* دهه‌ی فجر، در حقیقت مقطع رهایی ملت ایران و آن بخشی از تاریخ ماست که گذشته را از آینده جدا کرده است. ۱۳۶۹/۱۰/۱۱

* دهه‌ی فجر، آن آیینه‌یی است که خورشید اسلام در آن درخشید و به ما منعکس شد. اگر این آیینه نبود، باز هم مثل همان دوره‌های تاریک و قرون خالیه، بایستی ما مینشستیم و اسمی از اسلام میآوردیم. ۱۳۶۹/۱۰/۱۱

* دشمنان سعی میکنند انقلاب را از یاد مردم ببرند؛ اما دهه فجر، انقلاب را به یاد مردم میآورد. سعی میکنند امام را از یاد مردم ببرند؛ اما دهه فجر، تجسّم اراده و عظمت امام بزرگوار ماست. ۱۳۸۰/۱۱/۰۳

* اگر انقلاب اسلامی و امام بزرگوار ما نبود و اگر اسلام پرچمدار انقلاب و تحوّل در این کشور نبود، هیچ امیدی وجود نداشت که سلطه جهنّمىِ تحقیرآمیز امریکا و حکومت دیکتاتورىِ قسىّ‌القلب پهلوی از این مملکت برکنده شود. ۱۳۸۱/۰۳/۱۴

* راهپیمایی بیست‌ودوم بهمن مظهر اقتدار ملی است؛ نشان‌دهنده‌ی عزم عمومی ملت ایران است؛ مظهر همان چیزی است که هر دشمنی را در هر حد و اندازه‌یی از اقتدار نظامی و تواناییهای تبلیغاتی و سیاسی، مرعوب میکند. ۱۳۸۳/۱۱/۱۹

* روز ۲۲ بهمن و راهپیمائی ۲۲ بهمن مظهر اقتدار ملی است؛ مظهر اقتدار ملت ایران است؛ مظهر حضور مردمی و اراده و عزم ملی ملت ایران است که مرد و زن و پیر و جوان، در همه‌ی شرائط به خیابانها میآیند و خودشان را در سرتاسر کشور در مقابل چشم بینندگان قرار میدهند؛ این خیلی باعظمت است. ۱۳۸۶/۱۱/۱۹

khamenei.ir

رویدادهای 14 بهمن1357

1- حضرت امام طی یک مصاحبه مطبوعاتی در مدرسه رفاه اعلام کردند: شورای انقلاب حکومت موقت تعیین خواهد شد و حکومت موقت، موظف خواهد بود که مقدمات رفراندم را تهیه کند. همچنین قانون اساسی که تدوین شد، به آراء عمومی گذاشته می‌شود. ایشان دولت بختیار را غیرقانونی اعلام کردند و گفتند: کاری نکنید که مردم را به جهاد دعوت کنم.

2- دانشجویان ایرانی با حمله به سفارتخانه‌های ایران در آمریکا، لبنان و استرالیا، نسبت به رژیم سلطنتی ایران ابراز انزجار کردند.

3- چهل تن دیگر از نمایندگان مجلس از مقام خود استعفا دادند.

دبستان رو که تعطیل کنند مگر دیگه از خدا چه می خواستیم ؟

تا ممکن بود به پیش تانکها و نفربرها و جیپ های ارتشی ها می رفتیم و هزاران سئوالی که در ذهن های مشتاق مان بود از آنها می پرسیدیم .

آنها هم گاهی برای اینکه ما را از سرشان باز کنند جوابهای پرت و پلائی می دادند و ما را از خود می راندند ! مثلا از یکی شان در مورد تفنگی که دستش بود پرسیدم گفت : این را ژ سه می گویند و 200 گلوله میخورد و با رگبار می توان 200 نفر را کشت ! البته شاید میخواست مردم را بیش از پیش بترساند و …

خلاصه ایام خوشی بود از صبح تا شب در خیابانها پرسه می زدیم و بازی میکردیم و گاهی هم اطلاعات نظامی از ارتشی ها بدست می آوردیم و یا پوکه های گلوله های شلیک شده را پیدا و شادی میکردیم !

ادامه »

رویدادهای 13 بهمن1357

1- امام خمینی در جمع روحانیون بیانات مبسوطی را ایراد کردند. ایشان در قسمتی از این بیانات فرمودند: رژیم سلطنتی از اول خلاف عقل بود … هر ملتی باید خودش سرنوشت خودش را تعیین کند.

2- رادیو مسکو: دانشجویان ایرانی مقیم آمریکا علیه مداخله آمریکائی‌ها در امور داخلی ایران، در برابر کاخ سفید تظاهرات کردند.

هشت ساله بودم که خروش ملت بر دستگاه ستمشاهی آغازیدن گرفت . برای اولین بار شعار ترسناک ” مرگ بر شاه ” را در خیابان کسائی اهواز دیدم . بچه بودم و حسابی از این شعار ترسیده بودم با آن حالات کودکی هر روز تعدادی از بچه های کوچه سام را با خود به محل شعارنویسی بر روی دیوار برده و با اشاره شعار را به آنها نشان میدادم !

وقتی برای خانواده تعریف کردم همه عصبانی شدند و مرا بیشتر ترساندند که وای بر حال کسیکه این کار را کرده و ساواک پدرش را در خواهد آورد !

هنوز تظاهرات جدی نشده بود . نرم نرم حرکتها جدی تر می شد . آنروز تظاهرات عظیمی از خیابان خشایار در حال عبور بود . شعارهای مرگ بر شاه و درود بر خمینی و شعارهای دیگری که با تکرار جمعیت خیلی برایم جذاب و نشاط آور بود .

باترس و لرز با آنها بحرکت در آمدم و مرتبآ اعلامیه هائی را افراد خاصی در جمعیت با حساسیت خاصی بدست مردم میدادند . یکی از آن اعلامیه ها بدست منهم رسید دیگر خیلی نمی ترسیدم اعلامیه تا شده را باز کردم برای اولین بار تمثال امام عزیز را دیدم .

ادامه »