عبادت
۱ـ قال الامام الصادق ـ علیه السّلام ـ : قال اللّه تبارک و تعالی: یا عبادی الصدّیقین، تنعّموا بعبادتی فی الدّنیا، فانّکم تتنعّمون بها فی الآخره[۱].
امام صادق ـ علیه السّلام ـ : خدای تبارک و تعالی فرموده است: ای بندگان راستین من! در دنیا به عبادت من متنعّم شوید; زیرا که در آخرت به وسیله آن متنّعم می‌گردید.
۲ـ قال رسول اللّه ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ : أفضل النّاس من عشق العباده فعانقها، و أحبّها بقلبه، و با شرها بجسده، و تفرّغ لها، فهو لایبالی علی ما أصبح من الدّنیا علی عسر أم علی یسر[۲].
پیامبر خدا ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ : برترین مردم کسی است که عاشق عبادت شود; پس، دست در گردن آن آویزد و از صمیم دل دوستش بدارد و با پیکر خود با آن در آمیزد و خویشتن را وقف آن گرداند; و او را باکی نباشد که دنیایش به سختی گذرد یا به آسانی.
۳ـ قال رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ : کفی بالعباده شغلا[۳].
بهترین کار و سر گرمی عبادت است.
۴ـ قال الامام علیـ علیه السّلام ـ : فاتّقوا اللّه الّذی نفعکم بموعظته، و وعظکم برسالته، و امتنّ علیکم بنعمته، فعبّدوا أنفسکم لعبادته، و اخرجوا الیه من حقّ طاعته[۴]
امام علی ـ علیه السّلام ـ : پس بترسید از خدایی که با پند خویش به شما سود رسانده و با رسالتش (که از طریق پیامبران به شما ابلاغ کرده) شما را اندرز داده و با نعمت هایش بر شما منت نهاده است. بنابراین، جان‌های خود را برای عبادت او رام سازید و حقّ طاعتش را به جای آورید.
۵ـ عنه ـ علیه السّلام ـ : العباده فوز[۵].
عبادت، رستگاری است.
۶ـ عنه ـ علیه السّلام ـ : فضیله السّاده حسن العباده[۶].
برتری بزرگان (به) نیکویی عبادت است.
۷ـ عنه ـ علیه السّلام ـ : اذا أحبّ اللّه عبداً ألهمه حسن العباده[۷].
هرگاه خداوند بنده‌ای را دوست بدارد، نیکویی عبادت را در دل او می‌افکند.
۸ـ عنه ـ علیه السّلام ـ : دوام العباده برهان الظّفر بالسّعاده[۸].
استمرار عبادت، دلیل دستیابی به سعادت است.
۹ـ عنه ـ علیه السّلام ـ : فی الانفراد لعباده اللّه کنوز الأرباح[۹].
در خلوتِ عبادت خدا، گنج‌های سود است.
۱۰ـ عنه ـ علیه السّلام ـ : ما تقرّب متقرّب بمثل عباده اللّه[۱۰].
هیچ تقرّب جوینده ای، به چیزی چون عبادت خدا، به او نزدیک نشد.

ادامه مطلب :

حکمت عبادت
۱۱ـ قال الامام الرضا ـ علیه السّلام ـ (فی بیان علّه العباده): لئلاّ یکونوا ناسین لذکره، و لا تارکین لأدبه، و لا لاهین عن أمره و نهیه، اذا کان فیه صلاحهم و قوامهم. فلو ترکوا بغیر تعبّد لطال علیهم الأمد فقست قلوبهم[۱۱].
امام رضا ـ علیه السّلام ـ : در توضیح علت عبادت، می‌فرماید: تا این که مردم یاد خدا را فراموش نکنند و آداب او را وا نگذارند و از اوامر و نواهی او غافل نشوند; زیرا درستی و قوام آنان در دین است. اگر بدون تعبّد به حال خود رها می‌شدند پس از مدّتی دل هایشان سخت می‌شد.
خود را وقف عبادت کردن
۱۲ـ قال رسول اللّه صلی اللّه علیه و آله: یقول ربّکم: یا بن آدم! تفرّغ لعبادتی أملأ قلبک غِنیً و أملأ یدیک رزقا. یا بن آدم! لا تباعد منّی فأملأ قلبک فقرا و أملأ یدیک شغلا[۱۲].
پیامبر خدا ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ : پروردگارتان می‌فرماید: ای فرزند آدم! خود را برای عبادت من فارغ گردان تا دلت را پر از بی نیازی کنم و دستانت را آکنده از روزی سازم. ای فرزند آدم! از من دوری مکن، که دلت را از فقر انباشته می‌کنم و دستانت را از گرفتاری می‌آکنم.

[۱]. الکافی: ۲ / ۸۳ / ۲ و ح ۳٫
[۲]. الکافی: ۲ / ۸۳ / ۲ و ح ۳٫
[۳]. تحف العقول: ۳۵٫
[۴]. نهج البلاغه، الخطبه ۱۹۸٫
[۵]. غرر الحکم: ۶۵، ۶۵۵۹، ۴۰۶۶، ۵۱۴۷، ۶۵۰۴، ۹۴۹۰٫
[۶]. همان.
[۷]. همان.
[۸]. همان.
[۹]. همان.
[۱۰]. همان.
[۱۱]. عیون أخبار الرضا علیه السلام: ۲ / ۱۰۳ / ۱، علل الشرائع: ۲۵۶: ۹٫
[۱۲]. کنز العمّال: ۴۳۶۱۴٫