مطمئناً پوشیدگی برای زنان مصونیت است و از آنجایی که بی حیایی- مربوط به نگاه و بدن- سرچشمه بسیاری از انحرافات است، غالباً هرگاه سخن از حیا به میان می آید، ذهن ها متوجه این دو موضع می شود و توضیح درباره آنها در بحث حیا اجتناب ناپذیر است. آفریدگار مهربان با شناخت ساختار روحی و جسمی زنان، به آنها فرمان داده که خود را از دید بیگانگان مستور داشته و با حفظ حیا و پوشش در بالا بردن ضریب ایمنی، ساحت خانواده و جامعه را از هر گزندی محفوظ دارند.

بر فرمان حجاب، آثاری مترتب است که فشرده بدان اشاره می گردد:

1. ارزش و احترام زن: زن مسلمان باید در جامعه تجسم عفت و حیا باشد و این ویژگی به دلیل مقام ارزشمندی است که اسلام برایش رقم زده و گوهر وجودش را از دسترس نگاه های ناپاک و دل های آلوده مصون نگه داشته است. حیا در نگاه و پوشش، به زن منزلت و احترام می بخشد؛ زیرا مطابق با فرمایش حضرت زهرا (علیهما السلام):« بهترین زن، زنی است که مردی او را نبیند و او هم مردی را نبیند.»

2. استحکام روابط اجتماعی: زنان بخش عظیمی از نیروی فعال جامعه را تشکیل می دهند و با حضور در صحنه های مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نقش مؤثری در گردش چرخه پیشرفت و تعالی ملت ها دارند. و حتی اگر حضور آنان در محیط کار و فعالیت با پوشش و حیا همراه باشد، با امنیت و توجه لازم به وظایف خویش می پردازند. مشاهده شده در فضاهایی که معاشرت مردان و زنان آزاد است و گوهر شرم و حیا فراموش گشته و ستر و پوشش کنار گذاشته شده است،‌ بی بند و باری بر فعالیت های اجتماعی سایه افکنده و نتیجه مثبتی عاید جامعه و انسان ها نگردیده است!

ادامه مطلب :

3. تحکیم پیوند خانوادگی: منع لذت جویی های نامشروع در محیط اجتماعی، با تمسک به حیا و حجاب واقعی، به پایداری و استحکام روابط گرم خانوادگی می انجامد. آمارها نشان داده است بی حیایی و التزام نداشتن به پوشش اسلامی، یکی از مؤلفه های سردی و جدایی همسران نسبت به یکدیگر است. بنابراین رعایت پوشش و حفظ عفت، در کاهش آسیب های خانوادگی مؤثر است.

4. امنیت و آرامش روانی: سست شدن حریم حیا و عفاف بین زنان و مردان در اجتماع، سبب هیجانات و تقاضاهای فزاینده جنسی می شود و به دنبال آن، «امنیت» از جامعه سلب می گردد. دین اسلام برای جلوگیری از به وجود آمدن جوّ ملتهب احساسات و ارتباطات نادرست، توصیه نموده با سپر حیا و عفت، راه را بر بی شرمی ها ببندند و از فرو افتادن به باتلاق گناه و سقوط ابدی نجات یابند.

اسلام علاوه بر حفظ پوشش، به زنان و مردان سفارش کرده در «نگاه» جانب حیا را نگه دارند و در « برخورد با یکدیگر» غضّ بصر نموده و با کاهش نگاه، از چشم چرانی بپرهیزند؛ زیرا فردی که در نگاه کردن حیا نورزد، دلش به انحراف کشیده شده و به عاقبتی سخت دچار می گردد. امام صادق (علیه السلام) در این زمینه می فرماید:« نگاه های پیاپی، شهوت را در دل می کارد و برای بیننده، فتنه لغزش خواهد بود»

ترویج بی حیایی در رفتار و برخورد زنان و مردان در جامعه و از بین رفتن قبح ارتباطات ناصحیح نامحرمان، به اعتقادات آنان لطمه زده و موجبات فساد، گسیختگی و بی دینی را فراهم می سازد. قرآن کریم افزون بر حیا در پوشش و نگاه، زنان مسلمان را مخاطب قرار داده و از آنان می خواهد در صحبت کردن خویش نزد نامحرمان حیا کنند و از روی ناز و کرشمه سخن نگویند تا دل های بیمارگونه مردان وسوسه گر، تحریک نگردد و عفت و پاکدامنی آنان را نشانه نگیرد.

امید آنکه با یادآوری و آموزش خصلت زیبای «حیا»، فرهنگ جامعه از پرده دری ها، عیب جویی ها و آنچه با حیا در تضاد است، برهد و به کمال و سعادت واقعی برسد. ان شاءالله تعالی.

موضوعات: قرآنی, نکته های ناب
[سه شنبه 1393-11-21] [ 10:51:00 ب.ظ ]