می تواند دلیل مناسبی برای عدم برهنه شدن و ایراد به برهنه شدن در مراسم عزای امام باشد؟

آنچه در روایات زیادی مورد سفارش و تأکید است، عزادارى و محزون و گریان بودن در مصیبت شهادت و مظلومیت سالار شهیدان، امام حسین(علیه السلام) است. شکل عزادارى و چگونگى آن به حسب عرف و عادت و مراسم و فرهنگ هر جامعه مختلف است و در روایات بر شکل خاصى از آن تأکید نشده است. برهنه شدن در مراسم عزادارى که در بعضى جاها معمول است، تابع همین عرف و عادت است و داراى فضیلت و ارزش خاصى نمى باشد و هیچ گونه تأکیدى بر آن نشده، بلکه در مکان هایی که این مراسم در معرض دید و تماشاى خانم ها باشد، ترک این کار و انجام عزادارى با لباس، بدون شک بهتر و مناسب تر است.

در هر حال، آنچه در فتاوای اکثر مراجع معظم تقلید در مورد برهنه شدن برای سینه زدن، به چشم می خورد حاکی از آن است که انجام این امر در عزای امام حسین (علیه السلام)، اگر در مقابل چشم نامحرم نبوده و دارای مفسده نباشد،جایز است.

ادامه »

دلی كه سینه زن هر شب محرم شد        دلی كه سینه زن هر شب محرم شد

صدای هر تپشش ذكر یا حسینَم شد        به یاد غربت یك لحظة تو این گونه

بساط گریة هر روز من فرا هم شد        شبی كه در دل من خیمه زد غم از هر سو

دلم حسینیة بغض و آه و ماتم شد           فدای زلف پریشان تو كه بر نیزه

برای قافله سالاری تو پرچم شد            فرشته مثل رقیه سیاه می پوشد

حسین ! سایة تو از سر همه كم شد        همیشه هر شب جمعه امید دارم كه

دوباره زائر شش گوشة تو خواهم شد    قسم به عشق كه رنگ حسین می گیرد

دلی كه سینه زن هر شب محرم شد      دلی كه سینه زن هر شب محرم شد

نوشته شده توسط وبلاگ نویس