من پدر و مادر را به نسیم صبحگاهی تشبیه می کنم چون مادر وپدر دستشان رابا مهربانی برسروصورت مامی زنند ومعلم رابه کتابی درخشان تشبیه میکنم زیرا معلم بامهربانی به ما علم ودانش می آموزد.

درقرآن کریم ذکر شده است “وبه الوالدین احسانا” “به پدر ومادر خود نیکی کنید .”

احترام گذاشتن به دیگران به خصوص پدر ،مادر ومعلمان یکی از نشانه های انسان با ادب است.

برای مثال :1-پاهایمان را جلوی آن هادراز نکنیم 2-صدایمان را بلند تر از صدای آنها نکنیم

3-قبل از آن ها سلام کنیم

امام علی(ع)می فرماید:هر کس که به من علم بیاموزد ،مرا بنده خود قرار داده است .

به حرف های انسان های بزرگتر از خود گوش دهیم زیرا آن ها راه هایی راکه ما می پیماییم آن ها پیموده اند .

نعمت وجود بابركت آنان، اغلب تا هستند، ناشناخته است. وقتى‏به جايگاه حساس و مهم و نقش كارگشاى آنان پى مى‏برند كه از دست‏بدهند. چه بسيار اختلافها و قهرها و نزاعهاى خانوادگى كه پس ازدرگذشت «بزرگ خاندان‏» چهره نشان مى‏دهد و چه بسيار رابطه‏ها ورفت و آمدها كه قطع مى‏شود، يا به سردى مى‏گرايد، و علت آن فقط ازدنيا رفتن محورى است كه مايه دلگرمى، اميد، انس و معاشرت فاميل‏است.

ادامه »

شاید براى شما نیز پیش آمده باشد كه به چیزى «نیاز» داشته‏اید، ولى براى حفظ آبرو و «موقعیت‏» خویش، آن را با كسى مطرح‏ نساخته‏اید. یا گاهى مشكلى برایتان پیدا شده، اما آن را در حدى‏ ندانسته‏اید كه براى چاره‏جویى و حل آن، آن را با كسى در میان ‏بگذارید.
آیا تاكنون شده است كه براى رو به ‏رو نشدن با یك نفر ناباب، راه ‏خود را كج كنید، و براى دهان به دهان نشدن با یك فرد هرزه و هتاك، دندان روى جگر گذاشته، حتى به دفاع از خویش نپرداخته‏اید؟
اینها و نمونه‏هاى دیگرى از این قبیل، شواهدى بر روحیه‏اى ‏متعالى است كه از آن با «عزت نفس‏» یاد مى‏كنیم.
جان آدمى عزیز است و رفاه و برخوردارى دوست داشتنى است؛ اما انسانیت انسان بالاتر از هر چیز است و شخصیت و آبرو قیمتى‏ بسیار بالاتر از مال و اندوخته دارد. «كرامت نفس‏» نیز، ارزشى برتر از معادلات و محاسبات منفعت‏گرایانه و مادى دارد.
وقتى انسان به چیزى طمع مى‏بندد، بخشى از انسانیت والاى‏ خویش را در معرض خطر و تلف شدن قرار مى‏دهد تا آن «خواسته‏» را برآورده سازد. گاهى هم حق و دین و شرف و كرامت نفس، زیر «پا» گذاشته مى‏شود تا آن مطلوب و خواسته به «دست‏» آید. آیا به راستى ‏خواسته‏هاى نفسانى تا این حد مهم است كه در چنین معامله زیانبارى ‏پى‏گیرى شود؟
چگونه مى‏توان به خواسته‏هاى دل، بى‏حساب و بى‏حد و مرز رسید، بى‏آنكه از معنویت و كمال و ارزش، چیزى را فدا كرد و از دست‏ داد؟
صاحبان «عزت نفس‏»، هرگز آبروى خود را به كف نانى ‏نمى‏فروشند و به خاطر «مناعت طبع‏»، هرگز خواسته‏هاى دل را زمینه‏ساز حقارت و زبونى و خفت و خوارى نمى‏كنند..

ادامه »

اگر انسان برای رسیدن به تکامل آفریده شده ، با توجه به اینکه خدا الرحم الراحمین است ، چرا برای رسیدن به این کمالی که این روزها ما جوانها کمتر در بین اطرافیان می بینیم ( یا اصلاً نمی بینیم ) ، زندگی در دنیا را با این همه مصیبت و بد بختی انتخاب کرد ؟
مگر خداوند در قرآن نمی فرماید که ” ان النسان لکفور ” و یا ” ان النسان لکنود و انه علی ذالک لشهید ” و . . . اگر خداوند خود می فرمایند که انسان سخت ناسپاس و کفر کیش است و خود این را بهتر می داند و حتی می فرماید “انسان بر نیک و بد کردار خویش آگاه است هر چند اینکه پرده های عذر بر خود بیفکند ” ، چه انتظار بس بزرگی که بخواهد در صراط مستقیم حرکت کند ؟
خدا خود می فرمایند که ” عده ای قلیل از متأخرین مشتاقانه در ایمان از همه پیشی گرفتند “( سوره واقعه ) خوب این عده قلیل از متأخران و جمع بسیار از امتهای پیشین را یکجا به مقصود نهایی خود که کمال است می رساند و عدهء بسیاری را که خداوند در جای جای قرآن صحبت از اعمال و عقوبت آنها می کند ، از زیستن در این دنیای پوچ و بدبختی های متعاقب آن می رهانید .
چرا خدا انسان را خلق کرد ، اگر خود می گوید که انسان سخت ناسپاس و کفر کیش است ؟
تکلیف آنهایی که نمی توانند به کمال برسند چیست ؟ چرا ما محکوم به زیستن هستیم ؟

پاسخ:

پرسش 1:عنوان هدف از آفرينش انسان چيست ؟
پاسخ:
پاسخ اصلي به سوال شما در درک بهتر حقيقت وجود انسان قرار دارد.
به اوصافي از انسان که در برخي از آيات قرآن آمده اشاره کرديد ، اما از اوصاف بسيار ديگر در قرآن غافل شديد. تنها به يک جنبه از وجود انسان نگاه کرديد و طبعاً قضاوت هاي بعدي نيز متأثر از همين نگاه شده است.
علاوه بر اوصافي که بيان کرديد ،در آيات قرآن انسان در مواردي به اوصافي والا وارزشمند نيز ستوده شده است. اوصافي چون امانت دار الهي روي زمين ، خليفه و جانشين خداوند ، مسجود ملائک ، مسخر بودن عالم در دست او ، کرامت ذاتي انسان ، فضليت و برتري او بر مخلوقات و بلکه اشرف مخلوقات و اوصاف بسيار ديگر.

ادامه »

1- در صورتی که دختر باکره باشد ، به احتیاط واجب اذن پدر دختر شرط می باشد . بدون اذن پدر دختر عقد به احتیاط واجب باطل است. (1)
2- متن صیغه عقد موقت :
اگر خود زن و مرد عقد را بخوانند، اول زن بگوید: «زَوَّجْتُکَ نَفْسىِ فِى الْمُدَّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَى الْمَهْرِ الْمَعْلُوم» یعنی خودم را به همسر غیر دائمی شما به مدت و مهر معلوم در آوردم، بعد بدون فاصله مرد بگوید: «قَبِلْتُ لِنَفْسى هکذا »، یعنی قبول کردم ، صحیح است.
اگر زن مرد را وکیل بگیرد که از طرف او ایجاب را در عقد بخواند، مرد باید اول وکالتا از طرف زن بگوید:
«زَوَّجْتُ مُوَکِّلَتِى (فلانا) لِنَفْسى فِى المُدَّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَى الْمَهْرِ الْمَعلُوم،(به جای کلمه فلانا اسم زن را بگوید) ” یعنی به ازدواج و همسری موقت وکیل گیرنده خود را برای خودم با مهر معلوم در آوردم، بعد بلا فاصله از طرف خود بگوید: قَبِلْتُ التَّزوِیجَ لِنَفْسى فِى المُدَّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَى الْمَهْرِ الْمَعلُوم، یا بگوید قَبِلْتُ لِنَفْسى هکَذَا ” قبول کردم “.
شرایط خواندن عقد
خواندن عقد ،چه دائم ، چه موقت شرایط دارد، از جمله:
ا) عقد ازدواج به عربى صحیح خوانده شود. اگر خود مرد و زن می توانند صیغه را به عربى صحیح بخوانند، بنابر احتیاط واجب باید به عربی صحیح بخوانند . اگر نمی توانند ،چنانچه عقد را به فارسی یا با هر زبان دیگری بخوانند ،باید لفظى بگویند که معناى زَوَّجْتُ و قَبِلْتُ را بفهماند.
اگر در عقد یک حرف اشتباه خوانده شود که معنا را عوض کند، عقد باطل می شود. (2)
ب) کسی که صیغه را می خواند، قصد انشا داشته باشد؛ یعنى اگر خود مرد و زن صیغه را مى‏خوانند، زن به گفتن «زَوَّجْتُکَ نَفْسِى» قصدش این باشد که خود را زن او قرار دهد. اگر مرد وکیل می شود، باید با گفتن «زَوَّجْتُ مُوَکِّلَتِى (فلانا) لِنَفْسى فِى المُدَّةِ الْمَعْلُومَةِ عَلَى الْمَهْرِ الْمَعلُوم »قصدش این باشد که او را همسر خود قرار داده است. با گفتن قبلت قصدش پذیرش این ازدواج باشد. (3)
ج) کسى که صیغه عقد را می‌خواند ،باید مفهوم لفظى را که مى گوید دقیقاً بداند. اگر به عربی بخواند ، در صورتی که هر کلمه را صحیح بخواند و معنای هر کلمه را جدا گانه بداند ،صحیح است.(4)
د) در عقد موقت باید مهریه و مدت تعیین شود . بدون تعیین مهریه و مدت عقد، عقد موقت صحیح نیست.
ها) اگر دختر باکره باشد، بنا بر احتیاط واجب باید پدر دختر اجازه بدهد.(5)
پی نوشت ها:
1. آیت الله خامنه ای، پاسخ سؤال های مورد ابتلا، سؤال 50 و سؤال از دفتر آیت الله خامنه ای.
2. امام خمینی، توضیح المسائل ،مسئله2369.در مسائلی که علم به اختلاف فتوا نباشد مقلدان رهبری می توانند به رساله امام خمینی مراجعه نمایند (آیت الله خامنه ای, پاسخ سؤال های مورد ابتلا، سؤال 1» ).
3. همان، مسئله 2370.
4. همان، مسئله 2372.
5. همان، مسئله2376.

براي داشتن سعادت و آرامش مطلوب در زندگي زناشويي، ارتباط سالم و سازنده ميان زن و مرد، نياز اصلي است و حرف اول را مي‌زند.

در اين عرصه موانعي بر سر راه قرار مي‌گيرد، که البته رفع آنها تنها به خود همسران بستگي دارد و کاملاً دو طرفه است. در اين مرحله به بيان و بررسي برخي از آنها مي‌پردازيم.

سخت گيري

سخت گيري در خانواده مصاديق مختلفي دارد. از جمله آن ها مي توان به بهانه گيري در امور خانه اشاره کرد. تجربه ثابت کرده است که اين عمل جز ناراحتي خود و دلسردي همسر نتيجه اي در بر نخواهد داشت. صفت سخت گيري جزيي از منفي نگري است که از نظر دين و اخلاق مذموم شمرده شده است. زيرا زمينه را براي رشد ساير اختلافات و ناسازگاري ها فراهم مي کند. در گفتار و کردار آدمي همواره عيوب و نقايصي وجود دارد. هر اندازه انسان منفي نگر تر باشد، از زمينه موجود براي بهانه گيري، بيشتر بهره مي جويد.

سخنان فتنه انگيز

يکي از مهم ترين عوامل اختلاف بين زن و شوهر اين است که يکي يا هر دو خوبي هاي مرد و زن ديگري را به رخ هم بکشد. اين گونه مقايسه هاي نا به جا فتنه انگيزي بزرگي در زندگي ايجاد خواهد کرد و جز تلخي و سردي کانون خانواده نتيجه اي به دنبال نخواهد داشت.

تعصب و بي اعتمادي

گاهي در اثر عوامل مختلفي از قبيل علاقه افراطي و يا بدبيني ممکن است زن يا مرد نسبت به هم حساسيت بي مورد پيدا کنند. به طوري که در حفظ و پاکدامني هم دچار وسواس و سخت گيري بي جا شوند. اين گونه رفتارها و کنترل هاي افراطي زمينه رواني را براي سقوط انسان به سمت فساد و بي قيدي فراهم مي کند. زيرا روح انسان در برابر فشار، عکس العمل نشان مي دهد و شانه خالي مي کند. پيامبر اکرم (ص) در اين رابطه مي فرمايند: تعليم دهيد و آسان گيريد .سخت نگيريد و نويد دهيد و ديگران را طرد نکنيد. کنزالعمال.ج10.ص249.

ادامه »

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم‌
خوشامد عرض میکنیم به همه‌ی شما برادران و خواهران عزیز، علمای اعلام، فضلای محترم، جوانان پرشور و مؤمن و عموم طبقات مردم قم که به شهادت حوادث تاریخ در دوران معاصر، برجستگی خودشان را و آمیخته‌ی شور و شعور خودشان را و شجاعت و مجاهدت خودشان را در حوادث عظیم و تعیین‌کننده‌ی این سالها نشان دادند. اگرچه به دلایل گوناگون روز نوزدهم دی یک روز برجسته و بی‌نظیر است، ولی بدون شک برجستگی عمل و اقدام مردم عزیز قم به روز نوزده دی منحصر نمیشود. در دوران بعد از انقلاب، در حوادث گوناگون، در دوران جنگ تحمیلی، در حوادث مهم و تعیین‌کننده‌ای که در طول این چند دهه اتّفاق افتاده است، همیشه وقتی جایگاه شما مردم قم را مورد ملاحظه قرار میدهیم، یک جایگاه برجسته و ممتاز می‌بینیم. و خدا را شکر که این‌چنین است و همینها موجب شده است که قم به‌عنوان مرکز روحانیّت شیعه و اسلام، امروز نماد عظمت جمهوری اسلامی باشد. آن کسانی که بر روی مسائل مربوط به کشور ما و نظام جمهوری اسلامی فکر میکنند، مطالعه میکنند، کار میکنند - چه دشمنان ما، چه دوستان ما - یکی از نقاط مهمّ تمرکز آنها شهر قم و حوزه‌ی علمیّه‌ی قم و مردم قم و حوادث قم است. امیدواریم خداوند متعال همچنان که تا امروز شما عزیزان را، شما مردم رشید و فعّال و اهل عمل را توفیق داده و کمک کرده است، در آینده هم - که مسلّماً کشور ما در چشم‌انداز آینده نیازمند به اراده‌های قوی، عزمهای راسخ و قدمهای پویا است - مشمول کمک خود و هدایت خود قرار دهد.

ادامه »