« باز اين چه شورش است كه در خلق عالم است… ».

چشمهاي قلمم از گريه سرخ شده است. نيلوفر مصيبت ، مثل پيچكي دور خانه قلبم را محاصره كرده است . همه حرفهايم انگار زنجير مي زنند!

از تن كاغذم،صداي شب كربلا و روز عاشورامي آيد. احساس مي كنم انديشه ام عطش دارد ! آفتاب داغ غم ، جگرم را كباب كرده است. قلمم از حال رفته است. كمي تربت سيد الشهدا بياوريد ! آه … نه ! نگاه كنيد! ديگر نمي نويسد! آخرين كلماتش را زمزمه كنيد:

السلام علي الحسين و علي بن الحسين وعلي اولاد الحسين وعلي اصحاب الحسين…

گفت: اگه گفتی چی شد من بعد از این همه مدت چادرپوشیدم؟

گفتم: چه می‌دانم، لابد این‌طوری خوش‌تیپ تری!

گفت: نچ!

گفتم: خب لابد فهمیدی این‌طوری حجابت کامل‌تره مثلاً!

گفت: نچ!

گفتم: ای بابا! خب لابد عاشق یکی شدی، اون گفته اگه

چادر بپوشی بیشتر دوستت دارم!!

گفت: اره تقریبا نزدیک شدی!

گفتم: آها!دیدی گفتم همه‌ی قصه‌هابه ازدواج ختم می‌شوند؟دیدی!

گفت: برو بابا… دور شدی باز!

گفتم: خب خودت بگو اصلاً

گفت: یک جایی شنیدم چادر، لباس “زهرا س"ست،

خواستم کمی شبیه “زهرا س “باشم تا بیشتر دوستم داشته باشد…!

نوشته شده توسط چادر خاکی مادرم …..

ستورات و پاداش‌های الهی در مورد مردان آمده و زن در مورد پاداش بی نسیب است. حتی اسامی و افعال مربوط به خداوند هم به صورت مذکر آمده است. آیا این برداشت نشان از بی عدالتی خداوند نیست؟
قرآن کریم معجزه پیامبر اکرم(ص) به عنوان پیامبر آخرالزمان است و نکات ریز و درشت و پیدا و پنهانی دارد. بنابراین می‌توان چرایی مذکر بودن برخی افعال و ضمایر را در آیات به این صورت توضیح داد:
الف) در همه زبان‌ها و نزد همه قانون گذاران، آن گاه كه می‌خواهند قوانين عمومي وضع كنند از لفظ و ضمير مذكر استفاده می‌كنند و علت آن به چند چیز بازمی‌گردد:
1.در طول تاریخ نقش اصلی در حکومت ها و جنگ و صلح ها و سرپرستی خانواده ها با مردان بوده است.و اگر در مقطع خاصی زن سالاری حاکم بوده مربوط به زمان و مکان محدود و به طور ناپایدار بوده است.و این نشان از یک جریان ثابت و مطابق با ساختار فیزیکی و ویژگی های روحی و عاطفی زن و مرد است.به همین جهت در عموم قوانین و مقررات کشوری و بین اللملی مسئولیت اجرایی و رویارویی با مردان است و مخاطب اصلی مردان می باشند که از این قاعده به« تغليب» یاد می شود.و هرگاه مخاطبين ، هم مذكّر باشند هم مؤنّث، خطاب‌ها با لفظ مذكّر گفته می‌شوند.
2.ادبيات تمام زبان‌هاي اصيل آميخته با نوعي متانت و رعايت حريم‌ها است، بنابراین به جز در برخي شعرها و تمثيلات در اكثر متون از به كارگيري نام‌ها و ضماير مؤنث خودداري می‌شود و اين گونه ادبيات برخاسته از عفت كلام و رعايت حرمت زنان است و نبايد از آن به عنوان بي احترامي به جامعه زنان برداشت شود.

ادامه »

مطابق قانون جمهوری اسلامی ایران که برگرفته از شرع مقدس اسلام (اعم از آیات قرآن، روایت و نیز سیره اهل البیت علیهم السلام) است، زن دو وظیفه در مقابل همسر بر عهده دارد: تمکین و کسب اجازه برای خروج از منزل. تمکین دو معنا دارد: معنای خاص یعنی زن روابط جنسی با شوهر را به طور متعارف بپذیرد و جز در مواردی که مانع موجهی (شرعی یا عقلی مانند بیماری) داشته باشد از برقراری رابطه جنسی، سرباز نزند. تمکین به معنای عام هم یعنی زن وظایف خود نسبت به شوهر انجام دهد و از او در حدود متعارف و قانون اطاعت کند و ریاست شوهر را در خانواده بپذیرد. اجازه خروج از منزل هم در راستای وظیفه تمکین به ویژه تمکین خاص است. اگر زنی این وظایف را انجام ندهد، نشوز کرده و ناشزه محسوب می‌شود. امام خمینی (ره) در کتاب تحریرالوسیله که کتاب مربوط به فتاوا و احکام شرعی ایشان است، در این مورد آورده اند: لا یتحقق النشوز بترک طاعته فیما لیست بواجبة علیها، فلو امتنعت من خدمات البیت و حوائجه التی لا تتعلق بالاستمتاع من الکنس أو الخیاطة أو الطبخ أو غیر ذلک حتى سقی الماء و تمهید الفراش لم یتحقق النشوز. یعنی: نشوز در زن (که عبارت است از خروج او از اطاعت شوهر در اموری که بر زن واجب است) به واسطه ترک کارهایی که انجام آن‌ها بر زن واجب نیست تحقق نمی‌یابد؛ پس اگر زن از انجام امور منزل و حوائج مرد که به امور جنسی بین آن‌ها ارتباط ندارد، از قبیل جارو کردن یا خیاطى یا غذا پختن یا غیر این‌ها، حتى دادن آب (به دست شوهر) و پهن کردن رختخواب، خوددارى نماید، نشوز تحقق پیدا نمى‌کند. (ج 2، کتاب النکاح، القول فی النشوز) بنابر این معلوم می‌گردد که به فتوای امام خمینی (ره) انجام هیچ یک از کارهای منزل واجب شرعی زنان نیست و مرد در این باره و نسبت به این امور حق فرمان به زن ندارد. زن به ازای تمکین در مقابل همسر، واجب النفقه می‌شود و اگر زن ناشزه نباشد، بر مرد واجب است که نفقه زن را پرداخت کند. علاوه بر آن در قانون مدنی خانواده دیده شده است که اگر زن و مرد از هم طلاق بگیرند، مرد موظف باشد.بخشی از امکانات و مالی را که در زندگی فراهم آورده اند به زن بپردازد. زیرا کار کردن خانم در خانه (نظافت، پخت و پز، خیاطی، مهمانداری و …) وظیفه زن نبوده و از حاصل تلاش او این زندگی فراهم شده است.

ادامه »

زنی چون از شوهرش اجازه نداشت، حتی برای فوت و دفن پدرش هم از خانه خارج نشد و این کار مورد تایید حضرت رسول اکرم(ص) هم بود. آیا زن در هر صورت و حال باید برای بیرون رفتن از خانه از شوهرش اجازه بگیرد؟ آیا این نوعی بی توجهی به نیازهای اساسی زن مثل درمان بیماری یا تحصیل علم یا نیاز به دیدار خانواده اش نیست؟
در ابتدا خوبست تا نگاهی به روایت مورد اشاره در سوال بنماییم: «عن ابي عبداللّه (علیه السّلام) قال: إنّ رجلاً من الأنـصار علـي عهـد رسـول اللّـه (صلّی اللّه علیه و آله) خرج في بعض حوائجه فعهد الي إمرأته عهداً أن لاتخرج من بیتها حتّي یقدم، قال: و انّ أباها قد مرض فبعث المرأة الي رسول اللّه تستأذنه أن تعوده فقال: لا، اجلـسي في بیتک و اطیعي زوجک، قال فمات ابوها فبعثت الیه انّ ابي قدمات فتأمرني ان اصـلّي علیه، فقال: لا، اجلسي فـي بیتـک و اطیعـي زوجـک. قـال: فـدفن الرجـل فبعـث الیهـا رسول اللّه إنّ اللّه قد غفر لک و لأبیک بطاعتک لزوجک» (حرّ عاملي، وسایل الشیعه، ١٢٥/١٤) «امام صادق(علیه السّلام) فرمود: در زمان پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله) مردي از انصار براي انجام برخي از امور به مسافرت رفت و از زنش پیمان گرفت که از خانـه اش خـارج نشود تا آن که او باز گردد. پس در این میان، پدر آن زن بیمار شد، زن بـه پیـامبر پیغـام فرستاد و از ایشان اجازه خواست که به عیادت پدرش برود . پیامبر فرمود: نه، در خانه ات بنشین و از شوهرت اطاعت کن. پس حال پدرش بدتر شـد، زن دوبـاره از پیـامبر بـراي رفتن به عیادت پدرش اجازه خواست، باز پیامبر فرمود : در خانه ات بنشین و از شوهرت اطاعت کن. پدر آن زن فوت کرد پس زن به پیامبر پیغام فرستاد که پـدرم فـوت کـرده است آیا اجازه مي دهي که بر او نمازگزارم؟ پیامبر فرمـود: نـه، در خانـه ات بنـشین و از شوهرت اطاعت کن. پس هنگامي که پدر دفن شد پیامبر بـه آن زن پیـام فرسـتاد کـه خداوند تو و پدرت را به سبب اطاعتي که از شوهرت نمودي بخشیده است.»

ادامه »

اغلب علت را غالب بودن احساسات در زن بیان می‌کنند در حالی که در واقع شاهد هستیم که زنان در بسیاری از امور معقول و منطقی و مهندسی وارد شده و موفق هم هستند، پس علت این که این حق از زنان گرفته شده، چیست؟
در ابتدا خوب است به این نکته توجه کنید که بزرگ ترین تساوی خواهان در حقوق زن خود به نوعی اذعان به تفاوت زن و مرد و به دنبال آن ضرورت تفاوت حقوق و تکالیف زن و مرد دارند. بهترین شاهد مثال متن «کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان» است که به صورت یک سند بین المللی در سازمان ملل مطرح است. بند اول این کنوانسیون خواستار برابری زن و مرد در تمامی حقوق و تکالیف است اما در قسمت‌های بعدی همین کنوانسیون خواستار حقوق ویژه برای زنان به عنوان مادر شده اند!
خوب است که حداقل قبول کنیم که هر تساوی و داشتن هر نوع تکلیفی، امتیاز نیست. سعی کنیم تا برای سنجش حقوق و تکالیف زنان، به جای تاکید بر حقوق و تکالیف مردان، نیازها و خواسته‌ها و استعدادهای زنان را درنظر بگیریم. در این مبنا دیگر برخی موارد دیگر ظلم یا محرومیت نیست بلکه عدم تکلیف و آزادباش الهی است برای پرداختن به وظایف اصلی.

ادامه »