ب. خبرهاي مربوط به خوارج
حضرت علي عليه السلام در باره خوارج خبرهاي غيبي مختلفي داده است كه به نمونه هايي چند اشاره مي شود:

1. هشدارهاي قبلي
“فَأَنَا نَذِيرٌ لَكُمْ أَنْ تُصْبِحُوا صَرْعي بِأَثْناءِ النَّهْرِ(19) بِأَهْضامِ هذا الْغائِطِ عَلي غَيْرِ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ…؛ (20) شما را از آن مي ترسانم! مبادا صبح كنيد، در حالي كه جنازه هاي شما در اطراف رود نهروان و زمين پست و بلند آن افتاده باشد، بدون آنكه برهان روشني از پروردگارتان [و حجّت و دليل قاطعي ]داشته باشيد.”

2. فقط ده نفر باقي ماند
در سال 38 هجري به هنگام حركت براي جنگ با خوارج، شخصي گفت: خوارج از پل نهروان عبور كردند. حضرت با آنان صحبت و اتمام حجّت نمود. در اين هنگام، گروهي از آنان برگشته، به صفوف امام عليه السلام پيوستند و آنگاه حضرت رو به ياران خود نموده، و فرمودند: “مَصارِعُهُمْ دُونَ النُطْفَةِ وَاللَّهِ لا يُفْلِتُ مِنْهُمْ عَشْرَةٌ وَلا يَهْلِكُ مِنْكُمْ عَشْرَةٌ؛(21) قتلگاه آنان كنار نهروان است. به خدا سوگند از آنها ده نفر جان به سلامت نمي برند و از شما ده نفر كشته نخواهد شد.”
ابن ابي الحديد مي گويد: “اين خبر غيبي، يكي از معجزات علي عليه السلام است كه نقل آن نزديك به تواتر رسيده است و در نبردي كه ميان امام و خوارج نهروان رخ داد، همه شاهد بودند كه نه نفر از خوارج جان به سلامت بردند و از ميان ياران علي عليه السلام فقط هشت تن به شهادت رسيدند.” (22)

ادامه مطلب :

3. خواري و ذلت خوارج
“اَما اِنَّكُمْ سَتَلْقَوْنَ بَعْدِي ذُلًّا شامِلاً وَسَيْفاً قاطِعاً وَأَثَرَةً يَتَّخِذُهَا الظَّالِمُونَ فِيكُمْ سُنَّةً؛(23) آگاه باشيد كه پس از من با ذلّت همه جانبه و شمشير برنده و به استبدادي دچار خواهيد شد كه ستمگران آن را در ميان شما به عنوان سُنّت مي گيرند.”
همان طور كه امير مؤمنان عليه السلام خبر داد، خوارج پيوسته از طرف حكومتها مورد تعقيب قرار مي گرفتند و اموال آنان پيوسته از سوي ستمگران تصاحب مي شد. (24)

4. انقراض خوارج
خبر ديگر اين بود كه حضرت از انقراض خوارج نيز خبر داد؛ آنجا كه فرمود: “أَصابَكُمْ حاصِبٌ وَلا بَقِيَ مِنْكُمْ أَثرٌ؛(25) سنگ حوادث و بلا بر شما ببارد؛ چنانكه اثري از شما باقي نگذارد.”
در سال 38 هجري بعد از پايان جنگ با خوارج شخصي گفت: “اي امير مؤمنان! خوارج همه نابود شدند.” حضرت جملاتي فرمود كه نشان مي داد آنها بعد از مدّتي منقرض مي شوند: “كَلاَّ وَاللَّهِ اِنَّهُمْ نُطَفٌ فِي اَصْلابِ الرِّجالِ، وَقَراراتِ النِّساءِ كُلَّما نَجَمَ مِنْهُمْ قَرْنٌ قُطِعَ حَتّي يَكُونَ آَخِرُهُمْ لُصُوصاً سَلاَّبِينَ؛(26) نه هرگز!، سوگند به خدا آنها به صورت نطفه هايي در پشت پدران و رحم مادران وجود خواهند داشت. هرگاه كه شاخي از آنان سربرآورد، قطع مي گردد تا اينكه آخريشان به راهزني و دزدي تن در مي دهد.”
اين جمعيت در اواخر دهه چهارم قرن اوّل هجري در اثر يك اشتباهكاري خطرناك به وجود آمدند و بيش از يك قرن و نيم بپاييدند؛ زيرا به موجب بي باكيهاي جنون آميز خويش مورد تعقيب خلفا قرار گرفتند و خود و مذهبشان را به نابودي و اضمحلال كشاندند و در اوايل تأسيس دولت عباسي، به كلي منقرض گشتند. (27)

منبع و پی نوشت ها در قسمت آخر مطلب قرار داده میشود پس لطفا با ما همراه باشید…..