نخستین روز از ماه مبارک ذی‌الحجه، سالروز پیوندی آسمانی است که دیگر هیچ گاه مانند آن در تاریخ تکرار نشد.

در تاریخ ازدواج علی (ع) و حضرت زهرا (س) اختلاف است و کسی که قدیمی‌ترین تاریخ را نقل کرده، یعقوبی می‌باشد که نوشته است: رسول‌الله دو ماه پس از ورود به مدینه حضرت زهرا (س) را به تزویج حضرت علی (ع) در آورد؛ این در حالی بود که گروهی از مهاجرین وی را از رسول‌الله (ص) خواستگاری کرده بودند و هنگامی که رسول خدا (ص) وی را به حضرت علی (ع) تزویج کرد، گِله کردند و آن حضرت فرمودند: “من فاطمه را به علی تزویج نکردم، بلکه خدا او را به علی تزویج کرد".

از ابتدای خلقت علی(ع) و فاطمه(س) برای هم آفریده شدند.

در روز اول آخرین ماه قمری حضرت علی بن ابی‌طالب علیه السلام، پیشوای پارسایان با حضرت فاطمه بنت محمد(ص)، برترین بانوی جهان پیمان عشق بست و خدا، والاترین فرستاده خویش را بر این پیمان گواه گرفت. برکت این ازدواج، عمری به گستردگی آفتاب دارد؛ هم چنان که یاد و نام آن در تاریخ برای همیشه ماندگار شد که امروز نیز جهان از پرتو انوار رحمت و عنایت تنها باقیمانده از دامان حضرت زهرا(س) زندگی می‌کنند.

کمالات بی شمار برترین بانو

فاطمه علیهاالسلام به 9 سالگی رسیده بود. رشد جسمانی مناسب آن حضرت و رشد و کمال عقلی بانوی فضیلت‌ها، سبب شده بود که با وجود کمی سن، گوی سبقت از همه برباید و یکه تاز میدان فضیلت‌ها گردد. ایمان والا، پارسایی بی نظیر، آگاهی، ذهن سرشار و هوش فراوان و نیز بهره مندی از زیبایی، وی را از همه دختران دیگر ممتاز ساخته بود. توجه و مهرورزی بی پایان رسول خدا(ص) نیز بر امتیازات ایشان افزوده بود. کمالات بی شمار فاطمه علیهاالسلام، دختر محمد(ص) آخرین فرستاده خدا باعث شد تا سرشناسان شهر، به رسم دیرین عرب او را از پیامبر خواستگاری کنند.

ادامه »

لباس یاس بر تن کرد زهرا /  کنار دست او بنشست مولا

محمد خطبه خواند زهرا بلی گفت  / غلط گفتم بلی نه یا علی گفت . . .

شب پیوند مرتضی و فاطمه علیهاالسلام نیست؛
بلکه امشب، شب تجدید یگانگی انسان با ذات خداست
و مبارک باد بر همه کائنات، این لبخند بی زوال پروردگار در گستره خلقت خویش . . .

دیدم که در عرش شور و شوق برپاست
برپاگر این بزم شرف ذات خداست
گفتم به خرد چه اتفاق افتاده
گفتا که عروسی علی و زهراست
سالروز ازدواج حضرت علی ع و زهرا س مبارک باد

ادامه »

1- استاد، هم می تواند دانشجو را یک انسان دلبسته و مباهات کنندهی به کشور بار بیاورد؛‌ هم می تواند یک انسان لاابالی، بی علاقه، نادلبسته ی به میهن و گذشته و آیندهی کشور بار بیاورد.

من خلأیی را در ارتباط استاد و دانشجو مشاهده می‌کنم که این خلأ باید به وسیله‌ی شما پُر شود. دانشجوی ما در محیط علمی ضمن این که علم می آموزد، می تواند خیلی درسهای غیرآن علمِ مورد نظر را هم از استاد بیاموزد و فرا گیرد. از جمله‌ی آنها غرور ملی، علاقمندی به میهن، دلبستگی به آینده‌ی کشور و افتخار به تاریخ و گذشته ی کشور است. اینها عواملی است که می تواند در یک جوان دانشجو تأثیرات بسیار عمیق و مثبتی بگذارد. البته من درصدد انکار عوامل گوناگونی که ممکن است جوانی را دلسرد یا مأیوس و دلخسته کند، نیستم- اینها هم عواملی است که در جای خود محفوظ- اما این بخش هم نادیده گرفته نشود که استاد در کلاس درس می تواند دانشجوی خود را متدین و معتقد به دین بار بیارود؛ چنان که می تواند ملحد و منکر همه ی مقدسات هم بار بیاورد؛ ولو کلاس، کلاس علم ودین نباشد؛ کلاس فیزیک و طبیعی تاریخ و هر درس دیگری باشد. استاد، هم می تواند دانشجو را یک انسان دلبسته و مباهات کنندهی به کشور بار بیاورد؛ هم می تواند یک انسان لاابالی، بی علاقه، نادلبسته ی به میهن و به گذشته و به آینده‌ی کشور بار بیاورد(بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با اساتید دانشگاه شهید بهشتی22/02/1382).

2- استادی که به ارزشها اهانت می‌کند مجاز نیست که در دانشگاه حضور داشته باشد.

استاد نقش مهمی در دانشگاه‌ها دارد. استاد اگر دارای دین و مسلک دیگری غیر از مسلک دانشجو هم باشد، می تواند درس بدهد؛ اما مشروط بر این که نخواهد فضای انقلابی و اسلامی را در دانشگاه متغیر کند. آن استادی که اگر دانشجو در آغاز صحبت، حرف خود را با «بسم الله الرحمن الرحیم» شروع کند، به او تشر می‌زند؛ آن استادی که اگر دختر دانشجو با حجاب اسلامی و به صورت محجب در مراحل آموزش حضور پیدا کند، به او اهانت می‌کند؛ این استاد مجاز نیست که در دانشگاه حضور داشته باشد. علمی که آن استاد به این دانشگاه خواهد داد، علمی نیست که در خدمت کشور و در جهت ارزش‌های مطلوب‌تری این ملت فداکار به کار بیاید(دیدار فرزندان شاهد، دانشجویان تربیت مدرس13/06/1370).

ادامه »

تقابل علمی امام (ع) با یحیی بن اکثم و ابن ابی دؤاد
یکی از ویژگی های حیات علمی امام جواد علیه السلام، معاصر بودن با دو فقیه سنی متعصب با ویژگی های اخلاقی خاص است. به علت سن کم امام، یحیی بن اکثم و احمد بن ابی دؤاد با حمایت درون دربار سعی در مقابله با امام جواد داشتند. اینها به عنوان دانشمندان برجسته دارالخلافه و دربار نمی توانستند علم الهی جوانی از خاندان عصمت را ببینند. بنابراین در موارد مختلف سعی در مقابله با امام داشتند. یحیی بن أکثم (م 242 ق) از دوران مأمون با دربار خلافت مرتبط بود. رجالیون اهل سنت وی را کذاب دانسته و متهم به سرقت حدیث کرده‌اند. ابتدا قاضی بصره بود و به علت اعمال شنیع و منافی عفت، به بغداد احضار شد و قاضی القضات بغداد شد. وی از فقهای متعصب دربار مأمون و سپس معتصم بود. از دیگر خصوصیات اخلاقی یحیی حسد و فتنه‌انگیزی بوده است. از دیگر خصوصیات ابن اکثم، تلون مزاج بوده است. وی با این که مدت مدیدی در خدمت مأمون بود و مأمون از علما درباره خلق قرآن ابتدا پرسش می‌کرد و خواه ناخواه با عقیده مأمون هماهنگ بود، پس از مدتی وقتی به دوران متوکل رسید، مزاج متلون خود را به سمت قدم قرآن چرخاند و گفت: القرآن کلام الله، فمن قال مخلوق یستتاب، فإن تاب و الا ضربت عنقه. گو این که ابن اکثم در این زمان از اعوان و طرفداران احمد حنبل شده بود، زیرا نوشته‌اند که متوکل با احمد بن حنبل مشورت کرده و یحیی را به جای ابن ابی دؤاد به منصب قاضی القضاة انتخاب کرد. علت آن نیز مشخص است، در منابع آمده که ابن ابی دؤاد از علمای معتزلی بود و احمد بن حنبل با او مخالف بوده است.
به هر حال، آنچه در تقابل او با امام جواد (ع) نقل شده، در راستای سیاست معروف مأمون است. جلسه‌ای برگزار شده، و یحیی بن اکثم برای مناظره علمی و سنجش علم امام یا شکست علمی ایشان در آن حضور داشته است. این مناظره مشهور که با شکست مفتضحانه یحیی روبه رو شد، علم الهی امام را نشان داد و در تثبیت موقعیت امام (ع) بسیار مؤثر بود.

ادامه »

امام جواد(علیه السلام)براى حفظ مـوقعیت شـیعیان و نـفوذ در دربار عباسیان و همچنین ایجاد ارتباط مستمر با پیروان خود،اقدامات زیر را انجام داد‌ کهـ‌ از‌ نـظر سیاسى اهمیت ویژه‌اى دارند‌ :
1.اجازه‌ به‌ شیعیان براى نفوذ به دربار
2.ایجاد شبکه‌هاى‌ ارتباطى‌
3.جـلوگیرى از تـحریف احادیث‌
منبع: مقاله امام جواد مولودی پر خیر و برکت نوشته محمد ناصر حسینی علایی

قالَ الإمام الجواد - علیه السلام - : ثَلاثُ خِصال تَجْتَلِبُ بِهِنَّ الْمَحَبَّةُ: الاْنْصافُ فِی الْمُعاشَرَةِ، وَ الْمُواساةُ فِی الشِّدِّةِ، وَ الاْنْطِواعُ وَ الرُّجُوعُ إلی قَلْب سَلیم.
«کشف الغمّه، ج 2، ص 349»
امام جواد - علیه السلام - فرمود: سه خصلت جلب محبّت می کند: انصاف در معاشرت با مردم، همدردی در مشکلات آن ها، همراه و همدم شدن با معنویات.
*******احادیث امام جواد (ع)***********
قالَ الإمام الجواد - علیه السلام - : التَّوْبَةُ عَلی أرْبَع دَعائِم: نَدَمٌ بِالْقَلْبِ، وَاسْتِغْفارٌ بِاللِّسانِ، وَ عَمَلٌ بِالْجَوارِحِ، وَ عَزْمٌ أنْ لایَعُودَ.
«ارشاد القلوب دیلمی، ص 160»
امام جواد - علیه السلام - فرمود: شرایط پذیرش توبه چهار چیز است: پشیمانی قلبی، استغفار با زبان، جبران کردن گناه ـ نسبت به همان گناه حقّ الله و یا حقّ النّاس ـ، تصمیم جدّی بر این که دیگر مرتکب آن گناه نشود.

ادامه »