|
|
|
| |
جمله‌ای که در قتلگاه امام حسین(ع) نوشته شده |
... |
گودال قتلگاه محل مقدسی است که سر مبارک حضرت سیدالشهداء توسط دشمن لعین از تن مطهرش جدا شد، این مکان مقدس امروز در نزدیکی مرقد آن‌حضرت واقع شده و زیارتگاه و میعادگاه محبان و دلسوختگان خاندان رسول خدا(ص) است.
قتلگاه امام حسین(ع) معروف به گودال قتلگاه قسمت پایانی سمت چپ رواق جنوب غربی، به وسیله دری به سالن باریکی مرتبط است که در آن یک اتاق 9 متری قرار دارد. این مکان اندکی گود است و دیوارهای آن آیینه کاری و نقاشی شده است. در همین مکان شریف، فرزند زهرا (س) و نوه رسول خدا(ص) شهید شده است. از این جا دری است که به جای گودتری راه دارد که گویند آن جا محلی است که حضرت سید الشهداء(ع) از اسب بر زمین افتاد.
اکنون چهار طرف گودال قتلگاه با پنجره‌های فولادی محصور شده و زائران از پشت آن به این مکان شریف نظاره می‌کنند و در غم شهادت فرزند فاطمه(س) به دست دشمن ظالم و کینه‌توز اشک می‌ریزند.
اما وقتی از پشت همین پنجره‌ها در ضلع جنوبی گودال قتلگاه به دقت نگاه می‌کنی و ریز می‌شوی در داخل یک سنگ مرمری دایره شکلی را می‌بینی که گرداگرد آن جمله بسیار زیبایی از یکی از شاعران شیعه نقش بسته است.
متن این جمله زیبا و ترجمه آن به این شرح است:” إن کان دین محمد لم یستقم الا بقتلی فیا سیوف خذینی”
ترجمه: “اگر دین محمد(ص) جز با کشتن من پا بر جا نمی‌ماند پس ای شمشیرها مرا دریابید”
حال اگر دل‌هایتان کربلایی شد و دوست دارید به حرم بهشتی‌اش مشرف شوید و قتلگاه را با چشمانتان ببیند این اشعار را باهم بخوانیم:
“تو را در ابتدا از حال بردند” “سپس با نیزه در گودال بردند” “همین که سر جدا شد از تن تو” “ز پای دخترت خلخال بردند".
السلام علیک یا اباعبدالله
برداشت از روضه های حاج محمد عظیمی
کلیدواژه ها: imam hossain, shia, shia islam, الارشاد في معرفه حجج الله علي العباد, الخصائص الحسينيه, امام حسین عاشورا کربلا گودال قتلگاه, تاريخ دمشق, حسین ، ashura ، imamhusain, رقيه (س) كه بود, زیارت عاشورا امام حسین, شیعه ، اسلام ، shia, فواید همراهی خانواده با امام حسین, محرم وقایع اباعبدالله, مقاتل الطالبيين, مقتل «ابي‌مخنف», مقتل مقرم, نفس‌المهموم, وقايع اول تا يازدهم محرم, يازدهم محرم, يوم الطف
[جمعه 1395-07-23] [ 10:34:00 ب.ظ ]
لینک ثابت
|
| |
رفیق صمیمی امام حسین (ع) |
... |
امام حسين عليه السلام يك رفيق صميمى داشت، ابن زياد با هزار مأمور به دنبال او مىگشت و او را نمىيافت. مىگفت: هرجا او را ديديد امانش ندهيد، اما پيدايش نمىكرد.
رفيق امام اين را هم شنيده بود كه امام حسين عليه السلام به كربلا آمده است.
دل او در كربلا بود. دروازهها همه بسته بود، راهها همه كنترل مىشد. اسم اين شخص و قيافه او را براى مأموران توصيف كرده بودند و او هم تنها بود.
همكارىهاى سنگينى با مسلم بن عقيل داشت و جزء افرادى بود كه نامههاى ابى عبدالله را امضا كرده بود، جزء افرادى بود كه مردم را عليه ابن زياد مىشوراند. و ابن زياد در به در دنبال او مىگشت و او هم شخص آبرودارى بود. و اعتبار داشت. در آخر نقشهاى كشيد.
گفت: اين طور نمىشود كه ما زير زمين به زير زمين برويم. امام، كربلا باشد و ما نباشيم. يك روز صبح بلند شد و خودش به بارگاه ابن زياد آمد. به مأمورها: گفت من فلانى هستم. كه در آسمانها دنبال من مىگرديد. مرا نزد ابن زياد ببريد.
جشن گرفتند، كه خودش به پاى خودش آمده است. وقتى او را روبروى ابن زياد آوردند، گفت: من در آسمانها دنبال تو مىگشتم. تو را چه كسى به اينجا آورد؟
گفت: من خودم آمدم.
ادامه »
کلیدواژه ها: imam hossain, shia, shia islam, الارشاد في معرفه حجج الله علي العباد, الخصائص الحسينيه, تاريخ دمشق, حسین ، ashura ، imamhusain, رقيه (س) كه بود, زیارت عاشورا امام حسین, شیعه ، اسلام ، shia, فواید همراهی خانواده با امام حسین, محرم وقایع اباعبدالله, مقاتل الطالبيين, مقتل «ابي‌مخنف», مقتل مقرم, نفس‌المهموم, وقايع اول تا يازدهم محرم, يازدهم محرم, يوم الطف
[ 10:32:00 ب.ظ ]
لینک ثابت
|
| |
رقيه (س) كه بود |
... |
* رقيه كه بود
اصل وجود دختري چهار ساله براي امام حسين (عليه السلام) در منابع شيعي آمده است، اما در بعضي منابع در اين باره اختلاف وجود دارد.
در كتاب كامل بهايي نوشته علاءالدين طبري (قرن ششم هجري) قصه دختري چهار ساله كه در ماجراي اسارت در خرابه شام در كنار سر بريده پدر به شهادت رسيده، آمده است، اما در مورد نام او كه آيا رقيه بوده يا فاطمه صغري و … اختلاف است.
همچنين سيد بن طاووس در كتاب «لهوف» خود مي‌نويسد: «شب عاشورا كه حضرت سيدالشهداء (عليه السلام) اشعاري در بي‌وفايي دنيا ميخواند، حضرت زينب (س) سخنان ايشان را شنيد و گريست. امام (عليه السلام) او را به صبر دعوت كرد و فرمود: «خواهرم ام كلثوم و تو اي زينب! تو اي رقيه و فاطمه و رباب! سخنم را در نظر داريد [و به ياد داشته باشيد] هنگامي كه من كشته شدم، براي من گريبان چاك نزنيد و صورت نخراشيد و سخني ناروا مگوييد و خويشتن‌دار باشيد.»
* مادر حضرت رقيه
براساس نوشته‌هاي بعضي كتاب‌هاي تاريخي، نام مادر حضرت رقيه (عليها سلام)، امّ اسحاق است كه پيش‌تر همسر امام حسن مجتبي (عليه السلام) بوده و پس از شهادت ايشان، به وصيت امام حسن (عليه السلام) به عقد امام حسين (عليه السلام) درآمده است. مادر حضرت رقيه (عليهاالسلام) از بانوان بزرگ و با فضيلت اسلام به شمار مي‌آيد. بنا به گفته شيخ مفيد در كتاب الارشاد، كنيه ايشان بنت طلحه است.
نام مادر حضرت رقيه (عليها سلام) در بعضي كتاب‌ها، ام جعفر قضاعيّه آمده است، ولي دليل محكمي در اين باره در دست نيست. هم چنين نويسنده معالي السبطين، مادر حضرت رقيه (عليهاالسلام) را شاه زنان؛ دختر يزدگرد سوم پادشاه ايراني معرفي مي‌كند كه در حمله مسلمانان به ايران اسير شده بود. وي به ازدواج امام حسين (عليه السلام) درآمد و مادر گرامي حضرت امام سجاد (عليه السلام) نيز به شمار مي‌آيد.
البته لازم به ذكر است كه اين مطلب از نظر تاريخ‌نويسان معاصر پذيرفته نشده است؛ زيرا در منابع تاريخي آمده است كه ايشان هنگام تولد امام سجاد (ع) از دنيا رفته و تاريخ درگذشت او را 23 سال پيش از واقعه كربلا، يعني در سال 37 هـ .ق دانسته‌اند. از اين جهت امكان ندارد، او مادر كودكي باشد كه در فاصله سه يا چهار سال پيش از حادثه كربلا به دنيا آمده باشد. اين مسأله تنها در يك صورت قابل حل است كه بگوييم شاه زنان كسي غير از شهربانو مادر امام سجاد (عليه السلام) است.
ادامه »
کلیدواژه ها: imam hossain, shia, shia islam, الارشاد في معرفه حجج الله علي العباد, الخصائص الحسينيه, تاريخ دمشق, حسین ، ashura ، imamhusain, رقيه (س) كه بود, زیارت عاشورا امام حسین, شیعه ، اسلام ، shia, فواید همراهی خانواده با امام حسین, محرم وقایع اباعبدالله, مقاتل الطالبيين, مقتل «ابي‌مخنف», مقتل مقرم, نفس‌المهموم, وقايع اول تا يازدهم محرم, يازدهم محرم, يوم الطف
[ 10:30:00 ب.ظ ]
لینک ثابت
|
|
