اللهمّ وفّر حظّی فیهِ من النّوافِلِ واكْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ وقَرّبِ فیهِ وسیلتی الیكَ من بینِ الوسائل یا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّین .

خدایا زیاد كن بهره مرا در آن از اقدام به مستحبات و گرامى دار در آن به حاضر كردن و یا داشتن مسائل و نزدیك گردان در آن وسیله ‌ ام به سویت از میـان وسیله‌ها اى آنكه سرگرمش نكند اصرار و سماجت اصراركنندگان.

قرب نوافل
شرح دعاي روز بيست و هشتم ماه مبارک رمضان

“اللهم وفرحظي فيه من النوافل و اکرمني فيه باحضار المسائل و قرب فيه وسيلتي اليک من بين الوسائل يا من شغله الحاح الملحين”
“خدايا مرا در اين روز از اعمال نافله و مستحبات بهره وافر عطا فرما و به حاضر و آماده ساختن مسائل (يعني اموري که مسئول آنم در دنيا و آخرت) در حقم کرم فرما و وسيله مرا بين وسائل و اسباب به سوي خودت نزديک ساز اي خدايي که سماجت و الحاح بندگان ترا (از کار لطف و جود و بخشش) بازنخواهد داشت”
نمازهاي نافله
در شبانه روز براي نمازهاي يوميه، نمازهاي نافله وجود دارد که انسان به وسيله آنها مي تواند به خداوند (عزوجل) بيش از پيش تقرب جويد چرا که نمازهاي نافله، نمازهاي اضافه بر نمازهاي واجب در شبانه روز مي باشند که ضعفهاي نمازگزار در نمازهاي واجب را از نظر توجه و حضور قلب در نماز به سوي خالق يکتا جبران مي نمايند…
کيفيت نمازهاي نافله
نمازهاي نافله غير از روز جمعه سي و چهار رکعت است که هشت رکعت آن نافله ظهر و هشت رکعت آن نافله عصر و چهار رکعت آن نافله مغرب و دو رکعت آن نافله عشا و يازده رکعت نافله شب (که هشت رکعت آن به عنوان نافله شب و دو رکعت شفع و يک رکعت وتر بوده) و دو رکعت نافله صبح مي باشد که در روز جمعه نافله ظهر و عصر هر کدام ده رکعت مي شود.
وقت نمازهاي نافله
وقت نافله نماز صبح: نافله صبح قبل از نماز صبح بايد خوانده شود که زمان آن بعد از گذشتن نصف شب به مقدار خواندن يازده رکعت نافله شب بوده که احتياط آن است که قبل از فجر اول خوانده نشود مگر آنکه بعد از نافله شب بلافاصله خوانده شود که در اين صورت مانعي ندارد.
وقت نافله نماز ظهر: نافله ظهر پيش از نماز ظهر بايد خوانده شود که وقت فضيلت آن، از اول ظهر تا موقعي است که آن مقدار از سايه شاخص که بعدازظهر پيدا مي شود به اندازه دو هفتم آن شود.
وقت نافله نماز عصر: نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مي شود که وقت فضيلت آن تا موقعي است که آن مقدار از سايه شاخص که بعداز ظهر پيدا مي شود به چهار هفتم آن برسد.
وقت نماز نافله مغرب: نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا هنگامي که سرخي طرف مغرب که بعد از غروب کردن آفتاب در آسمان پيدا مي شود، از بين برود.
وقت نماز نافله عشا: نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا مي باشد که تا نصف شب مي توان خواند ولي بهتر است بلافاصله بعد از نماز عشا خوانده شود.
وقت نافله شب: نافله شب را از نصف شب تا اذان صبح مي توان خواند و بهتر است نزديک اذان صبح خوانده شود.
منظور از وفرحظي فيه من النوافل چيست؟
همانطور که مي دانيم در انجام هر کاري مخصوصا کارهاي نيک و صالح بايد از طرف خداوند براي هر بنده اي توفيق حاصل شود تا بتواند آن را انجام دهد، لذا در اين روز براي آنکه بتوانيم نمازهاي نافله را بجا آورده و از حظ و بهره معنوي آن به طور وافر بهره مند گرديم از خداوند خواستاريم که ما را در اين روز از اين موهبت بزرگ محروم نگرداند…
(2) واکرمني فيه باحضار المسائل “و مرا در اين روز به آماده ساختن مسائل (يعني در اموري که مسئول آن در دنيا و آخرت مي باشم) در حقم کرم فرما»
منظور از باحضار المسائل چيست؟
هر يک از ما ممکن است که امروز و لحظه اي که در آن نفس مي کشيم و پلک مي زنيم آخرين لحظات عمر ما باشد و بايد بار سفر از اين دنياي وانفسا بسته و به عالم آخرت که جاودان و هميشگي است سفر کنيم و آگاهيم که خداوند از ما و از هرچه که در اين دنيا با هر مسئوليتي و سمتي انجام داده ايم سئوال و بازخواست خواهد نمود. “ان تبدوا ما في انفسکم او تغفوه يحاسبکم به الله"(1) يعني “هرچه که در آشکار و نهان (انجام داده ايد) خداوند از شما محاسبه خواهد نمود” و هر کسي نتيجه اعمال خود را مي بيند “فمن يعمل مثقال ذره خيرا يره و من يعمل مثقال ذره شرا يره"(2) يعني “کسي که به مقدار ذره اي کار نيک انجام داده باشد پاداشش را مي بيند و کسي که به مقدار ذره اي کار زشتي انجام داده باشد کيفر آن را مي بيند که با توجه به آيات و توضيح بالا در مي يابيم منظور از “باحضار المسائل” همان آمادگي قبل از مرگ براي پاسخگويي به بازخواستهايي است که از طرف ذات اقدس از انسان مي گردد، چرا که همه مسئوليم و داشتن مسئوليت در دنيا بسيار سنگين است و انسان را در عالم آخرت گرفتار بازخواست بيشتري مي نمايد، که ما از خداوند خواستاريم که در اين روز ما را براي حاضر نمودن خود براي چنين روزي ياري نمايد…
(3) و قرب فيه وسيلتي اليک من بين الوسائل يا من لايشغله الحاح الملحين “و وسيله مرا بين وسايل و اسباب به سوي خودت نزديک ساز اي خدايي که سماجت و الحاح بندگان ترا (از لطف وجود و بخشش) بازنخواهد داشت.
منظور از وسيلتي چه مي باشد؟
همان طور که مي دانيم در آخرت از تک تک اعضاي بدن انسان، سئوال خواهد شد که آيا در مسير طاعت الهي بوده اند يا نه که با توجه به آن در مي يابيم شايد منظور از “وسيلتي” در اين دعا همان اعضا و جوارح انسان باشد که از خداوند مي خواهيم که وسايل (اعضا و جوارح) ما را نزديک خود سازد. يعني اعضا و جوارح ما را تابع و فرمانبردار ذات اقدسش گرداند نه تابع شيطان ملعون و رانده شده از درگاهش، که اطاعت و فرمانبرداري از ذات اقدس خداوند مساوي با سعادت جاوداني است، اما نافرماني از ذات اقدس او شقاوت ابدي است. که ما نيز در اين روز از خداوند خواستاريم تمام اعضا و جوارح ما را تابع دستوراتش نموده و از شيطان ملعون دور سازد. ان شاءالله که تابع باشيم.

منبع: تبیان