در زلال کلام امام حسن(ع) | ... | |
«پستی و فرومایگی یعنی: خرده بینی و مضایقه کردن در چیزهای بی ارزش».[18] «خیر و سعادت خالص، شکر در برابر نعمت و صبر در برابر حوادث ناگوار است».[19] «خاموشی و کنترل زبان، پوشش درماندگی و زینت آبروست. دارنده این صفت در آسایش است و هم دم او در امنیت می باشد».[20] «کسی که قبل از سلام کردن، سخن گفت جواب او را ندهید».[21] «معاشرت نیک با مردم، سَر عقل است».[22] «ای فرزند آدم از حرام های الهی دوری کن تا عابد شوی؛ و به قسمت الهی راضی باش تا بی نیاز شوی؛ و با همسایه و هم نشین خود نیکی کن تا مسلمان شوی؛ و با مردم چنان رفتار کن که دوست داری با تو رفتار کنند، تا عادل شوی؛ ای فرزند آدم تو همواره از روز ولادت در حال از بین بردن عمرت هستی، پس از باقی مانده عمر برای آخرت خودت چیزی بردار؛ چرا که همانا مؤمن همواره می اندوزد و کافر همواره لذت می برد (و ریخت و پاش می کند و چیزی برای فردای قیامتش نمی گذارد».[23] «و هر کس بر حسن اختیار خدا درباره خودش اعتماد کند، آرزو نمی کند که در حالی غیر از آنچه خدا برایش اختیار کرده، باشد».[24] ادامه مطلب : «بر شما باد اندیشیدن؛ که زنده شدن دل انسان با بصیرت در آن است و اندیشه کلید درهای حکمت است».[25] «هیچ گروهی به مشاوره نپرداختند، مگر اینکه به رشد و شکوفایی هدایت شدند».[26] [12]. اعیان الشیعه، ج 1، ص 564. [13]. فرائد السّمطین، ج 2، ص 68. [14]. بحارالانوار، ج 43، ص 285. [15]. همان، ص 266. [16]. همان، ص 276. [17]. هاشم معروف حسینی، سیر الائمة الاثنی عشر، ج 1، ص 463. [18]. تحف العقول، ص 253. [19]. همان، ص 265. [20]. کشف الغمه، ج 2، ص 147. [21]. همان، ج 2، ص 152. [22]. بحارالانوار، ج 78، ص 111. [23]. بحارالانوار، ج 75، ص 112. [24]. همان، ص 142. [25]. همان، ص 115. [26]. همان، ص 105.
[دوشنبه 1395-03-31] [ 02:27:00 ق.ظ ]
لینک ثابت
|