صفایی مقدم گفت: در برخی از خانواده‌ها که تفکر سنتی در آنها رایج نیست، اعتقادی به صیغه وجود ندارد. دختر و پسر با هدف ازدواج مدتی برای شناخت بیشتر زیر نظر خانواده ها با یکدیگر روابط دوستانه دارند تا نسبت به‌هم آشنایی پیدا کنند. عکس این حالت در خانواده‌های سنتی مذهبی وجود دارد. این خانواده‌ها معتقد به صیغه محرمیت هستند و برای به گناه نیفتادن دختر و پسر آن‌ها را نسبت به‌هم محرم می‌کنند.

وی تشریح کرد: از دیدگاه ما روان‌شناسان صیغه اقدام مناسبی برای دختران نیست. چراکه در جامعه کنونی نمی‌توان برای آن حدوحدودی مشخص کرد. به‌طورمثال تنها بگوییم که در حد دست دادن و صحبت باشد. درست است که این حدود تعیین می‌شوند ولی همه افراد برطبق آن رفتار نمی‌کنند.

وی افزود: زمانی‌که روابط جنسی نزدیک در این دوران مابین زوج بوجود می‌آید. با فسخ ازدواج اغلب این دختر است که دچار احساس ناخوشایند می‌شود. از آنجایی‌که خانم‌ها جزئی‌نگر هستند و مسائل پیش آمده را بارها در ذهن مرور می‌کنند، این آسیب برای آن‌ها بیشتر است. در این حالت دختر گمان می‌کند در معرض گزینه‌ها قرار گرفته است و این احساس بدی به او می‌دهد.

صفایی اظهار داشت: صیغه در شرایطی قابل توصیه است که خانمی ازدواج کرده و بیوه باشد نه برای دخترخانمی که باکره است. صیغه تنها شرایط ناخوشایندی را ایجاد می‌کند که بعدها شخص به‌خاطر یک سری مسائل جنسی پیش آمده از لحاظ عاطفی وابسته‌تر شود و قادر به انجام تصمیم‌گیری مناسب نباشد. یعنی اگر موارد ناخوشایندی در این دوران نسبت به طرف مقابل احساس کرد به دلیل شرایط به وجود آمده خود را ملزم به ازدواج کند.

بر این اساس توصیه اغلب روان شناسان برای شناخت بهتر زوج در دوران نامزدی برقراری روابط بر طبق پایب ندی به اصول زیر نظر خانواده‌هاست.

موضوعات: اجتماعی
[سه شنبه 1394-10-01] [ 10:40:00 ب.ظ ]