در بعضی از سایت ها و کتاب هایی که در اینترنت پخش شده است ادعا شده که ،حجابي كه در قران توضيح داده شده فقط ميگه سينه و گردن رو بپوشونين كه اون رو هم براي زنان مؤمن گفت كه ميدوونيم مؤمن درجه‌اي بالاتر از مسلم است، پس واجب نيست كه تا اين حد حجاب داشته باشيم فقط اگه داشتيم مؤمن تريم ؟ پاسخ این شبهه چیست؟
پاسخ این شبهه که در برخی مقالات و کتاب ها منتشر شده است را طی ارائه چند مطلب خدمتتان پاسخ می گوییم.
مطلب اول:
آیات و روایات متعددی ضرورت حجاب و حدود آن را مشخص می کند. اما قبل از هرچیز ، در مورد استدلالی که برخی از این کتاب ها عنوان کرده و پرسش گر محترم را دچار شبهه نموده اند پاسخ می دهیم. اگر قرار بر این باشد که چون خطاب قران برای وجوب حجاب به مومنین است پس حجاب در مورد مسلم لازم نیست ، استدلال صحیحی باشد ، باید بسیاری از احکام دین را در مورد مسلمانان منتفی بدانیم.
بنا بر این استدلال، چون در مورد روزه فرموده است ، یا ایها الذین امنوا کتب علیکم الصیام ، و مورد خطاب مومنین هستند پس بر مسلمان روزه واجب نیست!!!
همین طور آیات زیر:
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اسْتَعينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاة؛ نماز خواندن بر مومنین لازم است و مسلم لازم نیست نماز بخواند!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ ؛ مسلمانان می تواند از خبائث تناول کند!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصاصُ فِي الْقَتْلى‏؛ حکم قصاص مخصوص مومنین است و مسلم را نباید قصاص کرد!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناكُم‏؛ صدقه و خمس و زکات بر مسلم واجب نیست!!
اللَّهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّور؛ خداوند فقط دوست دار مومنین است نه مسلمین!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى‏ ؛ مسلم می تواند صدقات خود را با منت گذاری و اذیت کردن باطل کند !!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ ؛ مسلم لازم نیست تقوای خدا را پیشه کند!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَأْكُلُوا الرِّبَوا؛ مسلم می تواند ربا هم بخورد!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّساءَ كَرْها؛ مسلم می تواند حق ارث زنان را غصب کند!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْباطِل‏؛ مسلم می تواند حرام خواری کند!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَطيعُوا اللَّهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ ؛ مسلم می تواند از دستورات خدا و رسول سرپیچی کند!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطان‏؛ تبعیت از وسوسه های شیطان بر مسلمان بلااشکال است!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلاَّ أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ ؛ مومنین حق ورود بدون اجازه به خانه پیامبر را ندارند ولی مسلم دارد!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثيراً مِنَ الظَّن‏؛ مسلم می تواند سوء ظن داشته باشد و غیبت کند!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّه‏؛ توبه کردن فقط بر مومنین واجب است و مسلم می تواند توبه نکند !!

ادامه مطلب :

و ده ها آیه دیگر.
مضحک و سست بودن این نحوه استدلال حتی بر یک فرد عامی و عادی نیز آشکار است.
مطلب دوم:
باید توجه داشته باشیم که فقه اسلامی و بالخصوص فقه شیعه از دو سرچشمه فیاض قران و سنت سرچشمه می گیرد. سنت و روایات ائمه معصومین علیهم السلام در مسیر تبیین کلام الهی است.
روش رذیلانه دیگری که منکرین و تشکیک کنندگان در احکام مسلم الهی به آن تمسک می جویند قرآن بسندگی است.
شالوده اين استدلال که فلان حکم الهی چون در قرآن وجود ندارد پس اسلامی نیست به فرض که صحت داشته باشد ، به شعار «حسبنا کتاب الله» بر مي‌گردد که از زمان پيامبر مکرم اسلام توسط يک جريان انحرافي براي انکار دستورات پيامبر مکرم اسلام و بعد از ايشان براي انکار جايگاه ائمه معصومين در تبيين احکام اسلامي، ظهور پيدا کرد. اين در حالي است که اگر قرار باشد حجيت سنت پيامبر و ائمه معصومين علیهم صلوات الله اجمعین منتفي باشد، چيزي از دين جز يک سلسله دستورات کلي که در قرآن وجود دارد، باقي نمي‌ماند. به عنوان مثال در مورد احکام نماز به عنوان ستون دين، چند آيه به طور اجمالي وجوب يا برخي احکام کلي در مورد آن را مي‌رساند ولي حدود 3000 حکم در مورد نماز از سنت برداشت مي‌شود. اينکه نماز‌ها چند رکعت است، در نماز چه بايد گفت و صدها حکم ديگر همگي از دل سنت خارج مي‌شود.
در مورد اصل وجوب حجاب و حدود و ثغور آن روایات متعددی از ائمه معصومین علیهم السلام و سیره ایشان رسیده است که هیچ گونه شبهه ای را در آن باقی نمی گذارد . ضمن اینکه بیان قرآن در مقدار حجاب کامل است.
مطلب سوم:
استدلال بی اساس تر اینکه مدعی شده اند قرآن کریم فقط تاکید به پوشش گردن نموده است.
این استدلالی که زن فرزند مرده را به قهقهه می اندازد، بسیار تاسف انگیز است و نشان از تفسیر به رای نابخردانه آیات قرآن به وسیله یهود آل محمد صلوات الله علیه و آله (علمای بی تقوا و اسیر و هوا و هوس) دارد.
قرآن کریم در آیه 31 سوره نور مقرر می دارد: وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبْدينَ زينَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُيُوبِهِن؛ و به زنان با ايمان بگو چشمهاى خود را (از نگاه هوس‏آلود) فروگيرند، و دامان خويش را حفظ كنند و زينت خود را- جز آن مقدار كه نمايان است- آشكار ننمايند و (اطراف) روسرى‏هاى خود را بر سينه خود افكنند (تا گردن و سينه با آن پوشانده شود).
جیوب در این آیه به معنای گردن و سینه است. خمر هم به معنای روسری است. آیه در مقام این است که «روسری» را به گونه ای ببندید که علاوه بر «سر» که کارکرد اصلی روسری است گردن و سینه را هم بپوشاند.
حال قیاس این آقایان و نحوه استدلال آن ها مثل این است که پدری به دخترش بگوید که شلواری بپوش که پاچه هایش تا روی پایت را بپوشاند، و دخترک نابخرد پاچه ای را از زانو تا روی پایش بپوشد و بالای زانوش را عریان کند!!! و ادعا کند که به دستور پدرش عمل کرده است.
مطلب آخر:
اخیرا شاهد ترویج مقالات و کتاب هایی در مورد حجاب و احکام ناظر بر آن بودیم که با چنین استدلالها و استدلال های مشابه آن سعی در انکار حکم حجاب در اسلام دارند.
عجب استدلالی و عجب اجتهادی!!!
استدلال ها و اجتهاد های آخرالزمانی ، که ائمه معصومین علیهم السلام به مردم زمان ظهور در مورد آن هشدار داده بودند.
متاسفانه اخیرا شاهد برخی مقالات در حوزه دین هستیم که بر اساس آن مسلم ترین آیات و روایات و احکام دین ، با استدلال های بسیار سست و بی پایه و در بسیاری از موارد مضحک ، مورد تشکیک قرار گرفته و برخی ضروری های اسلام ، انکار می شود. گاه این استدلال ها از کسانی که مطالعات اندکی از مبانی و منابع دینی دارند سر می زند و زمینه ساز متزلزل شدن مردم عادی که ابزار و توانایی شناخت دقیق دین را ندارند می شود.گاهی نیز کسانی در کسوت عالم با چراغ علم وارد شده و گزیده ترین و شایسته ترین احکام الهی را به تاراج می برند . هیهات از این قسم اخیر که «چو علم آموختی از حرص آنگه ترس كاندر شب چو دزدی با چراغ آید گزیده تر برد كالا».
امام باقر علیه السلام در این باره می فرماید: «در آخر الزمان مردمی خواهند بود که از گروه خاصی پیروی می کنند که تظاهر به دین می کنند ، آنان کسانی را پیروی می کنند که از آیات و روایات برداشتی سفیهانه دارند (یتنسکون حدثاء سفهاء)، روش اینها این است که اشتباهات و لغزش هایی را که در رفتار یا گفتار علماء است پی گیری می کنند. در انظار مردم تنها به عباداتی که برایشان هزینه ای ندارد روی می آورند. اگر موقعیتی پیش بیاید که حتی نماز خواندن هم برایشان مشکل ساز شود آن را ترک می کنند.زمانی که مردم اینگونه شدند و دنباله رو چنین افرادی گشتند، غضب خداوند بر آن ها کامل می شود و خداوند همه آن ها را عقوبت می کند». (محمد رضا کدخدایی)