هیچ سابقه ندارد در دنیا-هر جا شما بگردید- مردم به این شور و شعف برای رأی دادن بروند. اینقدر تبلیغات می کنند این رؤسای جمهور، وقتی که می خواهند انتخاب بشوند؛ اینقدر خرج می کنند، اینقدر تبلیغات می کنند، از یک ماه دو ماه قبل پول های گزاف خرج می کنند و تبلیغات زیاد -راست و دروغ- تا اینکه یک عده مردم را جمع کنند و رأی بدهند. اینجا این مسائل نبود. مسأله، اسلام بود، و مردم روی عقاید اسلامی خودشان با آن شور و شعف رفتند و رأی دادند. از سی و پنج میلیون جمعیت، بیست میلیون بیشتر رأی موافق دادند.
(سخنرانی در جمع قضاة اصفهان، 23 / 2 / 58، صحيفه امام، ج 7، ص 266-267)
از آقایان کاندیداها و دوستان آنان انتظار دارم که اخلاق اسلامی -انسانی را در تبلیغ برای کاندیدای خود مراعات؛ و از هر گونه انتقاد از طرف مقابل که موجب اختلاف و هتک حرمت باشد خودداری نمایند، که برای پیشبرد مقصود، ولو اسلامی باشد، ارتکاب خلاف اخلاق و فرهنگ، مطرود و از انگیزه های غیر اسلامی است.
اینجانب بنا ندارم از کسی تأیید نمایم، چنانکه بنا ندارم کسی را رد کنم. و از تمام احزاب و گروه ها و افراد می خواهم از نسبت دادن کاندیدای خود به من که از آن استفاده تأیید و یا تعیین و یا رد شود، خودداری کنند. من بسیار مایل هستم که گروه هایی که متعهد و معتقد به جمهوری اسلامی و خدمتگزار به اسلام هستند، در مبارزات انتخاباتی کمال آرامش را در تبلیغ کاندیداهاشان رعایت نمایند، و نسبت به یکدیگر تفاهم و صمیمیت و اُخوت اسلامی داشته باشند، و از تفرقه و کدورت شدیداً احتراز کنند که تفرقه و تشتت، دوستان را نگران و دشمنان را کامیاب می کند و موجب تبلیغات سوء می شود.
(پیام به ملت ایران، 14 / 10 / 58، صحيفه امام، ج 12، ص 12)
ادامه »
موضوعات: قرآنی, بصیرت سیاسی
[ 01:00:00 ب.ظ ]