دلیل پوشش در اسلام چند چیز است

1)- آرامش روانی

روح بشر فوق العاده تحریک پذیر است. اشتباه است که گمان کنیم تحریک پذیری روح بشر محدود به حد خاصی است و از آن پس آرام می گیرد. هیچ مردی از تصاحب زیبا رویان و هیچ زنی از متوجه کردن مردان و تصاحب قلب آنان و بالأخره هیچ دلی از هوس سیر نمی شود. از طرفی تقاضای نامحدود خواه ناخواه انجام نشدنی است و همیشه مقرون به نوعی احساس محرومیت در نتیجه دست نیافتن به آرزوها و به نوبه خود منجر به اختلالات روحی و بیماریهای روانی می گردد.

اما علت اینکه در اسلام دستور پوشش اختصاص به زنان یافته است این است که میل به خودنمایی و خود آرایی مخصوص زنان است از نظر تصاحب قلبها و دلها مرد شکار و زن شکارچی و از نظر تصاحب جسم و تن، زن شکار و مرد شکارچی است.

ادامه »

sgh0020011.mp3

معنويت حقيقي، جز در قرب به خداوند تعالي نيست. و براي قرب به خداوند بايد دو محور کلي را مد نظر قرار داد:
1-قرب و دوستي خداي تعالي با اطاعت از فرامين او حاصل مي شود:
در قرآن، نشانه حقيقي دوست داران خدا، اطاعت از دستورات پيامبر (ص) شمرده شده است:
قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُوني‌ يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ؛(آل عمران/31) بگو: اگر خدا را دوست مى‌‌داريد از من پيروى كنيد تا او نيز شما را دوست بدارد و گناهان تان را بيامرزد، كه آمرزنده و مهربان است.
خداي تعالي ملاک قرب به خدا را ايمان و عمل صالح معرفي مي کند:
وَ ما أَمْوالُكُمْ وَ لا أَوْلادُكُمْ بِالَّتي‌ تُقَرِّبُكُمْ عِنْدَنا زُلْفى‌ إِلاَّ مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً؛(سباء/37) اموال و اولاد تان چيزى نيست كه شما را به ما نزديك سازد. مگر آنان كه ايمان آورده‌ اند و كارهاى شايسته كرده‌‌اند.
2- رابطه دنيا و نزديک شدن به خداي تعالي، رابطه شرق و غرب است. که نزديک شدن به يکي، به معناي دور شدن از ديگري است.
حضرت علي (ع) مي فرمايند: إِنَّ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةَ عَدُوَّانِ مُتَفَاوِتَانِ وَ سَبِيلَانِ مُخْتَلِفَانِ فَمَنْ أَحَبَّ الدُّنْيَا وَ تَوَلَّاهَا أَبْغَضَ الْآخِرَةَ وَ عَادَاهَا وَ هُمَا بِمَنْزِلَةِ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ مَاشٍ بَيْنَهُمَا كُلَّمَا قَرُبَ مِنْ وَاحِدٍ بَعُدَ مِنَ الْآخَرِ وَ هُمَا بَعْدُ ضَرَّتَانِ؛ دنياى (حرام) و آخرت، دو دشمن متفاوت، و دو راه جداى از يكديگرند، پس كسى كه دنيا پرست باشد و به آن عشق ورزد، به آخرت كينه ورزد و با آن دشمنى خواهد كرد. و آن دو همانند شرق و غرب از هم دورند، و رونده به سوى آن دو، هر گاه به يكى نزديك شود از ديگرى دور مى‌گردد، و آن دو همواره به يكديگر زيان رسانند.( نهج البلاغه، حكمت 103)
خلاصه اين دو در يک کلام ” تقوا ” است. و بسيار روشن است که رابطه تقوا و حجاب چگو نه است. حجاب يکي از دستورات خداي متعال است که بدون رعايت آن، نمي توان ادعاي قرب به او يا معنويت را نمود.
و طبيعتا کسي که محافظتي از حجاب خود ندارد، غالبا به فکر جلب توجه نامحرمان و خودآرائي است. چگونه کسي مي تواند همه توجه خويش را منعطف به خدا بکند و در صدد کسب معنو يات باشد، اما همه را ببيند؛ به جز خداي تعالي؟ در صدد کسب رضايت غير مشروع نامحرمان بر بيايد و رضايت خدا را از بين ببرد؟ يا نفس اماره خو يش را پروار کند، اما نتيجه جهاد اکبر و مبارزه با نفس، که همان معنويت است را طالب باشد؟

نماز

ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺍﮔﺮ “ﻧﻤﺎﺯ ” ﺑﻮﺩ

ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺍﮔﺮ “ﻧﻤﺎﺯ ” ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺳﻔﺮ، ﺫﻭﻕ ﻧﻤﯽ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﺍﺯ ﺷﮑﺴﺘﻪ

ﺷﺪﻧﺶ !

ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﮐﻌﺖ ﺁﺧﺮﺵ ﺍﯾﻦ ﻗﺪﺭ ﮐﯿﻒ ﻧﺪﺍﺷﺖ !

ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ،

ﮐﻪ ﺍﻭﻝ ﻭﻗﺖ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪﯾﻤﺶ، ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ، ﺧﻮﺩ ﺭﺍ

“ﺧﻼﺹ ” ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﯿﻢ …

ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ

ﮐﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻧﻤﯽ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﭘﺎﻧﺘﻮﻣﯿﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺁﺩﺭﺱ ﺷﺎﺭﮊﺭ

ﮔﻮﺷﯽ …

ادامه »

« باز اين چه شورش است كه در خلق عالم است… ».

چشمهاي قلمم از گريه سرخ شده است. نيلوفر مصيبت ، مثل پيچكي دور خانه قلبم را محاصره كرده است . همه حرفهايم انگار زنجير مي زنند!

از تن كاغذم،صداي شب كربلا و روز عاشورامي آيد. احساس مي كنم انديشه ام عطش دارد ! آفتاب داغ غم ، جگرم را كباب كرده است. قلمم از حال رفته است. كمي تربت سيد الشهدا بياوريد ! آه … نه ! نگاه كنيد! ديگر نمي نويسد! آخرين كلماتش را زمزمه كنيد:

السلام علي الحسين و علي بن الحسين وعلي اولاد الحسين وعلي اصحاب الحسين…

ستورات و پاداش‌های الهی در مورد مردان آمده و زن در مورد پاداش بی نسیب است. حتی اسامی و افعال مربوط به خداوند هم به صورت مذکر آمده است. آیا این برداشت نشان از بی عدالتی خداوند نیست؟
قرآن کریم معجزه پیامبر اکرم(ص) به عنوان پیامبر آخرالزمان است و نکات ریز و درشت و پیدا و پنهانی دارد. بنابراین می‌توان چرایی مذکر بودن برخی افعال و ضمایر را در آیات به این صورت توضیح داد:
الف) در همه زبان‌ها و نزد همه قانون گذاران، آن گاه كه می‌خواهند قوانين عمومي وضع كنند از لفظ و ضمير مذكر استفاده می‌كنند و علت آن به چند چیز بازمی‌گردد:
1.در طول تاریخ نقش اصلی در حکومت ها و جنگ و صلح ها و سرپرستی خانواده ها با مردان بوده است.و اگر در مقطع خاصی زن سالاری حاکم بوده مربوط به زمان و مکان محدود و به طور ناپایدار بوده است.و این نشان از یک جریان ثابت و مطابق با ساختار فیزیکی و ویژگی های روحی و عاطفی زن و مرد است.به همین جهت در عموم قوانین و مقررات کشوری و بین اللملی مسئولیت اجرایی و رویارویی با مردان است و مخاطب اصلی مردان می باشند که از این قاعده به« تغليب» یاد می شود.و هرگاه مخاطبين ، هم مذكّر باشند هم مؤنّث، خطاب‌ها با لفظ مذكّر گفته می‌شوند.
2.ادبيات تمام زبان‌هاي اصيل آميخته با نوعي متانت و رعايت حريم‌ها است، بنابراین به جز در برخي شعرها و تمثيلات در اكثر متون از به كارگيري نام‌ها و ضماير مؤنث خودداري می‌شود و اين گونه ادبيات برخاسته از عفت كلام و رعايت حرمت زنان است و نبايد از آن به عنوان بي احترامي به جامعه زنان برداشت شود.

ادامه »