اگر بخواهيم ببينيم نظر قرآن درباره خلقت زن و مرد چيست،لازم است‏به مساله سرشت زن و مرد-كه در ساير كتب مذهبى نيز مطرح است-توجه كنيم.قرآن نيز در اين موضوع سكوت نكرده است.بايد ببينيم قرآن زن و مرد را يك سرشتى مى‏داند يا دو سرشتى;يعنى آيا زن و مرد داراى يك طينت و سرشت مى‏باشند و يا داراى دو طينت و سرشت؟قرآن با كمال صراحت در آيات متعددى مى‏فرمايد كه زنان را از جنس مردان و از سرشتى نظير سرشت مردان آفريده‏ايم.

قرآن درباره آدم اول مى‏گويد:«همه شما را از يك پدر آفريديم و جفت آن پدر را از جنس خود او قرار داديم‏»(سوره نساء آيه 1).درباره همه آدميان مى‏گويد:«خداوند از جنس خود شما براى شما همسر آفريد»(سوره نساء و سوره نحل و سوره روم). در قرآن از آنچه در بعضى از كتب مذهبى هست كه زن از مايه‏اى پست‏تر از مايه مرد آفريده شده و يا اينكه به زن جنبه طفيلى داده‏اند و گفته‏اند كه همسر آدم از عضوى از اعضاى طرف چپ او آفريده شده،اثر و خبرى نيست.

عليهذا در اسلام نظريه تحقير آميزى نسبت‏به زن از لحاظ سرشت و طينت وجود ندارد. يكى ديگر از نظريات تحقير آميزى كه در گذشته وجود داشته است و در ادبيات جهان آثار نامطلوبى بجا گذاشته است اين است كه زن عنصر گناه است،از وجود زن شر و وسوسه برمى‏خيزد،زن شيطان كوچك است.مى‏گويند در هر گناه و جنايتى كه مردان مرتكب شده‏اند زنى در آن دخالت داشته است.

ادامه »

زيبايى زن بيشتر به چشم و چهره او مى باشد چرا اسلام پوشيدن مو را جزو حجاب اسلامى قرار داده اما پوشش دست و صورت را واجب نكرده است؟
حجاب در واقع مصونيت و سلامت است نه محدوديت. و به تعبير زيباى شهيد مطهرى با همه اهميتى كه حجاب از نظر دينى دارد ولى در عين حال نبايد به گونه اى باشد كه سبب گرفتارى و يا مانع فعاليت صحيح زن شود. علت واجب نبودن پوشش دست و صورت (وجه و كفين) به خاطر جلوگيرى از بروز سختى و دشوارى براى زن بوده است. ر.ك: شهيد مطهرى، مسئله حجاب، صص 203-209.
همچنين صورت و دست زن در حالى كه ساده و عادى و طبيعى بوده و با هيچ آرايشى همراه نباشد معمولاً جلب توجه نمى كند و تنها در اين صورت است كه شرع مقدّس پوشش آن را واجب نكرده است. اما اگر زنى بخواهد با دست و صورت آرايش شده در محيطى عمومى ظاهر شود، حتماً بايد صورت خود را بپوشاند.
علاوه بر اين كه واجب نبودن پوشش قرص صورت و دست (از مچ تا سر انگشتان) بدين معنا نيست كه زن مى تواند صورت خود را به ديگران بنماياند و يا مرد مجاز به نگاه آن باشد. از اين رو همان گونه كه در توضيح المسائل مراجع تقليد آمده است، نگاه كردن زن و مرد نامحرم به صورت يكديگر با قصد لذت حرام و گناه است ولى نگاه معمولى و بدون دقّت مانعى ندارد ر.ك: رساله مراجع تقليد، بحث نگاه..
خلاصه اينكه اصل دستور پوشش به عنوان يك راهكار مصونيت بخشى و نه محدوديت زايى، نبايد به گونه اى طرح شود كه به انزواى زنان و ركود فعاليت اجتماعى آنان منجر گردد. پوشش به عنوان مانعى در برابر زياده طلبى ها و ابتذال اخلاقى قرار داده است و اين مصونيت بخشى گرچه محدوديت زاست اما بايد تا آنجا كه ممكن است، دو هدف مصونيت بخشى و حضور زنان در عرصه فعاليت اجتماعى، با هم جمع شود. (حقوق زن، سيد ابراهيم حسيني، كد: 34/500038)

برای داشتن لب های جذاب، کلام محبت آمیز به زبان آورید

برای داشتن چشمان زیبا، به زیبایی های مردم و خوبیهای آنها توجه کنید

برای خوش اندام ماندن، غذایتان را با گرسنگان تقسیم کنید

برای داشتن موهای زیبا، آن را از دید نامحرم بپوشانید

برای داشتن فرم مناسب در حالی راه بروید که میدانید هرگز تنها نیستید

انسانها بیشتر از اشیا، احتیاج به تعمیر، نو شدن، احیا شدن مرمت شدن و رهاشدن دارند هیچ وقت هیچ کدام را دور نریزید

به خاطر داشته باشید هرگاه به دست یاری نیاز داشتید همیشه یکی در انتهای دستان خودتان پیدا میکنید

همین طور که سنتان بالا میرود شما متوجه میشوید که 2 دست دارید یکی برای کمک به خودتان و یکی برای یاری دیگران

زیبایی یک زن به لباسهایی که میپوشد به صورتش و به مدل مویش بستگی ندارد، زیبایی یک زن در وقار و متانت اوست

زیبایی یک زن در آرایشش نیست بلکه در زیبایی واقعی روحش است، مهم این است که او مشتاقانه عشقش را نثار میکند برای همسفر زندگیش
آری زن گوهریست در صدف که هر چه دست نایافتنی تر باشد قیمتی تر است

نوشته دختر زمینی با بالهای آسمانی از دل همین وبلاگ

در بعضی از سایت ها و کتاب هایی که در اینترنت پخش شده است ادعا شده که ،حجابي كه در قران توضيح داده شده فقط ميگه سينه و گردن رو بپوشونين كه اون رو هم براي زنان مؤمن گفت كه ميدوونيم مؤمن درجه‌اي بالاتر از مسلم است، پس واجب نيست كه تا اين حد حجاب داشته باشيم فقط اگه داشتيم مؤمن تريم ؟ پاسخ این شبهه چیست؟
پاسخ این شبهه که در برخی مقالات و کتاب ها منتشر شده است را طی ارائه چند مطلب خدمتتان پاسخ می گوییم.
مطلب اول:
آیات و روایات متعددی ضرورت حجاب و حدود آن را مشخص می کند. اما قبل از هرچیز ، در مورد استدلالی که برخی از این کتاب ها عنوان کرده و پرسش گر محترم را دچار شبهه نموده اند پاسخ می دهیم. اگر قرار بر این باشد که چون خطاب قران برای وجوب حجاب به مومنین است پس حجاب در مورد مسلم لازم نیست ، استدلال صحیحی باشد ، باید بسیاری از احکام دین را در مورد مسلمانان منتفی بدانیم.
بنا بر این استدلال، چون در مورد روزه فرموده است ، یا ایها الذین امنوا کتب علیکم الصیام ، و مورد خطاب مومنین هستند پس بر مسلمان روزه واجب نیست!!!
همین طور آیات زیر:
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اسْتَعينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاة؛ نماز خواندن بر مومنین لازم است و مسلم لازم نیست نماز بخواند!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ ؛ مسلمانان می تواند از خبائث تناول کند!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصاصُ فِي الْقَتْلى‏؛ حکم قصاص مخصوص مومنین است و مسلم را نباید قصاص کرد!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناكُم‏؛ صدقه و خمس و زکات بر مسلم واجب نیست!!
اللَّهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّور؛ خداوند فقط دوست دار مومنین است نه مسلمین!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى‏ ؛ مسلم می تواند صدقات خود را با منت گذاری و اذیت کردن باطل کند !!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ ؛ مسلم لازم نیست تقوای خدا را پیشه کند!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَأْكُلُوا الرِّبَوا؛ مسلم می تواند ربا هم بخورد!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّساءَ كَرْها؛ مسلم می تواند حق ارث زنان را غصب کند!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْباطِل‏؛ مسلم می تواند حرام خواری کند!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَطيعُوا اللَّهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ ؛ مسلم می تواند از دستورات خدا و رسول سرپیچی کند!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطان‏؛ تبعیت از وسوسه های شیطان بر مسلمان بلااشکال است!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلاَّ أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ ؛ مومنین حق ورود بدون اجازه به خانه پیامبر را ندارند ولی مسلم دارد!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثيراً مِنَ الظَّن‏؛ مسلم می تواند سوء ظن داشته باشد و غیبت کند!!
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّه‏؛ توبه کردن فقط بر مومنین واجب است و مسلم می تواند توبه نکند !!

ادامه »

با توجه به توضیحات داده شده و با توجه به آیات قران می بینیم که خدا در آيه 19 سوره لقمان چنين مى فرماید: «وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ»؛ «صداى خودت را كاهش بده».
در آيه 3 سوره حجرات نيز آمده است: «إِنَّ الَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْواتَهُمْ عِنْدَ رَسُولِ اللّهِ»؛ «آنان كه صداى خويش را هنگام سخن گفتن در حضور رسول‏خدا ملايم مى‏كنند…».
نتيجه اين مى‏شود كه نگاه به طور معمول و متعارف، اشكال ندارد؛ يعنى اگر به حد تيز نگاه كردن و دقت در زيبايى و زشتى فرد نرسد، آيه مى‏فرمايد كه اشكال ندارد.
در رواياتى كه اين آيه را تفسير مى‏كنند، سه قيد زير آورده شده است:
اول، اين كه اين نگاه، فقط به وجه (گردى صورت) و كفين (دو دست تا مچ) است و نگاه به موها و ساير اعضاى بدن خانم‏ها، به هيچ وجه، جايز نيست.

ادامه »

پاسخ اين سؤال را خداوند در آيه مورد بحث داده است؛ بعد از آن كه فرمود: غضّ بصر داشته باشيد و چشم چرانى نكنيد، دليل اين حكم را ذكر مى‏كند و مى‏فرمايد: «ذلِكَ أَزْكى لَهُمْ»؛ اين كنترل، براى (قلب و دل) شما پاكيزه‏تر است؛ معنايش اين است كه اكثر لغزش‏ها، ابتدا از يك نگاه شروع مى‏شود و دل انسان با نگاه است كه مى‏رود. امير مؤمنان عليه‏السلاممى‏فرمايد: «هر كس چشمش را آزاد بگذارد، حسرتش زياد مى‏گردد».
بايد بدانيم كه خداوند، خالق بشر است و انسان‏ها را دوست دارد. او از اين‏كه بندگانش لذت ببرند، ناراحت نمى‏شود. خداوند نسبت به مخلوقات خود، بخيل نيست. پس اگر دستورى مى‏دهد، به خاطر مصلحت خود ماست. آن خالق حكيم مى‏فرمايد: اگر نگاه نكنى، براى دل و روحت بهتر است؛ پاك مى‏مانى؛ بذر آلودگى‏ها در وجودت كاشته نمى‏شود.
استادى مى‏گفت: نتيجه تحقيقات يكى از دانشگاه‏هاى اروپا نشان مى‏دهد كه موى زن، تشعشعاتى دارد كه روى مرد اثر گذاشته، او را تحريك مى‏كند.
روان‏شناسان نيز مى‏گويند: نگاه خيره و تيز در چشم طرف مقابل، موجب تحريك عواطف او مى‏شود.
مسئله نامحرم، موضوع ساده‏اى نيست و خيلى كار مهمى است و نياز به مراقبت دارد. در روايات آمده است كه جوانى همراه پيامبر بر يك مركب نشسته بود. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهمتوجه شد او دارد به نامحرم نگاه مى‏كند. از اين رو صورت او را از سمت نامحرم برگرداند؛ پس گاهى آن جاذبه بر مجاورت و همراهى با رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله نيز غلبه مى‏كند.1 . نجم 53، آيه 3 ـ 5.

. نور 24، آيه 30 - 31.

ادامه »

ازدواج و تشكيل زندگى مشترك خانوادگى از نيازهاى حياتى انسان است و خوددارى از ازدواج، آسيب‏هاى گوناگون فردى و اجتماعى را به دنبال خواهد داشت.
البتّه عوامل بسيارى در گريز جوانان از ازدواج مؤّرند كه برخى از آنها نظير تحوّل جدّى در الگوهاى رفتارى خانواده‏ها مانند تغيير در نوع مصرف، مسكن و سطح انتظارات پسرها و دخترها و برخى ديگر ساخته و پرداخته ذهنيات فرد هستند.
به هر حال مشكلات و موانع ازدواج از يك سو و آرزوها، ايده‏آل‏ها و تصويرى كه دختران و پسران از آينده و زندگى مشترك دارند، از سوى ديگر، موجب شده است كه به آسانى تن به ازدواج ندهند؛ امّا نبايد از نظر دور داشت كه فرار از قانون طبيعت ممكن نيست و غريزه و فطرت را نمى‏توان سركوب كرد.

ميل فطرى انسان به زندگى مشترك و داشتن فرزند، براى هميشه، قابل سركوب كردن نيست.
جوامع غربى كه امروزه با پيرى جمعيت و عدم تمايل جوانان به ازدواج مواجه‏اند، از راه‏هاى ديگرى همچون پذيرش مهاجران خارجى و… سعى در جوان نگه‏داشتن جامعه خود دارند.
ازدواج در كنار مشكلات و مسئوليت‏هايى كه به همراه خود دارد اگر با دورانديشى و معيارهاى صحيح انجام گيرد فرد را وارد دنيايى بسيار زيبا و دل‏نشين مى‏نمايد. پاره‏اى از اين فوايد عبارتند از:

ادامه »

يكى از آثار روانشناختى ازدواج، دست‏يابى به آرامش درونى و امنيت اجتماعى زن و شوهر است كه در سايه برقرارى روابط عاطفى بسيار نزديك آنها به دست مى‏آيد.
نقش روابط زن و شوهر در آرامش يكديگر وقتى بيشتر آشكار مى‏شود كه آسيب تأخير ازدواج و آسيب‏هاى روابط ناهنجار را مشاهده مى‏كنيم، البته براى ايجاد فضاى آرامش و اعتماد، بايد زن و شوهر و اطرافيان بيشترين همكارى و گذشت را داشته باشند و همگى بدانند در ميان حوادث
استرس‏زا، شديدترين استرس‏ها در اثر ضربه و از هم‏گسيختگى روابط خانوادگى پديد مى‏آيد، به طورى كه از دست دادن همسر و زندگى جدا از يكديگر 35 تا بيش از 80 درجه تنيدگى به دنبال دارد. (1)
قرآن كريم نيز در آيات متعددى مى‏فرمايد: «از نشانه‏هاى خداوند اين است كه از نوع خودتان، همسرانى براى شما آفريد تا در كنار آنان آرامش يابيد و ميانتان دوستى و رحمت نهاد» ؛(2) «اوست خدايى كه شما را از نفس واحدى آفريد و همسرتان را از آن پديد آورد تا در كنار او بياساييد». (3)
البتّه واقعيت اين است كه مشكلات و عواملى وجود دارند كه اين آرامش را به خطر انداخته و گاهى پايه‏هاى مهر و محبّت همسران را فرو خواهند ريخت؛ بنابراين در ادامه به برخى‏مشكلات و آسيب‏هايى كه سبب اخلال در آرامش خانواده مى‏شود، اشاره مى‏شود:

ادامه »

نياز به شادى و نشاط در همه عرصه‏هاى زندگى ضرورى است. حضرت على عليه‏السلام درباره اهميت شادى و شادكامى در زندگى مى‏فرمايند: «اين دل‏ها و روان‏ها همانند بدن‏ها خسته و بى‏نشاط مى‏شوند و نياز به استراحت دارند، لذا براى آنها نكته‏هاى زيبا و نشاط انگيز فراهم كنيد».(1)
بنابراين جشن گرفتن در حدّ متعارف براى ازدواج بسيار مطلوب و آغاز شادى براى زندگى مشترك است. توصيه به شركت در مجالس شادى عروسى و وليمه خود گواه اهميت برگزارى مراسم شادى و سرور مى‏باشد؛ البته همانند ساير مراحل زندگى، داراى حدّ و مرزها و قوانين خاص خود است؛ به همين دليل در آموزه‏هاى دينى حدود و شرايطى براى آن تعيين شده است.
نكات زير براى برگزارى مجلس عروسى شاد و به دور از معصيت پيشنهاد مى‏گردد:
آراستگى و زيبايى
توجه به آراستگى در شب عروسى دو چندان است. در حقيقت زينت و
آراستن عروس و داماد يكى از مراسم ازدواج است، به طورى كه توصيه شده است عروس خود را با استفاده از زيور آلات زينت كرده و بيارايد.
در مراسم حضرت زهرا عليهاالسلام پيامبر اسلام خطاب به امّ ايمن فرمودند: «يكى از حجره‏ها را براى زفاف زهرا عليهاالسلام آماده سازيد و او را آرايش كنيد و خوشبويش سازيد تا او را به خانه شوهر بفرستيم». (2) اگرچه شايسته است از آرايش افراطى و غليظ پرهيز گردد.
1. بايد ابتدا عروس و داماد ملزم به رعايت آداب اسلامى باشند و مسائل شرعى مثل پوشش، آرايش و ساير مسائل را مراعات كنند و مرتكب خلاف شرع نشوند.

ادامه »

بايد توجّه داشت كه جشن گرفتن براى عقد يا عروسى بسيار مطلوب و مورد سفارش اسلام است كه از آن با عنوان وليمه عروسى ياد شده است. پيامبر گرامى اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله در روايتى مى‏فرمايند: «وليمه در پنج مورد مستحب است و ثواب دارد: ازدواج، تولد فرزند، ختنه، خريد خانه و بازگشت از مكه». (1)
امام رضا عليه‏السلام نيز فرمودند: «از سنت‏هاى پيامبران، غذا دادن در موقع
عروسى است». (2)
بر اين اساس وليمه دادن در ازدواج به شرط آنكه طرفين امكان مادّى داشته باشند، مستحب بوده و پيامبر گرامى اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله نيز در ازدواج خويش اين موضوع را رعايت نموده و گروهى را اطعام نمودند.
در روايات اسلامى در مورد دفعات وليمه دادن نيز بحث شده است به طورى كه پيامبر گرامى اسلام صلى‏الله‏عليه‏و‏آله در اين زمينه فرمودند: «دعوت روز اوّل (در عروسى) به حق است و دعوت روز دوم احسان و نيكى است و دعوت روز سوم خودنمايى و شهرت‏طلبى». (3)
در حقيقت وليمه نوعى مشاركت اقوام و آشنايان در ازدواج زوجين است و فوايدى دارد كه برخى از آن عبارتند از:
1. آگاهى و گواهى مردم به ازدواج زوجين كه در شهرت نسل آنان به طهارت و پاكى مؤر است.
2. پذيرفتن زوجين در ورود به جامعه اسلامى و قبول آنها به عنوان اعضاى فعّال و اساسى جامعه.
3. شركت دسته جمعى در مجلس شادى و سرور كه بسيار نشاط‏انگيز است.

ادامه »

6 مورد از علل بدحجابي شامل ” كسب موقعيت، ضعف ايمان، دگرآزاري، غربزدگي، زيبايي‌طلبي و ازدواج ” هست . 5 علت ديگرهم وجود دارد که در اين مقاله بيان و شرح مي دهيم :
1ـ ضعف حيا
ضعف اين صفت از سستي اعتقاد به مبدأ و معاد سرچشمه مي‌گيرد و بي‌حجابي از مصاديق بارز بي‌حيايي است كه از ضعف ايمان ناشي مي‌شود.
امام صادق(ع) فرموده است: ايمان ندارد كسي كه حيا ندارد. (1)
پيامبر اكرم(ص) فرموده است: خدا حيا و پوشيدگي بندگانش را دوست دارد.(2)
پوشش و حيا تفكيك ناپذيرند و تا جلوه‌اي از حيا در زني وجود داشته باشد، پوشش او نيز با جديت مراعات مي‌شود.
زنان با حيا كساني هستند كه با پوشش كامل خود از نمايش بدن، موهاي سر و زينت‌هاي خود شرم مي‌ورزند. پاكي قلب زنان خودنما به سخن ستمكاري شبيه است كه لاف ترحم سر مي دهد. زناني كه اسرار زيبايي‌هاي جسماني خود را به نمايش گذارده‌اند ، پرده بين خود و خدا را دريده‌اند. كامياب كردن چشم‌هاي گرسنه نامحرمان كم‌ترين ساز شي با پاكي و نجابت ندارد و عفيف‌بودن زن بدحجاب از القائات بي‌اعتبار شيطان است. بدحجابي از آفات پاكدامني به شمار مي‌رود و اساساً زنان پاكدامني كه از موقعيت سالم روحي برخوردارند از گناهان جنسي پرهيز دارند و بي‌حجابي يك انحراف جنسي است.

ادامه »

سلام ، پسری 30 ساله هستم ، خواستگاری خانمی 29 ساله رفتم که 5 ساله در حوزه درس میخونه ، اعتقادات و دیدگاه های مذهبی داره و اولویتش هم اعتقادات و اخلاقه من خودم زمینه مذهبی دارم ولی نه به صورت افراطی(مراسم عروسی نرفتن و…)، در جلسه اول این خانم حتی یک مرتبه به من نگاه هم نکرد! ، یه جورایی احساس خشک بودن،سردبودن و…از ایشون برداشت کردم ، چون هیچ علامت جذب کننده ای از ایشون ندیدم.درخصوص هم کفو بودن خانواده و اعتقادات و سایر موضوعات مشکلی خیلی نداریم .لطفا منو راهنمایی کنید جلسات بعدی را ادامه بدم یا نه؟

لطفا نظر بدهید…………………………………..

ادامه »

در خصوص «آرايش» و «زينت»، اين پرسش مهم مطرح است كه آيا مفهوم آن، واژه «زيور» (زينت‌هاى جدا از بدن، مانند جواهرات) را نيز در بر مى‌گيرد يا تنها آرايش‌هاى متصل به بدن، مانند سرمه و خضاب را شامل مى‌شود؟
در پاسخ بايد گفت: حكم كلى آن است كه خودآرايى جايز ولى خودنمايى در مقابل نامحرم، ممنوع است. آرايش، امرى فطرى و طبيعى است.
بنابراين، خداوند زينت و خودآرايى را نهى نمى‌كند؛ آن‌چه در شرع مقدس ممنوع شده، تبرّج و خودنمايى و تحريك و تهييج، به وسيله آشكار ساختن زينت در محافل اجتماعى است؛ چنان كه خداوند مى‌فرمايد: (وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِيَّةِ الْأُولى) و نيز مى‌فرمايد: (وَ لا يَضْرِبْنَ
بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ ما يُخْفِينَ مِنْ زِينَتِهِنَّ) اين آيه، زنان عرب را كه معمولاً
خلخال به پا مى‌كردند و براى اين كه نشان دهند خلخال گران‌بها دارند، پاى خود را محكم بر زمين مى‌كوبيدند، از اين كار نهى مى‌كرد.

ادامه »

از آن‌جا كه در اين پرسش، مسئله نماز مطرح است و اساس بسيارى از احكام نماز و ساير عبادت‌ها، فراخوان بشر به تعبد و اظهار بندگى در مقابل پروردگار است، ما فقط در حد فهم خود مى‌توانيم پاسخ دهيم و دست‌يابى به علت و فلسفه احكام عبادى، بسيار مشكل است و اگر چه همه آنها داراى حكمت و علت خاصى هستند، ولى پى بردن به همه آن اسرار، براى ما ميسر نيست.

ادامه »

در مورد مردان نيز اين گونه نيست كه بتوانند با هر نوع لباسى از خانه بيرون آيند و نوع پوشش آنها به هر صورتى جايز باشد؛ بلكه مردان نيز در اين جهت، با محدوديت‌هاى خاص خود نسبت به پوشش، روبه‌رو هستند؛ اما محدوده پوشش آنان، به جهت‌حضور بيشتر در اجتماع و كارهاى سخت و به جهت اين‌كه زن، مظهر جمال و زيبايى و مرد، موتورمحركه اقتصاد در جامعه است، با زنان متفاوت است.
علاوه بر اين، همان‌طور كه شهيد مطهرى فرمود، ميل به خودنمايى و خودآرايى، مخصوص زنان است و از نظر تصاحب قلب‌ها و دل‌ها، مرد، شكار است و زن، شكارچى؛ همچنان كه از نظر تصاحب جسم و تن، زن، شكار است و مرد، شكارچى. اين زن است كه به حكم طبيعت خاص خود، مى‌خواهد دلبرى كند و مرد را دل‌باخته و در دام علاقه خود، اسير سازد.
در عين حال، اسلام براى مردان نيز پوششى در حد معقول قرار داده است و مردان نيز آزادى بى‌حد و حصر، در پوشش ندارند. از طرف ديگر، اسلام آنها را بر حفظ نگاه از نامحرم و كنترل شهوت در نگاه، تكليف كرده است و كنترل نگاه براى مردان، نسبت به زنان، سخت‌تر است. براى توضيح بيشتر، ذكر چند نكته زير، ضرورى است :
1. بسيارى از فقها فرموده‌اند كه زن نبايد به بدن لخت مرد نامحرم
(به جز سر و صورت و گردن) نگاه كند و اين حكم، دليل قطعى دارد كه در جاى خود بيان شده است.

ادامه »

اصل قانون حجاب اسلامى، از ضروريات دين مبين اسلام است و هيچ مسلمانى نمى‌تواند در آن ترديد كند؛ زيرا هم قرآن مجيد به آن تصريح كرده است و هم روايات بسيارى بر وجوب آن گواهى مى‌دهند. به همين دليل، فقيهان شيعه و سنى به اتفاق، به آن فتوا داده‌اند.
مقصود ما از حجاب، مطلق پوشش خاص مورد نظر دين است؛ نه معناى اصطلاحى آن كه به معناى پرده، حاجب، پوشيدن و پنهان كردن و منع از وصول باشد.

درباره وجوب حجاب اسلامى براى خانم‌ها، در قرآن كريم دو آيه صريح وجود دارد؛
الف. در سوره نور آيه 31 از واژه «خُمُر» استفاده شده، (وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى جُيُوبِهِنَّ). «و روسرى‌هاى خود را بر سينه خود افكنند (تا گردن و سينه با آن پوشانده شود)».
ب. در سوره احزاب، آيه 59 از واژه «جلباب» ياد شده است؛ (يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لاَِزْواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُوْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلاَبِيبِهِنَّ ذلِكَ أَدْنى أَنْ يُعْرَفْنَ فَلا يُوْذَيْنَ وَ كانَ اللّهُ غَفُوراً رَحِيماً). «اى پيامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: جلبابها ]روسرى‌هاى بلند [خود را بر خويش فرو افكنند، اين كار براى اينكه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگيرند بهتر است، خداوند همواره آمرزنده رحيم است».
در آيه اول، «خُمُر» جمع «خِمار» و به معناى روسرى و سرپوش است
خداوند در اين آيه پوشش بانوان را به دو شكل گسترش مى‌دهد : پوشيدگى سر و گردن و ديگرى پوشاندن زينت‌ها «الّا ما ظهر منها».
و «جيوب» نيز از واژه «جيب» به معناى قلب و سينه و گريبان است.

ادامه »

دکتر راسخ در پاسخ به این سئوال که در گذشته جامعه ما، زنان با وجود انواع مشکلاتی که با آن مواجه بوده اند، همواره از احترام و جایگاه ویژه ای برخوردار بودند اما امروزه گویی زنان جامعه نوعی دچار سرخوردگی و بی انگیزگی شده و آن جایگاه و احترام قبلی را ندارند در این زمینه نظر شما چیست و چه دلایلی را برای آن ذکر می کنید افزود: احترام هر انسان و گروهی در هر جامعه ای بستگی به نقشی دارد که آن فرد يا گروه در فرايندهای اجتماعی بازی می کند. زنان ايرانی نقش تعيين کننده در هستی اجتماعی کشور دارند، بنابراین نقش آن ها با استفاده از تدابير سياسی، اجتماعی، قانونی و غيره همواره انکار می شود و من با اين حرف موافق نيستم که زنان امروزی از احترام و جايگاهی کمتر از گذشته برخوردار هستند. احترام و جايگاه آن ها در خانواده محيط کار و غيره کاملا تغيير کرده و اين تغيير نيز در جهت مثبت است، اين دليل اصلی وحشت برخی مردان است. بنابراین مردان اين جايگاه انکار می کنند، ولی انکار آن ها تغيير در واقعيت اجتماعی موجود نمی دهد.

دکتر راسخ در پایان به بررسی موقعیت زنان در کشورهای اسلامی و غیر مسلمان اشاره کرد و گفت: موقعيت زنان در کشورهای اسلامی تفاوت چندانی با موقعيت آن ها در کشورهای غير مسلمان مشابه ندارد. موقعيت زنان در بسياری از کشورهای افريقايي غيرمسلمان بسيار بدتر از موقعيت زنان در بسياری کشورهای مسلمان است. موقعيت زنان در هند و پاکستان به رغم پيشرفت های هندوستان و تفاوت های بنيادی آن با پاکستان چندان تفاوت ندارد. در واقع موقعيت زنان به عوامل گوناگونی بستگی دارد، که يکی از آن ها می توان دين باشد. دين همان طور که دورکيم و بسياری از جامعه شناسان ديگر نشان داده اند ماهيت عميقاً اجتماعی دارد. مردم کشورهای بسياری در اروپا و آمريکای لاتين و افريقا مسيحی هستند، آيا جايگاه زنان در اين گونه کشورها مشابه است. اگر تحولات اجتماعی و فرهنگی در جامعه ایران رخ دهد حتماً با تفسير متفاوتی از جايگاه زن از ديدگاه اسلام روبه رو خواهيم بود

دکتر راسخ ادامه داد: زندگی زنان در جامعه امروز ایران نوعی زندگی در تناقض است. زنان به خصوص زنان وابسته به طبقات فرودست در جريان انقلاب اسلامی فرصت های زيادی به دست آوردند، ليکن محدوديت هايي نيز پيدا کردند. بررسی اين موضوع فار غ از شعر و شعار از اهميت برخوردار است. زنان ايران بدون شک نقش تعيين کننده ای در سرنوشت ايران و توسعه کشور داشته و دارند. بنابراین ظرفيت آن ها بسيار بيشتر از فرصت هايي است که آن ها برای خدمت به جامعه خود در اختيار دارند. امروز زنان ايرانی از آموزش ديده ترين بانوان اگر نگویيم در مقياس جهانی، حداقل در مقياس منطقه ای هستند.

این پژوهشگر مسائل اجتماعی در خصوص موثرترین راهکارهای بهره گیری از زنان در مشارکت اجتماعی اظهار کرد: زنان ايرانی برای مشارکت در زندگی اجتماعی با موانع گوناگونی روبه رو هستند. بزرگترین مانع حضور زنان پس از مانع اجتماعی و فرهنگی، موانع قانونی است. موانع اجتماعی و فرهنگی به عوامل بسياری بستگی دارد که رفع آن ها به زمان و پيدايش انسان های متفاوت در ايران بستگی دارد، بنابراین موانع قانونی را می توان رفع کرد.

دکتر راسخ در پاسخ به این سئوال که مهم ترین مشکلات و آسیب های زنان جامعه ما در شرایط فعلی چیست و از چه عواملی نشات می گیرد؟ گفت: من با مفهوم «آسيب شناسی» مشکل دارم. نمی دانم زنان منشاء کدام آسيب اجتماعی هستند که مردان نيستند. تعيين «آسيب اجتماعی» مانند ديگر «واقعيت های اجتماعی» به موضوع زمان و مکان بستگی دارد، بنابراين موضوعی صرفاً تاريخی است. چيزی که کسی در عصری آسيب می شناسد، ديگر در عصر ديگر آسيب نمی شناسد. زنان برای تحقق حضور خود در جامعه ی کنونی با محدوديت های بسياری درگير هستند.

وی ادامه داد: در جامعه ما حتی زنان سنتی نيز از امکان چندانی برای تحقق آرزوی های خود برخوردار نيستند. حوزه زنان در سطوح گوناگون آن بسيار نابرابر نمايندگی می شود. حتی زنان سنتی نيز در حوزه عمومی به اندازه کافی نمايندگی نمی شوند، از عموم زنان که بايد در اين خصوص صرف نظر کرد.

این استاد دانشگاه همچنین به نقش تحولی زنان در جامعه ایران بخصوص از دوران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اشاره کرد و گفت: زنان ايران در سال 1342 حق رأی کسب کردند. هرکس که آشنايي اندکی با تحولات ايران داشته باشد، می داند که اين مشارکت تا چه اندازه با واقعيات اجتماعی، اقتصادی، سياسی، فرهنگی، تاريخی و حتی شخصيتی در تعارض قرار دارد. متأسفانه ما در هيچ مورد مطالعه بنيادی منجر به نظريه نمی کنيم، بنابراين نمی توان در اين زمينه اظهار نظر قطعی داشت. ولی من شاهد هستم که بخش عظيمی از زنان ايرانی در آن عصر حتی از خبر کسب حق رأی مطلع نشدند، صرف نظر از اين که اين حق رأی چه معنای سياسی داشت که چندان نداشت، چون مردها هم در سرنوشت سياسی و اجتماعی خود چندان مشارکت نداشتند.

با تاکید بر اینکه در ايران تعاريف گوناگونی از جايگاه زنان وجود دارد یادآور شد: خود اين «جايگاه» عرصه های گوناگونی را در بر می گيرد که هر کدام را می توان جداگانه بررسی و مشخص کرد. به علاوه، تصورات مختلفی از جايگاه زنان در جامعه وجود دارد. ويژگی کلی مستقل از تعاريف گوناگون در ايران اين است که زنان خودشان مشارکتی در تعريف جايگاه خود ندارند. اين جايگاه را عموماً مردان تعريف می کنند و حوزه های گوناگون مردان، از پيشرو گرفته تا پسرو، فرصتی در اختيار زنان برای تعريف جايگاه خود نمی گذارند.
می توان گفت که چند ديدگاه عمده در باره ی جايگاه زنان در ايران وجود دارد، نخست ديدگاه سنتی بنيادگرا که جايگاه زن را عمدتاً در نقش مادری و همسری تعريف می کند. دوم ديدگاه سنتی معتدل که با تعريف فوق با اندکی جرح تعديل موافق است، ليکن به اندازه گروه اول سخت گير در تفسير نقش زنان و جايگاه آن ها در جامعه نيست. سوم حوزه ی عمومی شهروندان است که تفسير امروزی ليکن مبهم از جايگاه زن در جامعه دارند و سرانجام خود زنان هستند که تعريف متوسط از جايگاه زن در جامعه دارند و امکان بسيار محدودی در اختيار دارند. هر يک از اين ديدگاه ها با توجه به جايگاهی که برای زن در جامعه قائل هستند برای زنان اهميت قائل هستند. البته در تعيين جايگاه و اهميت زنان هنجارها و ارزش های اجتماعی و وابستگی های طبقاتی نيز تأثيرگذار هستند

یک جامعه شناس با تاکید بر اینکه زندگی زنان در در جامعه فعلی ایران نوعی زندگی در تناقض است، گفت: زنان ايرانی برای مشارکت در زندگی اجتماعی با موانع گوناگونی روبه رو هستند که بزرگترین مانع حضور زنان پس از مانع اجتماعی و فرهنگی، موانع قانونی است.

دکتر کرامت الله راسخ خانه و خانه داری را مهم ترین عرصه حضور زنان در جامعه ایران دانست افزود: مهم ترين عرصه فعاليت خانم ها در ايران مانند ديگر کشورهای سنتی هنوز خانه است. تحول خانواده در ايران بدون شک تحت تأثير ساختار آن در کشورهای غربی قرار دارد، اگرچه از خصوصياتی نيز برخوردار است. از قرن شانزدهم تحولات گسترده ای در اروپا در عرصه های مختلف و سطوح متفاوت تحقق پيدا کرد. خانه و خانواده از اوايل قرن هيجدهم تحت تأثير اين تحولات قرار گرفت و به شکل گيری «خانواده کوچک» منجر شد.

وی در ادامه به نحوه حضور زنان در جامعه ایران اشاره کرد و گفت: حضور زنان در ایران و هر جامعه ای دیگر به عوامل گوناگون بستگی دارد. اين عوامل ماهيت اقتصادی، اجتماعی، سياسی، فرهنگی، تاريخی و شخصيتی دارد، که هر کدام را می توان جداگانه بررسی کرد. علاوه بر اين عوامل حضور زنان در ايران با تعارضی نيز درگير است و آن تعارض بين حوزه ی خصوصی و شخصی نسبتاً امروزی و حوزه ی عمومی سنتی است. فرصت باز کردن اين تعارض در ايران نيست، ولی اين تعارض زنان ايرانی را در موقعیتی مبهم قرار داده است.

*به صورت ناشناس ثبت نام کنید

ابتدا یک ایمیل جدید درست کنید. از هیچ یک از مواردی که باعث شناختن هویت شما می شود (از جمله نام و نام خانوادگی، سال تولد، یا کد پستی) در نشانی ایمیل جدید، یا پروفایل تان استفاده نکنید. با استفاده از این نشانی ایمیل جدید، صفحات رسانه ای اجتماعی را ایجاد کنید و فقط افرادی را که واقعا به آن ها اعتماد دارید اضافه کنید. همچنین از گذاشتن عکس های شخصی که به شناسایی شما کمک می کند خودداری نمایید.

*از رمز عبورهای مطمئن استفاده کنید

رمز عبور را برای دسترسی هایی که دارید به روز رسانی کنید و مطمئن شوید که برای هر کدام، از رمز عبور مطمئنی استفاده کرده اید. برای ساختن یک رمز عبور مطمئن می توانید از ترکیب حروف (حداقل یک حرف بزرگ) و عدد استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که می توانید از کاراکترهای خاص (از جمله $ # @ % !) نیز استفاده کنید. از رمز عبورهایی که به راحتی حدس زده می شود به هیچ وجه استفاده نکنید.

*تنظیمات حریم خصوصی خودتان را ارتقاء دهید
هر رسانه اجتماعی، گزینه ای برای تنظیمات دارد که شــما اجازه می دهد امنیت حساب کاربری خود را افزایش دهید. بنابراین با استفاده از آن شما می توانید فقط به دوستانتان، یا افراد خاصی اجازه بدهید که پست های شما و اطلاعات شخصی تان را ببینند.هیچ وقت تصور نکنید که تنظیمات پیش فرض، به صورت محرمانه تنظیم شده است.

ادامه »

نظر شما چیست ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

تاثیر عضویت در شبکه‌های اجتماعی اینترنتی بر هویت افراد؛ هم چنین تاثیر اینگونه شبکه ها در ارتباط با جنس مخالف بر سبک زندگی مجازی افراد به گونه ای است که به راحتی روابط میان محرم و نامحرم و شکسته شدن حریم ها در اینگونه صفحه ها قابل مشاهده است.

مسئله مهم دیگری که در رابطه با شبکه های اجتماعی به چشم می خورد این است که؛ امروزه بسیاری از زوج های جوان اگر روحیه خوبی نداشته باشند، به سراغ اینترنت و شبکه‌های اجتماعی می‌روند. باید توجه داشت که مراجعه به این سایت‌ها رفتار خودتخریبی و خودآزاردهنده (مثل مقایسه‌های منفی) را در افراد تشدید می‌کند. درواقع در اینگونه سایت‌ها این احساس به افراد دست می‌دهد که دیگران شادتر از آنها هستند و این باعث سرخوردگی و واکنش‌های نامناسب در فرد می‌شود.

باید در نظر داشت که در شبکه های اجتماعی فضایی آکنده از غیر واقعیت جاری است! افراد می توانند با هویت مجازی و چه بسا هویت جعلی عضو شوند و فعالیت نمایند. از دنیایی که پر از جعل و تقلب است چه انتظاری می رود بر اصلاح روابط و ایجاد همدلی میان زوجین؟

ادامه »

افرادی که به‌ طور مستمر از این شبکه ها استفاده می کنند و به نوعی به آن معتادند پس از مرور زمان غرق در رویا می‌شوند و از دنیای واقعی فاصله می‌گیرند.

افرادی که بیشتر از 3 ساعت از وقت خود را صرف شبکه‌های اجتماعی می‌کنند، به جای حل مشکلات به دنبال روش های جایگزینی هستند که به دروغ در ذهنشان ایجادشده است.

و این یک حقیقت تلخ است که روابط خانوادگی اکثر کاربران معتاد به شبکه های اجتماعی متزلزل است و برخی نیز منجر به طلاق شده است.

از دیگر از معضلات شبکه های اجتماعی، ورود بی‌اجازه به حریم خصوصی اشخاص مختلف است . این مسئله را می توان اصلی ترین عامل نارضایتی زوجین از حضور همسرشان در شبکه های اجتماعی دانست.

ادامه »

وقتی یک مسئله در جامعه عادی شد، حرف زدن از آن و انتقاد کردن به آن، با واکنش همراه می‌شود. برای فردی که از ابتدای عضویتش در یک شبکه اجتماعی تاکنون نزدیک به هزار تا عکس خصوصی منتشر کرده بدون اینکه عواقبش را در نظر بگیرد، پذیرش اشتباه سخت است اما واقعیت چیز دیگری است. پرونده‌های بی‌شماری که به پلیس فتا ارجاع داده می‌شود و هشدار مسئولان انتظامی در این مورد، نشان می‌دهد که خطر همواره در کمین است و تجربه نشان داده که فجایع بزرگ، از همین غفلت‌های کوچک شروع شده‌اند.

تعداد پرونده‌های نقض حریم خصوصی با انتشار عکس و فیلم که موجب سوءاستفاده‌هایی از جوانان و نوجوانان و خانواده‌ها شده، هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود.
از همین‌رو آسیب‌شناسان اجتماعی به کاربران این شبکه‌ها توصیه می‌کنند که اعتماد به افراد در فضای مجازی و انتشار عکس‌های خصوصی و خانوادگی مشکلاتی را در پی خواهد داشت. پلیس فتا نیز همیشه به کاربران تذکر می‌دهد که شبکه‌های اجتماعی آلبوم عکس خانوادگی نیستند و نباید به مخاطبین مجازی اعتماد کرد.

از آنجایی که این مقوله، یک مقوله فرهنگی است و ذات فرهنگ، تدریجی بودن است، می‌توان پیش‌بینی کرد که این روند تدریجی تغییر فرهنگ رفته رفته و به تدریج مشکلاتی عمیق‌تر و جدی‌تر را پدید بیاورد که همین امر، لزوم توجه برنامه‌ریزان فرهنگی کشور را نشان می‌دهد. چیزی که واضح است این که فیلتر کردن شبکه‌های اجتماعی و از دسترس خارج کردن آنها، تا به حال نتوانسته راهکار جدی و ریشه‌ای باشد و مادامی که این تفکر اصلاح نشود، فیلترینگ و محدودیت‌های سخت‌افزاری کارساز نخواهد بود.

امروزه، با بالارفتن امکانات و تکنولوژی و توانمندی‌های بالای این ابزار در عکاسی و تصویربرداری، خیلی راحت‌تر از قدیم می‌شود به چنین اقداماتی دست زد. این تکنولوژی، حریم خصوصی افراد را نشانه رفته و اپیدمی شدنش کم‌کم نگران‌کننده می‌شود.

شبکه‌های اجتماعی نیز هر روز امکانات جدیدی برای راحت‌تر کردن کار کاربران در ادیت و انتشار عکس‌ها ارائه می‌دهند و هر روز نرم‌افزار و شبکه جدیدی به این دنیای مجازی اضافه می‌شود که کار به اشتراک‌گذارندگان لحظات خصوصی را آسان‌تر کند.

برخی شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام که اختصاصاً برای اشتراک عکس طراحی شده‌اند، به این وضع اسفبار دامن می‌زنند و کاربران با استفاده از این شبکه‌های اجتماعی، با صرف کمترین وقت، بیشترین مخاطب را به لحظه‌های خصوصی‌شان وارد می‌کنند.

درست نمی‌توان گفت ریشه اصلی این پدیده کجاست. اینکه یک‌ فرد تصمیم می‌گیرد عکس‌های شخصی، خانوادگی و یادگاری‌‌اش را در معرض دید عموم قرار دهد، از چند بعد قابل بررسی است اما چیزی که همه کارشناسان بر آن اتفاق نظر دارند این است که این اتفاق در بین نسل جدید بیشتر از نسل قبل می‌افتد و شکاف فرهنگی بین دو نسل، موجب این امر شده است.

فارغ از اعتقادات مذهبی و فرهنگی، قدیمی‌ترها دیوارهای مستحکم‌تری برای حریم‌های خصوصی‌شان داشتند و از این حریم‌ها متعهدانه دفاع می‌کردند. اما این حفظ حرمت، برای نسل جدید کمی غریب و غیرقابل فهم است و مفهوم حرمت دار بودن چیزی، برای او کمی ناملموس به نظر می‌رسد.

این اتفاق که ظاهر ساده‌ای دارد و مهم و ریشه‌ای به نظر نمی‌رسد، می‌تواند در درازمدت چنان عواقبی پیدا کند که از الان قابل پیش‌بینی نباشد. متأسفانه در کشور در مورد این‌گونه آسیب‌ها پژوهش‌های ریشه‌ای انجام نمی‌شود و مانند سایر مسائل، ابتدا باید یک مسئله کوچک، ریشه‌دار و چرکی شود تا مسئولان به این نتیجه برسند که باید برای رفع و امحای عواقبش فکری کرد.

عادی شدن انتشار عکس‌های خصوصی و خانوادگی در شبکه‌های اجتماعی، موجب شده کسانی که اعتقاداتشان و یا فرهنگ و تربیت خانوادگی‌شان در ابتدا اجازه چنین کارهایی را به آنها نمی‌داد نیز به این سمت کشیده شوند.

خسروی، کارشناس مسائل اجتماعی معتقد است این اپیدمی سبب شده قبح وارد کردن نامحرم‌ها و غریبه‌ها به حریم خصوصی در بین جوان‌هایی که معتقدتر هستند نیز بشکند و آنها هم کم‌کم و رفته‌رفته به جمع منتشرکنندگان عکس خصوصی در شبکه‌های اجتماعی افزوده شوند. چراکه در غیر این صورت، متهم به داشتن افکار دگم و متحجرانه خواهند شد و از دایره دوستان و همسالانشان بیرون خواهند رفت.

حیازدایی و عادی شدن انتشار عکس در هر حالت و پوششی بیماری بزرگ واگیرداری است که رفته رفته خیلی‌ها را آلوده می‌کند.

هنوز بیست و دو سالش نشده اما پنج سال است که در فیس‌بوک عضو است. می‌گوید: «فیس‌بوک است و عکس‌هایش‌؛ اصلاً عکس می‌گیریم که بگذاریم توی فیس‌بوک». معتقد است اگر عکس‌های شخصی و خصوصی و یادگاری را از فیس‌بوک حذف کنیم، جذابیتی باقی نمی‌ماند. می‌گوید خیلی وقت‌ها که با دوست‌هایش جایی می‌روند یا دوستان مهمانش هستند، به عشق گذاشتن عکس‌های آن روز در فیس‌بوک عکس می‌گیرند.

انتشار عکس‌ها را مشکل‌دار نمی‌داند. می‌گوید همه دارند این کار را می‌کنند، ما هم مثل همه! تا به حال به این فکر نکرده که این کار می‌تواند عواقب داشته باشد و هیچ وقت به ذهنش خطور نکرده که با انتشار عکس‌های خصوصی خودش و دوستانش در شبکه‌های اجتماعی دیگران را به حریم خود وارد می‌کند.

فرقی نمی‌کند به یک مهمانی کوچک خودمانی رفته باشند یا یک عروسی و جشن بزرگ و یا پارک و گردش و تفریح‌؛ با هر پوشش و هر شکل ظاهری که باشند عکس می‌گیرند و عکس‌ها را منتشر می‌کنند.

اگر هم ازشان بپرسی هدفت از این کار چیست، جوابی ندارند جز اینکه می‌خواهیم دیگران را هم در جریان شادی لحظه‌های گذشته‌مان قرار دهیم و نهایتاً یک لایک جایزه بگیریم!

با اینکه انتشار عکس خصوصی و شخصی و خانوادگی در شبکه‌های اجتماعی همه‌گیر شده و سن و سال نمی‌شناسد، ولی باز هم در صفحات شخصی جوان‌تر‌ها بیشتر شاهد اینگونه مسائل هستیم.

عکس‌های خصوصی و خانوادگی با نشر و بازنشر‌های متعدد دست به‌دست می‌چرخند و این مسئله آن چنان عادی شده که کسی دیگر به قبح آن فکر نمی‌کند.

آن وقت‌ها که هنوز دوربین‌های دیجیتال متولد نشده بودند و عکس‌هایمان کاغذی چاپ می‌شدند، آلبوم عکس یکی از ارزشمندترین و البته خصوصی‌ترین چیزهایی بود که داشتیم. آرشیو عکس‌هایمان را آنجا نگهداری می‌کردیم و مراقب بودیم بلایی سرشان نیاید و دست کسی نیفتد. شاید آن روز کسی پیش‌بینی نمی‌کرد که یک روز شبکه‌های اجتماعی، بشوند آلبوم عکس‌های خصوصی و خصوصی‌ترین لحظه‌هایمان را به نمایش بگذارند.

با اینکه عمر شبکه‌های اجتماعی از یک دهه تجاوز نمی‌کند، اما به تمامی ابعاد و عرصه‌های زندگی استفاده‌کنندگانشان ورود کرده و شده عضوی تأثیرگذار در زندگی شخصی، کاری و خانوادگی‌شان. یکی از آسیب‌های این عضو جدید، خودمانی شدنش با ماست و اینکه همه‌جوره با او راحتیم.

اگر قدیم‌تر‌ها شبکه‌های اجتماعی محرم درددل‌ها و احساسات و درونیات ما به صورت نوشته بودند، امروز این دوست جدید، محرم تمامی لحظه‌هایمان شده و با قرار دادن عکس‌های شخصی و خانوادگی، صمیمیت‌مان با او را بیش از پیش نشان می‌دهیم.

اتفاقی که در سال‌های اخیر بیش از پیش مرسوم شده و پیامدها و عواقب و آسیب‌های خودش را در همین مدت کم نشان داده است.

خواهرم در کوچه آرایش مکن از جوانان سلب آسایش مکن

گیسوان از روسری بیرون مریز بر مسیر دیدگان افسون مریز

خواهرم دیگر تو کودک نیستی فاش می گویم عروسک نیستی

خواهرم ، این لباس تنگ چیست؟ پوشش چسبان رنگارنگ چیست؟

خواهرم اینقدر طنازی نکن! با امور شرع لجبازی نکن

***

بشنو ازچادرکه درتوصیف زن……..تاروپودش باتومیگویدسخن

تاروپودم راشرافت بافته……………تاشرافت رابه عصمت بافته
درکلاس حفظ تقوا وشرف………..دختران درند و چادر چون صدف
بهترین سرمایه زن چادراست…..شیوه زهرا و زینب چادر است
حفظ چادرحافظ ناموسهاست…..پاسدارحیله جاسوس هاست
حفظ چادر سد فحشامیشود…..رو سفیدی نزدزهرا(س)میشود

با توجه به اینکه اینترنت تبدیل به زبانی رایج، علی الخصوص بین جوانان شده است،یکی از مهمترین مسائلی که این روزها جامعه ما را تهدید می کند، شکسته شدن قبح ارتباط با نامحرم است.

البته ارتباط در این فضا (چت کردن) فی نفسه اشکالی ندارد اما در صورتی که مفسده داشته باشد و یا باعث گناه شود جایز نیست. چون شیطان وعده داده است بین دو نامحرم حاضر شود و تا آن دو را به گناه نکشد دست برندارد. به نظر می رسد پرداخت هرچه بیشتر و جامع تر به این موضوع از ضرورت های جامعه امروز علی الخصوص در دانشگاه ها و محیط های مذهبی می باشد چرا که با عباراتی نظیر اینکه ؛فضای مجازی ادبیات مخصوص به خود را دارد و رعایت آداب برخورد حضوری را در آن لزوم نمی دانند ، بسیاری از انحرافات شکل گرفته است .

به صورت یک حکم کلی، چت کردن همانند دیگر صورت های صحبت کردن زن و مرد یا دختر و پسر نا محرم، اگر مفسده‏اى نداشته باشد و خوف وقوع در حرام نباشد و از روى شهوت صورت نگیرد، اشکالى ندارد.(۱)
بنابراین نظر، گفتگو از طریق اینترنت یا تلفن اگر مفسده ای نداشته باشد، اشکالی ندارد . ولی اگر حرف های شهوی مطرح شود ، یا از گفتگو و چت کردن شهوت ، تهییج شود ،جایز نیست و باید از آن پرهیز شود .
اما برخی مراجع در خصوص چت فتوا به حرمت داده و گفته اند: با توجه به اینکه ارتباط و نامه نگاری دختر و پسر نامحرم، چه از طریق شبکه اینترنت و چت و چه از راهای دیگر غالبا منشأ فساد است ،جایز نیست . چت کردن با نامحرم بدون ضرورت اشکال دارد و گناه است.(۲)

پى نوشت‏ها:
۱-توضیح المسائل مراجع , ج ۱ ،مسئله ۸۸۹٫
۲- آیت الله مکارم ،استفتا آت ،ج ۳،ص۲۵۷، س ۶۸۳؛
احکام بانوان، ص ۱۹۵،
آیت الله بهجت ،استفتاآت ،ج۴ ،سوال ۵۳۰۲٫
فتوای آیت الله اراکی را در باره چت کردن نوشتاری با نامحرم نیافتیم. لیکن چت کردن با جنس مخالف اشکال دارد، این گونه ارتباط خالی از مفسده نیست (۱). غالبا پیامدهای منفی به همراه دارد، مگر اینکه مقدمه ازدواج باشد یا ضرورت دیگری در بین باشد که در این صورت به مقداری که جهت ازدواج لازم است، و به مقداری که ضرورت باشد و مفسده نداشته باشد ،اشکالی ندارد .
پی نوشت :
۱ . سؤال تلفنی (۷۷۴۶۶۶۶-۰۲۵۱) از دفتر آیت الله خامنه ای .

با توجه به این که ارتباط دختر و پسر نامحرم، بدون ضرورت چه از طریق تلفن و موبایل باشد یا از طریق شبکه اینترنت و چت و چه از راهای دیگر باشد، غالبا منشأ فساد است و جایز نیست و اگر صحبت ها تحریک کننده باشد ، حرام است. تجربه های مکرر نشان داده که رابطه های دختران و پسران دام های شیطان است و پیامد های منفی هم دارد . هم چنین صحبت کردن های غیر ضروری با نامحرم از مناسب ترین جایگاه های نفوذ شیطان است. ممکن است ناخود آگاه انسان را به روابط غیر اخلاقی سوق می دهد.
البته اگر برای ارتباط و صحبت کردن با نامحرم ضرورتی در بین باشد ، مانند: سؤال کردن مسائل شرعی از نامحرم و امثال این مورد، و قصد لذت و شهوت هم در بین نباشد و مفسده هم نداشته باشد، اشکال ندارد ؛ ولی به شرط آن که این نوع ارتباط نیز دوام دار نباشد (۱).
پی نوشت:
۱- آیه الله بهجت ،استفتائات ، ج۴ ، سؤال ۵۲۹۸ و ۵۲۹۹ – ۵۳۰۲ .

تنها ۳تن از ۹ نماینده زن مجلس شورای اسلامی در دنیای مجازی فعال هستند و وبسایت دارند. همچنین براساس بررسی سایت «الکسا» از میان این ۳ نفر وب‌سایت «شهلا میرگلوبیات» تنوع خوبی دارد ولی وبسایت «مهناز بهمنی» در رنکینگ الکسا رتبه بهتری نسبت به دو وبسایت «لاله افتخاری» و «شهلا میرگلوبیات» دارد. همچنین هیچ‌یک از ۹ نماینده زن مجلس شورای اسلامی در شبکه‌های اجتماعی نظیر «فیسبوک» و «اینستاگرام» فعالیت ندارند.

چندی قبل وقتی صفحه رسمی دکتر علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی نیز در شبکه اجتماعی اینستاگرام با آدرس ‪Instagram.com/larijani_ir ‬ راه اندازی شد خبرگزاری خانه ملت با تعدادی از نمایندگان مجلس درباره استفاده از شبکه‌های اجتماعی نظرخواهی کرد.

در میان این نمایندگان ۴ تن از زنان نماینده هم حضور داشتند؛ 
«فاطمه آلیا» ، «حلیمه عالی» و «مهناز بهمنی» در گزارش خبرگزاری خانه ملت اعلام کرده‌اند که «فرصت فعالیت در فیس‌بوک را ندارم» و «نیره اخوان» هم گفته است «در فیسبوک عضو نمی‌شوم».

ادامه »

آیت الله فاضل لنکرانی(ره): مناسب نیست، بلکه در بعضی موارد جایز نیست.

آیت الله صافی گلپایگانی: خلاف سنن اسلامی و التزام به عفت و پرهیز از اختلاط با بیگانه است.

آیت الله تبریزی: مقتضای عفت آن است که از صحبت با نامحرم در غیر موارد حاجت پرهیز نماید و نیز در کوچه و بازار در صورتی که در معرض نگاه نامحرم باشد به غیر از مقدار حاجت و ضرورت مکث ننماید.

آیت الله بهجت(ره): جواز و عدم جواز، دائر مدار اشتمال بر حرام و عدم آن است.

آیت الله سیستانی: اگر با رعایت احکام شرع باشد اشکال ندارد اگر چه بهتر ترک است.

آیت الله مکارم شیرازی: در برخورد و گفتگو با نامحرمان به گفتگوهای عادی اکتفا کنند.

آیت الله بهجت(ره): هر چه جلب نظر نامحرم کند، جایز نیست.

آیت الله صافی گلپایگانی: با فرض اینکه نظر نامحرم را جلب کند در مرآ و منظر نامحرم جایز نیست.

آیت الله تبریزی: چنانچه زن لباسی بپوشد که زینت حساب شود، باید آن لباس را هم از نامحرم بپوشاند.

آیت الله سیستانی: لازم است که آن را از نامحرم بپوشانند.

آیت الله مکارم شیرازی: در صورتی که تنگ و چسبان و زینتی نباشد و تمام بدن زن به جز گردی صورت و دستها تا مچ پوشیده باشد، اشکالی ندارد ولی چادر حجاب برتر است.

آیت الله خامنه ای: در فرض مذکور باید حتی وجه و کفین خود را هم بپوشاند.

آیت الله بهجت(ره): پوشاندن دست و صورت مطلقاً بنا بر احتیاط لازم است.

آیت الله تبریزی: بلی در این صورت بنا بر احتیاط، پوشاندن لازم است.

آیت الله صافی گلپایگانی: دست و صورت بنا بر احتیاط واجب باید پوشیده شود(جامع الاحکام 2/165).

آیت الله فاضل لنکرانی(ره): بلی پوشاندن آن لازم است.

آیت الله خامنه ای: جوراب نازک اگر به گونه ای باشد که جوراب محسوب نمی شود، حضور با چنین جورابی در حضور نامحرم جایز نیست.

آیت الله بهجت(ره): خیر، جایز نیست.

آیت الله مکارم شیرازی: الف: اگر به قدری نازک باشد که پای آنها معلوم باشد برای پوشیدن کافی نیست.ب: سزاوار است کف و روی پای خود را نیز بپوشاند.

آیت الله صافی گلپایگانی: هیچ یک از دو مورد جایز نیست.

آیت الله سیستانی: جایز نیست.

آیت الله سبحانی: جایز نیست.

آیت الله فاضل لنکرانی (ره): سزاوار است خانم‌ها از چادر استفاده کنند چون چادر در کشور اسلامی ایران از مظاهر و شعائر اسلام می‌باشد و با حفظ این شعار سعی کنند بانوان محترم حرکت مورد سئوال را خنثی کنند.

آیت الله صافی گلپایگانی: چادر بهترین پوشش برای خانم‌ها است، چون تمامی مفاتن بدن را می‌پوشاند. خانمهای مسلمان باید آداب و سنن اسلامی را در لباس پوشیدن مراعات کنند و از تجدد گرایی مضر پرهیز کنند.

آیت الله بهجت (ره): چادر حجاب پسندیده است.

آیت الله سیستانی: چادر حجاب بهتر است و سزاوار نیست زنهای مؤمن بدون چادر خارج شوند.

آیت الله مکارم شیرازی: حجاب یکی از قوانین مسلّم اسلام است و اساس آن، پوشاندن بدن و مو‌ها غیر از صورت و دست‌ها تا مچ است ولی بی‌شک، چادر حجاب بر‌تر است.

آیت الله تبریزی: پوشیدن بدن بر زن واجب و بهترین نوع پوشش واجب،‌‌ همان چادر مشکی است که زنهای مؤمنه خود را با آن می‌پوشانند.

آیت الله خامنه‌ای: اصل حجاب، ضروری دین محسوب است و بی‌اعتنایی به اصل حجاب و عدم رعایت آن معصیت و گناه است.

آیت الله صافی گلپایگانی: اصل وجوب حجاب فی الجمله از ضروریات اسلام است و منکر آن مرتد است ولی بی‌اعتنایی به آن با عدم انکار وجوب آن، فسق است.

آیت الله تبریزی: اصل حجاب برای زنان از ضروریات دین است و حکم کسانی که به آن بی‌اعتنایی نمایند حکم بی‌اعتنایی به سایر تکالیف دینی است.

آیت الله سیستانی: اصل حجاب از مسلّمات شریعت است و در قرآن آمده است ولی کسانی که توجه به وضوح آن ندارند، انکار آن‌ها مستلزم انکار نبوت نیست و بی‌اعتنایی، عملی گناه است.

آیت الله مکارم شیرازی: آری حجاب از ضروریات دین است ولی انکار آن برای کسانی که از ضروری بودن آن آگاهی ندارند، موجب ارتداد نمی‌شود.

آیت الله بهجت (ره): بی‌اعتنایی به حجاب گناه است و داشتن حجاب واجب است.

- (قرآن) به زنان دستور داد که هم خوب حرف بزنيد و هم حرف خوب بزنيد تا مرداني که قلبشان مريض است طمع نکنند، اين مرض در قلب مرد است چه اينکه زن آنچنان نيست که صداي مرد را بشنود، طمع کند. او از سلام دل برخوردار است، مگر آنکه بيماري تبرج در او پديد آيد.
صغراي قياس اين است که زنان نوعاً از سلامت دل برخوردارند. کبراي قياس اين است که: در قيامت صاحبدلان و سالمدلان سالمند «الا من اتي الله بقلب سليم» نتيجه آن است که: زنان موفق ترند. اگر قرآن فرمود: اين کتاب شفا در دل است… بعد فرمود: طمع در نامحرم مرض است و بعد فرمود اين مرض در مرد است و در اين بخش سخني از مرض زن به ميان نيامده است معلوم مي شود زنان از اين بيماري مخصوص سالمدل اند. (زن در آئينه جلال و جمال، ص 250)
- دنياي کنوني، زن را در معرض نمايش آورد و درندگي جامعه بيشتر شد. اما دنياي اسلام، زن را در صحنه مي آورد تا جامعه را مسخر عواطف زن کند نه مسخر غريزه ي زن. (زن در آئينه جلال و جمال، ص 372)
- زن بايد اين مسئله را کاملا درک کند که حجاب او تنها مربوط به خود او نيست تا بگويد من از حق خودم صرف نظر کردم. حجاب زن مربوط به مرد نيست تا مرد بگويد من راضيم، حجاب زن مال خانواده نيست تا اعضاي خانواده رضايت بدهند، حجاب زن، حقي است الهي. (زن در آئينه جلال و جمال، ص 423)

ادامه »

- وقتي زن پوشيده و سنگين از خانه بيرون رود و جانب عفاف و پاکدامني را رعايت کند افراد فاسد و مزاحم جرأت نمي کنند متعرض آنها شوند. و از نظر اسلام هر قدر زن جانب عفاف و ستر (پوشش) را مراعات کند، پسنديده تر است. (مسئله حجاب ص 168 و 177)
- عفاف يعني آن حالت نفساني يعني رام بودن قوه شهواني تحت حکومت عقل و ايمان. عفاف و پاکدامني يعني تحت تأثير قوه شهواني نبودن، شره نداشتن. يعني جزء آن افرادي که تا در مقابل يک شهوتي قرار مي گيرند بي اختيار مي شوند و محکوم اين غريزه خود هستند، نبودن، اين معني عفاف است. (تعليم و تربيت در اسلام، ص 26)
- عجبا به بهانه اينکه حجاب، نيمي از افراد اجتماع را فلج کرده است، با بي حجابي و بي بند و باري نيروي تمام افراد زن و مرد را فلج کرده اند. (مسئله حجاب، ص 98)
- در مورد غريزه جنسي و برخي غرايز ديگر برداشتن قيود، عشق به مفهوم واقع را مي ميراند ولي طبيعت را هرزه و بي بند و بار مي کند. در اين مورد هر چه عرضه بيشتر گردد هوس و ميل به تنوع افزايش مي يابد. (مسئله حجاب، ص 103)
- تا در جهان حکومت شهوت برقرار است هرگز امنيت ناموسي وجود نخواهد داشت. (مسئله حجاب، ص 44)
- غيرت، نوعي پاسباني است که آفرينش براي مشخص بودن و مختلط نشدن نسلها در وجود بشر نهاده است. (مسئله حجاب، ص 55)

ادامه »

مقام معظم رهبري (دام ظله العالي):

- زن ايراني راهبه نيست، اما از راهبه پاک تر است و طيبه و طاهره است. سرباز نيست، اما به قدر سرباز ميدان جنگ شجاعت دارد و با اين که جهاد در ميدان هاي رزم بر او واجب نيست، اما به قدر يک جهادگر در راه خدا تلاش مي کند و در تمام صحنه ها حضور دارد. (ديدار با نمايندگان خواهران فرهنگي سراسر کشور 63/11/7)
- حجاب اسلامي وسيله حفظ و صيانت عفاف انساني است. شخصيت انقلابي زن مسلمان به او اجازه نمي دهد که از راه نشان دادن پيکر برهنه خود ، از راه در معرض گذاشتن و به نمايش نهادن زيور و زينت و آلايش خود، خود را نشان دهد. (خطبه نماز جمعه 59/4/13)
- حجاب به معناي چادر نيست، اما چادر نزد ما ايراني ها که زنان ما از قديم داشتند، بهترين نوع حجاب است. بدون چادر هم حجاب ممکن است. حجاب به معناي پوشيدن سالم، نه پوشيدني که از نپوشيدن بدتر است.
- حفظ حجاب به زن کمک مي کند تا بتواند به آن رتبه معنوي عالي خود برسد دچار آن لغزشگاه هاي بسيار لغزنده اي که سر راهش قرار داده اند نشود. (ديدار با اعضاي شوراي فرهنگي اجتماعي زنان، 70/10/4)
- اسلام در باب پوشش حجاب را معين نکرده است. مقصود اين است که ديدار زن و مرد و ملاقات طبيعي آنها به صورت روزمره تبديل به يک عامل تحريک نشود و اين هدف اسلام است. (مصاحبه با مجله شاهد بانوان، 67/2/28)

ادامه »

- هر چه را که خدا دستور فرموده است، چه براي مرد چه براي زن، براي اين است که آن ارزشهاي واقعي که شما داريد و ممکن است به وسوسه هاي شيطاني با دستهاي فاسد استعمار پايمال شوند، اين ارزشها زنده بشوند. صلاح و فساد يک جامعه از صلاح و فساد زنان آن جامعه نشأت مي گيرد. (روز زن در جمع بانوان، 63/12/21)
- آنچه دين گريزان براي زن قائلند، چيزي جز تباهي و ملعبه شدن نيست.
(صحيفه نور، ج 15 ص 257)
- ما مي خواهيم زن در مقام والاي انسانيت خودش باشد، نه ملعبه در دست مردها باشد در دست اراذل باشد. (صحيفه نور، ج 15، ص 237)
- اسلام زن را مثل مرد در همه شئون، همانطور که يک مرد در همه شئون دخالت دارد، زن هم دخالت دارد. همانطور که مرد بايد از فساد اجتناب کند، زنها نبايد ملعبه دست جوانهاي هرزه بشوند. زنها نبايد مقام خودشان را منحط کنند و خداي ناخواسته بزک کرده بيرون بيايند و در انظار مردم فاسد قرار بگيرند. زنها بايد انسان باشند، زنها بايد تقوا داشته باشند، زنها مقام کرامت دارند، زنها اختيار دارند، همانطور که مردها اختيار دارند، خداوند شما را با کرامت کرده است، آزاد خلق کرده است. (صحيفه نور، ج 15، ص 233)

برای خداوند آسان است من و تو مثل آن فرد متمول و ثروتمند زندگی کنیم
برای خداوند آسان است من و تو هم مازارتی سوار شویم
اصلا برای خداوند کاری ندار من و تو هم کارخانه تولید مازارتی داشته باشیم
نخند
دقت من
واقعا برای خدا آسان است
اما این هم بدان برای من و تو بهترین ها همین است که هست
او که خالق جهان هستی است بهتر میداند من و تو چه باید داشته باشیم و چه نباید داشته باشیم
صبور باش
مبادا آخرتت را به ظواهر دلفریب دنیا بفروشی

========

خداوند دوبار می خندد …

دفعه اول

زمانی است که می خواهد کسی را به اوج برساند

ادامه »

هدف نهايي پرودگار عالم از فرستادن پيامبران و کتابهاي آسماني ، تزکيه و تکامل انسان هاست. و بقيه اهداف مقدمه اي براي رسيدن به آن هدف اعلا مي باشد. بر اين اساس يکي از راهها و شيوه هاي تزکيه و تکامل مردان و زنان توسط آن حضرت ، رعايت عفاف در زمينه هاي گوناگون است که در گذشته به آن بطور خلاصه پرداختيم در اينجا به ذکر آياتي در اين مورد مي پردازيم.

1) وَ قُل لِلمؤمناتِ مِن اَبصارِهِنَّ فُروجَهُنَّ و لا يُبدينَ زينَتَهُنَّ إلّا ما ظَهَرَ مِنها وَليَضرِبنَ عًلي جَيوُ بِهِنَّ وَ لا يُبدينَ زينَتَهُنَّ الّا ليُبعولَتهِنَّ ……6

به زنان با ايمان بگو که ديده هاي خود را از نگاه هوس آلود به مردان نامحرم و آنچه که نظر کردن به آنها حرام است فرو گيرند و دامان خويش را حفظ کنند و زينت خود را جز آن مقدار که طبيعتاً ظاهر است آشکار ننمايند و سرپوش هاي خود را بر گريبان و سينه خود بيندازند- تا گوش ها و زير چانه و گردن و سينه پوشيده شود. و زينت خود را اشکار نسازند مگر براي شوهران يا پدر شوهرانشان يا پسرانشان يا پسر همسرشان يا برادرانشان يا پسران برادرانشان يا پسر خواهرشان يا زنان هم کيششان يا بردگانشان – کنيزان – يا افراد سفيه که تمايلي به زن ندارند يا کودکاني که از امور جنسي مربوط به زنان آگاه نيستند. و زنان هنگام راه رفتن پاهاي خود را به زمين نزنند تا زينت پنهانشان دانسته شود. و صداي خلخال که بر پا دارند به گوش نامحرمان برسد. و همگي به سوي خداوند متعال بازگرديد اي مؤمنان تا رستگار شويد.

از اين آيه نکات زيادي به دست مي آيد که به دو نکته اکتفا مي کنيم.

ادامه »

آنچه امنيت اجتماعي زنان و جامعه را تأمين مي کند ، انسانيت و معنويتا کحاکم بر جامعه است. که اساس آن دين کامل اسلام مي باشد. جامعه اي که ياد کخدا و هدف والاي زندگي در دل و جان افرادش حکومت مي کند.و روابط آنها برپايه توحيد و خدامحوري مي باشدامنيت آن جامعه از جمله زنان تأمين خواهد بود

و وقتي امنيت بر جامعه حاکم باشد زنان نيز احساس آرامش و آزادي مي کنند و خود را موظف به شرکت و مشارکت در امور اجتماعي مي دانند و يا حتي امور سياسي.

يک نمونه از دخالت زنان در امور سياسي بر مي گردد به زنان پيامبر در فتح مکه که بعد از پيروزي پيامبر (ص) مردان و زنان مي آمدند با پيامبر بيعت /کنند که وحي نازل شد که با 6 شرط با زنان بيعت کن.

ادامه »

در اثر بي حجابي و بد حجابي عواقب شومي از ديدگاه عقل و اجتماع وجود دارد که به طور خلاصه به اين پيامد ها و عواقب مي پردازيم.

زن بد حجاب حق شوهرش را ضايع مي کند. يعني هر زني که خود را براي غير شوهرش خوشبو و آرايش کند خداوند نماز او را قبول نمي کند . تااينکه غسل کند و غسل هم مثل غسل جنابت است (البته اين غسل جزء اغسال مستحب است.) در عين حال بر قلب شوهرش هم تسلط ندارد چون عفت و ترس از خداوند ندارد ، نمي­تواند محبت شوهرش را به دست آورد. اين گونه افراد حتي در تحصيل علم هم ناکام اند. چرا که هر چه زن عفت بيشتري داشته باشد ، تمرکز فکري بيشتري دارند. پس دختر يا زني که دنبال خود نمايي مي باشد و هر روز و هر ساعتي که براي جلب مردان هرزه خود را به شکلي در مي آورد. ديگر تمرکز حواس ندارد و در تحصيل علم موفق نيست و هميشه در استرس و اضطراب است. زيرا وقتي اصل و کمال در انسان لباس و مد پرستي باشد ، هر چه مي بيند ، مي خواهد و دائم در فکر تهيه کردنش مي باشد. و چون آماده کردن آنان بسيار مشکل و گاهي غير مقدور مي باشد روح او هميشه مضطرب و پريشان است و مانند کسي است که گم کرده خود را پيدا نکرده است. زن بد حجاب و بي تقوا دير شوهر مي­کند. زيرا يک جوان وقتي مي خواهد ازدواج کند. در فکر اين است همسري داشته باشد از لحاظ دين ، اخلاق و خانواده مناسب باشد . زني باشد که با او بتواند زندگي کند و هر روز به عناوين مختلف براي او مشکلاتي ايجاد نکند در نتيجه سراغ دختران بد حجاب و بي تقوا نمي رود. و وقتي زن بد حجاب دير شوهر کند اين موضوع سبب زجر روحي فراوان براي او مي شود. گاهي از اوقات زجر روحي سبب بيماريهاي فراوان جسمي خواهد شد. و در صورت ازدواج کردن هم ، زندگي اينگونه افراد ، زود از هم پاشيده مي شود. چون وقتي ارزش و ملاک در زندگي ظواهر و مد باشد، در نتيجه اين ظواهر و مد زود کهنه مي شود. مطلوب خود را از دست داده و سرانجام کار به جدايي مي رسد. اصولاً در چنين خانواده ها چون عقل در انتخاب همسر نقشي ندارد خانواده ها زود متزلزل مي شود و هر لحظه زندگي در حال سقوط و انفجار مي باشد. و سرنوشت آنها جز طلاق و سرگرداني زن و بچه ها و گاهي هم سبب انحراف آنها چيز ديگري نيست. درصورتي که اگر زن پاکدامني و عفاف را سرلوحه زندگي خويش قرار دهد و در راه تربيت فرزند صالح و اصلاح جامعه بکوشد کارش کار انبياء است. پس زن مي تواند بجاي بازيچه بودن، شغل پيامبران را داشته باشد. در اينصورت براي خود ارزش قائل شده است. چون با بدحجاب و عرضه کردن خود را به ديگران ، خويش را بي ارزش مي کند و از آماري که گرفته شده اين است که فساد و ظلم ،سقط جنين و ساير گناهان در غرب ، در زنان بي حجاب و بد حجاب بيشتر است.

ادامه »

امروزه در جان غرب با اينکه حدود نيم قرن و اندي است که نداي حقوق زن و مرد را سر داد هاند در عين حال جنايت و ظلمشان به زن اگر بيشتر از زمانهاي جاهليت نباشد کمتر نيست زنان را با حقوق بسيار ناچيز به کارخانه ها مي کشانند با اينکه خداوند سبحان طبيعت زن را براي کارهاي سخت خلق نکرده است . که اين خود باعث پر کردن جيب سرمايه­داران غربي و فرسوده کردن جسم و روح زنان گرديد. او را از منزل که محل تربيت کودک بود به مراکز فحشا از قبيل کاباره ها کشاندند. تا با جذب مشتري منبع درآمدي براي صاحبان اين مراکز شوند از وجود زن براي فروش لوازم آرايش و لباسهاي کارخانه هايشان و نيز ساختن فبلم هاي تجاوز به عنف و جذب کردن مردم مخصوصاً جوانان به سينما استفاده کردند تا با اين روش ها در کسب و تجارت خود موفق تر باشند و سود کلاني به جيب بزنند. دختر شايسته و نمونه سال انتخاب مي کنند و با چاپ عکس هاي عريان در ابعاد مختلف در مجله­ها و روزنامه هاي خود از وجود آنها استفاده مي کنند. تا با اين طريق مشتري بيشتري براي خود جذب کنند. لذا امام خميني (رضوان الله عليه) در اين مورد مي فرمايند: «هر کس بخواهد شمه اي از آن جنايات مطلع شود به روزنامه ها و مجله و شعرهاي اوباش و ارازل رضا خان از روزگار کشف حجاب الزامي به بعد مراجعه کند و از مجالس و محافل و مراکز فساد آن زمان سراغ بگيرد. رويشان سياه و شکسته باد قلم هاي روشن فکرانه آنان و گمان نشود که آن جنايات بدون نقشه جهان خواران و جنايت کاران بين المللي بوده است يکي از نقشه هاي آنان کشيدن جوانان به مراکز فحشا بود که موفق شدن که کشور ما را از جواناني که عضو فعال جامعه اند تهي کردند و چه راهايي که براي انحراف و منحرف نمودن و به فساد کشيدن بانوان مظلوم در پيش گرفتند. و با ظاهر فريبنده اي به اسم زن مترقي نسبت به زن اين قشر انسان پرور و آموزگار چه ظلم ها و جنايات نمودند.

ادامه »

این روزها حرف از حجاب در ایران که به پا میشود

همه در برابرت جبهه میگیرند و میگویند

ای بابا ول کنید این بحث قدیمی را

به خاطر همین افکار است که ایران جهان سوم شده

این حرف را میزنند تا مسائل مهمتر را یادآوری کنند

تا چادر را …

تا پوشش را تحقیر کنند…

راست هم میگویند چرا که اگر همین ادم ها یک حجاب ثابت در ایران داشتند

الان ایران جهان اول بود

ادامه »

ابتدا به مفهوم لغوي حجاب مي پردازيم که در لغت به معناي مستر و پرده حاجب و مانع است که شيء را مي پوشاند و در اصطلاح به معناي ستر و پوشش و پرده است.
اما تعريف حجاب:

به پوشش زن مسلمان گويند که از نگاه نامحرم مي پوشاند

دوم پيشينه حجاب:

حجاب قبل از اسلام وجود داشته است و حتي قبل از ميلاد مسيح در نقاشي ها و تصويرها قسمت پائين بدن را پوشش قرار مي دادند.

در يونان زنان صورت و بدن خود را مي پوشاندند. در روسيه هم زنان داراي پوشش بوده اند.

مسأله حجاب اختصاص به اسلام ندارد بلکه در ادياني مانند دين زرتشت ، دين مادها و آشوريها و دين يهود (در کتاب تورات و انجيل بحث حجاب بوده است) نيز وجود داشته است . اين مسئله حتي به بعد از هبوط آدم و حوا از بهشت برزخي نيز بر مي گردد زيرا که با خوردن از ميوه ممنوعه از لباس بهشتي خارج شدند و وقتي به زمين رسيدند از برگ درختان انجير خود را پوشاندند.

حجاب و پوشش مخصوص انسان به تنهايي نيست بلکه اگر از قطب عقلي در خلقت جهان بنگريم حجاب را در پردندگان (پر) ، حيوانات (پشم و مو) ، گياهان(برگ) ، ميوه ها (پوست) و … مي بينيم.

پس حجاب بحث کلي است که مربوط به تمام خلقت مي شود اما در اينجا فقط در مسئله حجاب در مورد زن صحبت خواهيم کرد.

ادامه »

حجاب براى زن، به معناى ذلت نیست؛ بلکه به معناى عصمت و حفظ زن است و نه فقط عصمت و حفظ زن، بلکه عصمت و حفاظت زن و مرد هر دو است.

حجاب به معناى چادر نیست؛ اما چادر در نزد ما ایرانى‏ها که زن‏هاى ما از قدیم داشتند، بهترین نوع حجاب است؛ بدون چادر هم حجاب ممکن است.
حجاب به معناى پوشیدن سالم است‏]؛ نه پوشیدنى که از نپوشیدن بدتر است. به تعبیرروایات، پوشیده عریان که در عین پوشیدگى، مثل انسان برهنه و عریان است. آن پوشیدن، به درد نمى‏خورد؛ حجاب نیست؛ پوشیدن سالم که سر و مو و گردن و بدن و تمام سر تا پاى بدن زن را پوشانده باشد؛ البته صورت و دو دست را بسیارى فقها مستثنا مى‏ دانند؛ البته در مواردى که صورت بدون آرایش و ساده باشد؛ این هم معناى حجاب.
چادر در نزد ما ایرانى‏ها که زن‏هاى ما از قدیم داشتند، بهترین نوع حجاب است

ادامه »