انسان زماني مي تواند از خطرات و آسيبهاي زمانه در امان باشد که در متن جامعه زندگي کند و با همنوعان خود حشر و نشر داشته باشد.
زندگي در حاشيه، بريدن از ديگران و خو کردن به زندگي فردي، هميشه متضمن خطرات فراواني است، از همين رو سفارش همه عقلا، دانايان و حکيمان اين بوده که انسان ها هر روز بيش از گذشته بر ارتباطات بين يکديگر بيافزايند و به يکديگر نزديک شوند، اصولاً داشتن روابط صميمانه با اطرافيان و معاشرت کريمانه با آنان از خصايل و ويژگي هاي يک انسان معتدل و برخوردار از خلق و خوي پيغمبري است.
چرا که انبياء با وجود تمام حشمت، هيبت و عظمتي که داشتند از همنشيني و مجالست با مردمان غافل نمي شدند و يکي از اصول آن بزرگواران مؤانست و ملاطفت با مردمان بوده است.
اين همه سفارش اسلام و آيات کريمه قرآن بر ((صله رحم)) و نزديکي به خويشان، هرچند دلايل فردي و اجتماعي فراوان دارد، ولي بدون شک يکي از دلايل آن همين تنها ماندن در هنگام خطرها و مصائب است.صله رحم و پيوستن به خويشاوندان مهمترين و بارزترين نمونه زندگي کردن در متن به شمار مي آيد که لازم است بيش از گذشته مورد توجه و عنايت ما قرار گيرد. در روايات بسياري از اهل بيت عليهم السلام به ارزش والاي اين عمل انساني و اسلامي عنايت شده که پاره اي از آنها را نقل مي نمائيم:
از امام صادق (ع) روايت شده است که فرمود: ((صله رحم حساب روز قيامت را آسان مي کند و صله رحم است که عمر را طولاني و انسان را از بديها، حفاظت مي نمايد)).

ادامه مطلب :

همان طور که ملاحظه شد امام يکي از فوايد صله رحم را محافظت از بديها معرفي مي کند و اين يعني تنها نماندن در خطرات و حفظ خويش از مهالک.
از امام باقر (ع) روايت شده است که: ((صله رحم)) اخلاق را نيکو و دست را گشاده مي کند، روزي را وسعت مي دهد و اجل را به تأخير مي افکند.
پيامبر گرامي اسلام (ص) مي فرمايد: ((وصيت مي کنم حاضرين امت خود، غايبين ايشان و کساني را که در پشت پدران و رحم مادران هستند تا روز قيامت که صله رحم به جاي آورند، اگر چه دوري ميان ايشان به اندازه يک سال باشد. همانا که اين جزء دين است))
قرآن:((آيا كسى كه مى داند آنچه از جانب پروردگارت بر تونازل شده حق است , همانند كسى است كه نـابـيـنـاسـت ؟
تـنها خردمندان پند مى گيرند : كسانى كه به عهد خدا وفا مى كنند وخود پيمان نـمـى شـكنند , آنان كه آنچه را خدا به پيوستن آن فرمان داده پيوند مى دهند و از پروردگارشان مى ترسند و ازسختى باز خواست خداوند بيمناكند)).
ـ امـام صادق (ع ) , درباره آيه ((و آنان كه پيوند مى دهند )) , فرمود : يكى از مصاديق آن صله رحم است و غايت تاويل آن پيوندبرقرار كردنت با ما است .
ـ درباره آيه ((بترسيد از آن خدايى كه به نام او از يكديگر چيزى مى خواهيد و از بريدن خويشاونديها پـروا كـنـيد)) , فرمود : منظور خويشاونديهاى مردم است همانا خداى عزوجل به پيوند آن فرمان داده و آن را بزرگ و مهم شمرده است , مگر نمى بينى كه آن را در رديف خودقرار داده است .
ـ پيامبر خدا(ص ) : ثواب صله رحم زودتر از ثواب هر كار خير ديگرى مى رسد.
ـ امام على (ع ) : اى مردم ! هيچ كس ـ هر اندازه هم ثروتمند باشد ـ از خويشان (ايل و عشيره )خود و حـمايت عملى و زبانى آنها از خويش بى نياز نيست آنان بزرگترين گروهى هستند كه ازانسان پـشتيبانى مى كنند و پراكندگى و پريشانى او را از بين مى برند و در مصيبتها و حوادثى كه برايش پـيش مى آيد , بيش از همه به او مهربان و دلسوزند نام نيكى كه خداوند براى انسان درميان مردم پديد مى آورد بهتر است از مال و ثروتى كه وى براى ديگران باقى مى گذارد .
هان ! مبادا از خويشاوند نيازمند خود روى برتابيد و از دادن اندك مالى به او , كه اگر ندهيدچيزى بر ثروت شما نمى افزايد و اگر بدهيد چيزى كم نمى شود , دريغ كنيد هر كه از خويشان خود دست كشد يك دست از آنان باز گرفته اما دستهاى فراوانى از خود كنار زده است و آن كس كه با قوم و خويشان خود نرمخو و مهربان باشد دوستى و محبت هميشگى آنان را به دست آورد.
ـ وابستگان خود را گرامى بدار , چه آنان پر و بال پرواز تو هستند و ريشه اى كه به آن برمى گردى و دستى كه با آن حمله مى كنى .

برداشت از پژوهشکده باقرالعلوم