ازدواج و عشق، یک نهال ظریف و لطیف است که باید به هر نحوی از آن مراقبت و مواظبت کرد، چرا که اگر به خوبی از آن مراقبت نکنیم، پژمرده می شود و از بین می رود.

نکته هایی وجود دارد که اگر زوج ها در روابط شان به آن ها توجه کافی مبذول دارند، رشد جوانه های عشق را تداوم بخشیده و تضمین می کنند.

**هر زوجی لازم است به زندگی زناشویی خود 100 درصد متعهد باشد؛ حتی 1 درصد هم به طور ذهنی، احساسی یا رفتاری نباید این تعهد را بشکند: «همه ی زن ها به جز زن من، فقط انسان های دیگری هستند و همه ی مردها به جز شوهر من نیز انسان هایی دیگر و من هیچ احساس جسمی، جنسی و هیجانی به آنان ندارم و نوع رابطه ام با آنان، تنها رابطه ی دو انسان است و بس.»

بنابراین من باید تعهد تمام و کمال به همسرم داشته باشم، نه این که هنوز گوشه ی ذهنم، کس دیگری باشد یا این تصور که اگر کس دیگری بود، شاید بهتر بود! مانند این که شما بچه ی خود را به مدرسه یا مهد کودک فرستاده اید و حالا می خواهید بروید او را به خانه بیاورید. با این که کودکان زیادی در آن جا هستند اما آیا شما فرزند خود را رها می کنید و کودک زیباتر، آرام تر و باهوش تر را انتخاب می کنید و به خانه می آورید؟ قطعاً این کار را نمی کنید فرزند شما، منحصر به فرد، خاص و متعلق به شماست و هیچ کودکی نمی تواند جای او را بگیرد. این همان نگاهی است که باید به همسرتان داشته باشید: «او برای من، بهترین است، هر چند که لزوماً از دیگران بهتر نیست!»

ادامه مطلب :

**عشق هم در ذهن ما، هم در احساس ما و هم در رفتار ما خود را نشان می دهد، پس باید هم احساس شود و هم ابراز! عشقی که ابراز نشود، کم رنگ می شود مثالی خوب در این مورد مانند خوردن یک غذای خوشمزه است که شما آن را می چشید؛ ذائقه ی شما ابتدا آن را می پسندد، سپس از آن تعریف می کنید. بسیاری از مردم غذایی را می خورند اما نمی دانند چه خورده اند! آنان فقط گرسنه بودند و می خواستند سیر شوند پس باید عشق را مدام در خود احساس کنم؛ گرمی آن را حس کنم و قدر آن را بدانم که به زندگی من، رنگی زیبا زده است باید این حال را در خود تقویت کنم، یعنی حضور و وجود همسرم، برای من آرامش بخش و شادی آفرین است و این که خداوند به من چه نعمتی عطا کرده است این احساس را ابراز کنم و با نگاهم، زبانم و رفتارم به او نشان دهم، بفهمانم و در این مورد هیچ حساسیتی نشان ندهم.

تنها تصمیم نگیرید. شما و همسرتان یک تیم هستید، بنابر این تا جایی که می توانید با هم و در کنار هم باشید. باید احساس کنید که با همسرتان کامل می شوید و دو بخش از وجود یک نفر هستید، پس وقتی نیمه دیگر وجودتان حضور ندارد، تصمیم گیری نکنید

** با تمام وجود خواسته، درخواست و احتیاج تان را به راحتی از همسرتان طلب کنید؛ من فلان چیز را می خواهم یا این جا و آن جا نمی روم. این حرف هایی که «او باید خودش بفهمد»، «او باید مرا درک کند» و «هر چیز را که نباید گفت»، همه نشان دهنده ی این است که صراحتی وجود ندارد عشق و رابطه ی صمیمانه، با حدس و گمان و راز و سر باقی نمی ماند. عشق یعنی ابراز درخواست و خواسته ی خود به طور معین و مشخص برای معشوق و محبوب خود زیرا من او را بیش تر از همه دوست دارم و او هم مرا بیش از همه دوست دارد، پس خواسته و نیازمان را به راحتی و صمیمانه با یکدیگر در میان می گذاریم.

**تنها تصمیم نگیرید. شما و همسرتان یک تیم هستید، بنابر این تا جایی که می توانید با هم و در کنار هم باشید. باید احساس کنید که با همسرتان کامل می شوید و دو بخش از وجود یک نفر هستید، پس وقتی نیمه دیگر وجودتان حضور ندارد، تصمیم گیری نکنید. شرایط را با هم بسنجید و با هم تصمیم گیری کنید ؛ در مورد همه چیز، خواه موارد کوچک و خواه بزرگ باشد. خود را مشتاق سازش و سازگاری نشان دهید.

** هر یک از زوج ها باید از جنبه های لطیف، حساس، ظریف و شکننده ی همسر خود به خوبی مواظبت و دفاع کنند مثلاً اگر همسرتان نسبت به وزنش حساس است، هرگز نباید او را مسخره یا ناراحت کنید؛ چه بین خودتان و چه در حضور جمع و حتی اگر در حضور جمع، چیزی یا کسی او را ناراحت کرد، با ظرافت از او دفاع کنید یا موضوع را عوض کنید تا او ناراحت نشود. اگر مردی نسبت به میزان درآمدش حساس است، همسرش هرگز نباید ضعف یا کمبود درآمد او را به رخش بکشد و اگر در جمعی او را در این مورد سرزنش می کنند، به دفاع برخیزد و سایر حسن ها و خوبی های او را بزرگ کند، نه این که با جمع و دیگران همراهی کرده و او را تحقیر کند، حتی به شوخی هم نباید این کارها را کرد. شما وظیفه دارید از جنبه هایی که همسرتان در خود احساس کوچکی و کمبود می کند، آگاه باشید؛ مواظبت و مراقبت کنید و تا آنجا که می توانید به او کمک کنید تا آن ها را بر طرف کند.

** قدردانی و قدرشناسی باید به فور بین زوج های عاشق وجود داشته باشد کلماتی مانند لطفاً متشکرم، ازت ممنونم، جزو کلمات رایج بین زوج های عاشق و خوشبخت است. در واقع، به هر صورت کلامی، رفتاری و عملی باید این قدردانی هر چند کوچک انجام گیرد. همیشه درصدد باشیم اگر همسرتان مشکلی دارد، به او کمک کنیم و از او بخواهیم به ما بگوید که برای برطرف کردن مشکلات اش، چه کاری از دست مان بر می آید و مشتاق این کمک و همراهی باشیم تا هر دو آسوده زندگی کنیم. ما در زندگی ایستاده ایم تا او آن چه را که دوست دارد، مطرح کند، داشته باشد و ما نیز تا جایی که می توانیم، آن را فراهم کنیم.

بنابراین ازدواج و عشق، یک نهال ظریف و لطیف است که باید به هر نحوی از آن مراقبت و مواظبت کرد، چرا که اگر به خوبی از آن مراقبت نکنیم، پژمرده می شود و از بین می رود. هرگز نباید فرض را بر این گذاشت که چون هست، پس می ماند؛ پدیده ای است که مانند هر جاندار دیگری در حال زندگی و رشد است. اگر کمکش کنیم پیش می رود، رشد می کند و در غیر این صورت پلاسیده شده و می میرد!