رویدادهای 14 بهمن1357

1- حضرت امام طی یک مصاحبه مطبوعاتی در مدرسه رفاه اعلام کردند: شورای انقلاب حکومت موقت تعیین خواهد شد و حکومت موقت، موظف خواهد بود که مقدمات رفراندم را تهیه کند. همچنین قانون اساسی که تدوین شد، به آراء عمومی گذاشته می‌شود. ایشان دولت بختیار را غیرقانونی اعلام کردند و گفتند: کاری نکنید که مردم را به جهاد دعوت کنم.

2- دانشجویان ایرانی با حمله به سفارتخانه‌های ایران در آمریکا، لبنان و استرالیا، نسبت به رژیم سلطنتی ایران ابراز انزجار کردند.

3- چهل تن دیگر از نمایندگان مجلس از مقام خود استعفا دادند.

دبستان رو که تعطیل کنند مگر دیگه از خدا چه می خواستیم ؟

تا ممکن بود به پیش تانکها و نفربرها و جیپ های ارتشی ها می رفتیم و هزاران سئوالی که در ذهن های مشتاق مان بود از آنها می پرسیدیم .

آنها هم گاهی برای اینکه ما را از سرشان باز کنند جوابهای پرت و پلائی می دادند و ما را از خود می راندند ! مثلا از یکی شان در مورد تفنگی که دستش بود پرسیدم گفت : این را ژ سه می گویند و 200 گلوله میخورد و با رگبار می توان 200 نفر را کشت ! البته شاید میخواست مردم را بیش از پیش بترساند و …

خلاصه ایام خوشی بود از صبح تا شب در خیابانها پرسه می زدیم و بازی میکردیم و گاهی هم اطلاعات نظامی از ارتشی ها بدست می آوردیم و یا پوکه های گلوله های شلیک شده را پیدا و شادی میکردیم !

ادامه »

رویدادهای 13 بهمن1357

1- امام خمینی در جمع روحانیون بیانات مبسوطی را ایراد کردند. ایشان در قسمتی از این بیانات فرمودند: رژیم سلطنتی از اول خلاف عقل بود … هر ملتی باید خودش سرنوشت خودش را تعیین کند.

2- رادیو مسکو: دانشجویان ایرانی مقیم آمریکا علیه مداخله آمریکائی‌ها در امور داخلی ایران، در برابر کاخ سفید تظاهرات کردند.

هشت ساله بودم که خروش ملت بر دستگاه ستمشاهی آغازیدن گرفت . برای اولین بار شعار ترسناک ” مرگ بر شاه ” را در خیابان کسائی اهواز دیدم . بچه بودم و حسابی از این شعار ترسیده بودم با آن حالات کودکی هر روز تعدادی از بچه های کوچه سام را با خود به محل شعارنویسی بر روی دیوار برده و با اشاره شعار را به آنها نشان میدادم !

وقتی برای خانواده تعریف کردم همه عصبانی شدند و مرا بیشتر ترساندند که وای بر حال کسیکه این کار را کرده و ساواک پدرش را در خواهد آورد !

هنوز تظاهرات جدی نشده بود . نرم نرم حرکتها جدی تر می شد . آنروز تظاهرات عظیمی از خیابان خشایار در حال عبور بود . شعارهای مرگ بر شاه و درود بر خمینی و شعارهای دیگری که با تکرار جمعیت خیلی برایم جذاب و نشاط آور بود .

باترس و لرز با آنها بحرکت در آمدم و مرتبآ اعلامیه هائی را افراد خاصی در جمعیت با حساسیت خاصی بدست مردم میدادند . یکی از آن اعلامیه ها بدست منهم رسید دیگر خیلی نمی ترسیدم اعلامیه تا شده را باز کردم برای اولین بار تمثال امام عزیز را دیدم .

ادامه »

انقلاب ما انفجار نور بود …
رویدادهای 12 بهمن 1357

1 - حضرت امام به هنگام خروج از فرانسه با ارسال پیامی خطاب به مردم فرانسه، ضمن اظهار تشکر از آنها خداحافظی کردند.

2- امام خمینی پس از اقامه نماز در کف هواپیما، روی دو پتو با آرامش خوابیدند. این در حالی بود که همه علاقمندان، دوستداران و نزدیکان ایشان، نگران انجام این پرواز بودند. خطر انهدام هواپیما و یا ربودن آن در آسمان چیزی بود که همه را تا لحظه فرود آن در فوردگاه تهران، نگران ساخته بود.

3- با ورود حضرت امام به سالن فرودگاه، فریاد «الله اکبر» سالن فرودگاه را به لرزه در آورد. مستقبلین با خواندن سرود «خمینی ای امام»، اشک‌های مشتاقان را بر گونه‌هایشان جاری کردند.

4- حضرت امام طی بیاناتی در فرودگاه تهران گفتند: من از عواطف طبقات مختلف ملت تشکر می‌کنم. عواطف ملت ایران به دوش من بارگرانی است که نمی‌توانم جبران کنم. ایشان ضمن اشاره به اینکه طرد شاه از کشور قدم اول پیروزی بود، همگان را به وحدت کلمه و ادامه مبارزه تا قطع کامل ریشه‌های فساد ترغیب کردند. ایشان سپس از آنجا عازم بهشت زهرا شدند.

5- حضرت امام در اولین سخنرانی خود در میان انبوه مستقبلین مشتاق در بهشت زهرا، گفتند: من وقتی چشمم به بعضی از اینها که اولاد خودشان را از دست داده‌اند می‌افتد، سنگینی‌ای در دوشم پیدا می‌شود که نمی‌توانم تاب بیاورم. محمدرضا پهلوی فرار کرد و همه چیز ما را به باد داد. مملکت ما را خراب کرد و قبرستان‌های ما را آباد. ایشان اضافه کردند: من دولت تعیین می‌کنم، من توی دهن دولت می‌زنم … من به پشتیبانی این ملت دولت تعیین می‌کنم. من به ارتش یک نصیحت می‌کنم و یک تشکر ….. [ما] می‌خواهیم ارتش مستقل باشد. آقای ارتشبد شما نمی‌خواهید؟ آقای سرلشکر شما نمی‌خواهید مستقل باشید؟ و اما تشکر می‌کنم از قشرهایی که متصل شدند به ملت.

ادامه »