اگر مربی به کار خود که همانا هدایت وتربیت دیگران است عشق وعلاقه داشته باشد وبی هیچ چشم داشتی عاشق هدایت وتربیت دیگران باشد او یک مربی واقعی گردیده است.

وقتی کلام مربی با تمام وجود از عمق درون اوسر چشمه گرفته وهمراه با سوز درون تاثیرش باشد،تاثیرش فوق العاده است زیرا کلامی که از دهان خارج می شود از محفظه روحی شخص واز لا به لای حالات وروحیات وتمایلات او عبور نموده سپس به سمع مستمع می رسد.

کسی که گام در تربیت دیگران بر میدار می بایست یکبار برای همیشه این مسئله را برای خود حل کند که آیا حوصله تربیت واصلاح وتهذیب دارد یا نه؟چرا که در غی این صورت گام نهادن در مسیر تربیت جز گرفتاری نتیجه ی دیگری ندارد.(برگرفته از کتاب سال صادقین )

موضوعات: اجتماعی
[یکشنبه 1395-07-25] [ 08:30:00 ب.ظ ]