پروانه صفایی مقدم دکترای روان‌شناسی بالینی در پاسخ به این پرسش که صیغه در دوران نامزدی از دیدگاه روان شناسی پذیرفته است یا خیر، گفت: اگرچه گفته می‌شود که دوران نامزدی دورانی برای شناخت زوج از یکدیگر است لیکن در این دوران افراد کمتر خود واقعی‌شان را نشان می‌دهند و سعی در به چالش کشیدن یکدیگر می‌کنند. بحث صیغه در این دوران اغلب در خانواده های مذهبی به منظور پرهیز از گناه صورت می‌گیرد. اگرچه صیغه محرمیت در این دوران نقاط مثبتی دارد. لیکن از دیدگاه روان‌شناسی اقدام مناسبی جهت یک انتخاب آگاهانه به شمار نمی‌آید.

وی ادامه داد: نکته مثبت آن این است که به دلیل ایجاد نزدیکی بیشتر مابین زوج سبب می‌شود دو طرف در بیان خواسته‌های خود در خصوص ازدواج راحت‌تر عمل کنند. در این شرایط یک سری توقعات بیشتر ایجاد می‌شود و طرفین براثر روابط نزدیکی که با هم پیدا می‌کنند به لحاظ عاطفی نیز وابستگی بیشتری نسبت به‌ هم خواهند داشت. اما درست مشکل از همین جا آغاز می‌شود . چراکه گاهی ممکن است رضایت طرفین ازهم درخصوص روابط جنسی برآورده نشود و اینجاست که قضیه ازدواج بین آنها منتفی اعلام می‌شود. در این حالت اغلب این خانم‌ها هستند که به لحاظ روحی شکست می‌خورند زیرا احساس می‌کنند مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند.

موضوعات: اجتماعی
[سه شنبه 1394-10-01] [ 10:37:00 ب.ظ ]